Jonggestorven kinderen (2)

U komt de belofte toe….

De tweede tekst die in artikel 17 wordt genoemd, is Hand. 2:39. We worden verplaatst naar de Pinksterdag. Daar staan 3000 verslagen zondaren, die uitroepen: Wat zullen wij doen, mannen broeders? (Hand. 2:37). Zij worden opgeroepen tot waarachtige bekering en het geloof in Jezus Christus (Hand. 2:38).
We zien in deze overtuigde zondaren de uitwerking van de belofte die God aan het geestelijk zaad van Abram deed. Daarom zegt Petrus: Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen die daar verre zijn, zovelen als er de Heere onze God toe roepen zal (Hand. 2:39). Daarin verwijst Petrus niet alleen naar de belofte van Abraham maar ook naar de belofte die God in Joël 2:28 heeft geschonken: Zonen en dochters zullen profeteren. Onze kanttekeningen schrijven bij Joël 2:28: ”Dat is, zij zullen de verborgenheden van het Heilig Evangelie door de werking en openbaring des Heiligen Geestes verstaan en verklaren.”
Hoe blijkt dus ook uit deze teksten dat de toepassing van de Heilige Geest onmisbaar is om deel te hebben aan het wezen van het verbond.

Nu zijn zij heilig…

De derde tekst die genoemd wordt is 1 Kor. 7:14. Het is het hoofdstuk over het huwelijk, waarin de situatie beschreven wordt van een huwelijk waarbij een van de getrouwden tot het ware geloof is gekomen. In die situatie zegt de apostel dat zowel de ongelovige vrouw als de kinderen heilig zijn door de gelovige man. Er wordt gesproken over een ’ongelovige vrouw’ die geheiligd is. De heiliging die hier bedoeld wordt, is dus een uitwendige heiliging. Dat geldt ook van de heiliging van de kinderen. De kanttekening zegt: ”Dat is, zijn in het uiterlijk verbond Gods begrepen, en hebben toegang tot de tekenen en zegelen van Gods genade, zowel als degenen die van beide gelovige ouders zijn geboren.”
Niet alle kinderen zijn met het zaligmakend geloof bedeeld. God deed hen geboren worden onder de bediening van Gods genadever-bond, en zonderde hen zo af van de wereld. Dat betekent hier het woord ’heilig’.

Wij belijden…

Wij belijden met artikel 17 daarom allereerst dat al onze kinderen ’van nature’ – door de erfzonde - kinderen des toorns zijn (Ef. 1:3, Job 14:4, Ps. 51:7) en dat van al onze kinderen geldt dat ze het rijk Gods niet kunnen ingaan tenzij ze van nieuws geboren worden1 (Joh. 3:3).
Dit genadewerk is nodig voor elk mens, jong of oud, geboren of ongeboren, ook al zal dit genadewerk bij jonge kinderen niet zichtbaar worden.
Wij belijden dat verkiezing en verwerping zonder uitzondering gaat over alle mensen2, en daarmee ook over jonge kinderen (Rom. 7:9-13, Openb. 20:12).
Wij geloven dat uit de jonggestorven kinderen, uit de kinderen die voor de geboorte sterven en uit de gehandicapte kinderen, er toegebracht zijn en worden tot de gemeente die zalig wordt. Wij geloven dat op grond van Gods verkiezing en van het genadeverbond, waarbij God doorgaans werkt in de lijn der geslachten.
Godzalige ouders moeten niet twijfelen of hun jonggestorven kinderen verkoren en zalig zijn. Laten zij vanuit het ware geloof werkzaam zijn met de beloften van Gods verbond die in Gods Woord geopenbaard zijn. Laat het in stille berusting aan de Heere over of Hij er nader geloofslicht in wil schenken.3

Onze kinderen

Laat er inmiddels voor onze kinderen die nog in leven zijn en voor het zaad der gemeente in het algemeen een gedurig gebed tot God zijn.

Noten

1. Zie het eerste stuk van het Doopformulier, dat reeds door de Dordtse synode van 1574(!) is aanvaard.
2. DLR I, verwerping der dwalingen 2.
3. Zie Dr. C. Steenblok, De Wachter Sions, 15 oktober 1954, over Artikel 17

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen