De koninklijke weg

Kan een mens zeker zijn van zijn verkiezing tot de zaligheid? De Roomse kerk en de Remonstranten ontkennen dit. Maar ook binnen onze gezindte kan soms de gedachte leven dat vandaag de dag de zekerheid des geloofs nauwelijks voorkomt. Soms lijkt het erop dat twijfel (een onkruidplant) en ongeloof (officier van alle kwaad), kenmerken van genade zijn. Zoiets kan ontstaan doordat men vaak en veel omgaat met mensen die oppervlakkig over geloof en geloven spreken (Luk. 13:23 e.v.).

Ook kan het zijn dat een kind van God inwendig zo geslingerd wordt, dat het zwijgen over geloofszekerheid begrijpelijker wordt (Ps. 38). Dan is er echter geen sprake van twijfel en ongeloof, maar van strijd en aanvechting. Strijd en aanvechting zijn ’kenmerken der kinderen Gods’ juist ook van hen die delen in de zekere wetenschap van hun aandeel aan Christus.

In Bijbels spoor

We gaan in Bijbels spoor als we onbevangen vasthouden aan de noodzaak om te staan naar de zekerheid des geloofs. Petrus vermaant de vreemdelingen om hun roeping en verkiezing vast te maken (1 Petr. 1:10). Jezus heeft Zijn discipelen gezegd zich te verblijden dat hun namen geschreven waren in de hemelen (Luk. 10:20). Paulus roemde in de verkiezing, als vrucht van de zekerheid des geloofs (Ef. 1, Rom. 5).

De koninklijke weg

In het verlengde hiervan schetst artikel 12 de weg, waarin God doet delen in die zekerheid. Dat is niet de weg van een al te nieuwsgierig - ’curieuslijk’ - indringen in de verborgenheden van Gods besluiten. Artikel 12 wijst op de kenmerken van het nieuwe leven, geopenbaard in het Woord en gewerkt door de Heilige Geest in het hart. Ze worden aangeduid als de ’onfeilbare vruchten’ van de verkiezing, waarvan genoemd worden het ware geloof in Christus (Hand. 16:31), de kinderlijke vreze Gods (2 Kor. 7:1), de droefheid naar God over de zonde (2 Kor. 7:10) en honger en dorst naar de gerechtigheid (Matth. 5:6). Door en door Schriftuurlijk. Heeft de grote Leraar Zelf niet gezegd dat de boom aan de vrucht wordt gekend? (Matth. 7:17,18)

God is vrij

Tegelijk geldt: God is vrij in het uitdelen. Ook van de verzekering. Hij doet het ’te zijner tijd’ (op Zijn tijd). Paulus preekte sommige dagen na zijn bekering Christus (Hand. 9:20), terwijl anderen al hun leven niet tot ruimte komen (Hebr. 2:15). Ook doet God het in ’onderscheiden trappen en ongelijke mate’. Het is Bijbels te spreken over zuigelingen, jongelingen, mannen en vaders in de genade (1 Petr. 2:2, 1 Joh. 2:13,14).

Een ernstige waarschuwing

Artikel 12 bevat ook een ernstige waarschuwing. De kenmerken van het nieuwe leven zijn onbedrieglijk. Maar dat geldt niet van het mensenhart (Jer. 17:9). Daarom staat er één zeer ingrijpende tekstvermelding, 2 Kor. 13:5: Onderzoekt uzelven of gij in het geloof zijt, beproeft uzelven. Of kent gij uzelven niet, dat Jezus Christus in u is? Tenzij dat gij enigszins verwerpelijk zijt. Opdat aan het einde van ons leven niet zal blijken dat we op valse gronden gebouwd hebben en verwerpelijk zullen zijn. De oprechte vrees daarvoor drijve een ieder van ons tot ernstig zelfonderzoek.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen