Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De tabernakeldienst (210)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De tabernakeldienst (210)

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

De gehele tabernakeldienst getuigde van de heilige offerdienst, omdat de Heere deze had ingesteld tot Zijn eer en tot zaligheid voor Zijn volk. Elk onderdeel van deze offerdienst wordt ‘een heiligheid der heiligheden’ genoemd (Lev. 24:9). Tegelijk gaf de Heere te kennen dat de offeraars Hem alleen konden behagen als zij hun offers met een waar geloof en met een oprecht hart brachten. Zij alleen zagen op Christus, Die eenmaal zou komen om Zichzelf op te offeren aan het vloekhout van het kruis. De gehele heilige offerdienst zou ophouden te bestaan, als alles wat de tabernakeldienst afbeeldde door Hem zou zijn vervuld (Ps. 40:7). Ook de tafel met toonbroden behoorde tot de heilige offerdienst, en wees op Christus’ offer, voorbede en zegening voor Zijn volk.

De wierook en broden als vuuroffer

Op deze tafel stonden drie offers: wierook, brood en wijn. De wierook was zowel een vuuroffer als een gedenkoffer, het brood als een vuuroffer en de wijn als een drankoffer. Het brood op de broodschalen en de wierook-korrels in de reukschaaltjes behoorden beide tot het vuuroffer (Lev. 24:7). Dit heeft een nadere verklaring nodig omdat de wierook daadwerkelijk in het vuur van het reukaltaar werd verbrand, en de broden door de priesters werden gegeten. Toch behoorden ook de broden tot het ‘vuuroffer’ omdat zij werden aangemerkt alsof zij aan de Heere werden opgeofferd. Het derde offer op de toontafel was het drankoffer. In Éxodus 25:29 lezen we van platelen en kroezen, ofwel van kannen met wijn, die als ‘drankoffer’ bij het brandofferaltaar werd uitgegoten. Voor deze drie offers die ‘heiligheid der heiligheden’ worden genoemd willen we uw aandacht vragen. Allereerst de wierook als een vuuroffer. De wierook lag in reukschaaltjes boven op de twee stapels brood. De volgende sabbat wierpen de priesters deze als een vuuroffer op het gouden reukofferaltaar, dat vóór de ingang naar het heilige der heiligen was geplaatst. De aangename geur van wierook steeg naar boven. Het beeldde niet alleen Christus’ gehoorzaamheid af omdat Hij Zijn leven in de dienst van Zijn Vader zou verteren, maar ook Zijn voorbidding bij de Vader voor al Zijn volk. Alleen deze wierookgeur kon God behagen. Ook van dit vuuroffer lezen we: Het is een vuuroffer tot een lieflijken reuk den HEERE (Lev. 2:2).

De wierook als vuuroffer tot een stank voor de HEERE

De wierookgeur was lieflijk voor de Heere, omdat het op Christus wees. Maar hoe zag de Heere de offeraar aan die het vuuroffer bracht? De Heere nam grondig kennis van de hartsgesteldheid van de offeraar. Hij wist volkomen of een priester de wierookkorrels als vuuroffer ambtsmatig of geveinsd offerde. Zijn vuuroffer was voor de Heere géén lieflijke geur maar een vuile stank, zodat hij geen getuigenis in zijn hart verkreeg dat God hem in Christus aanzag, Zich met hem verzoend kende en daarom een behagen in hem had.

Dit heeft ons ook nu nog veel te zeggen. Alles buiten Christus is geen lieflijke geur maar een stank. Dit te benadrukken is dikwijls oorzaak van verborgen vijandschap, die zich uit als er zich wat voordoet in het leven van Gods volk. Toen Christus in de tempel werd voorgesteld en Simeon Hem in Zijn armen had, zei hij tot Maria: Zie, Deze wordt gezet tot een val en opstanding van velen in Israël, en tot een teken dat wedersproken zal worden (Luk. 2:34). Deze vijandschap richt zich niet alleen tegen Christus, maar ook tegen Zijn volk. Als zij over Christus spreken en Hem in het middelpunt stellen, ondervinden zij tegenstand. De kreet is dan: ‘Te Evangelisch’. Maar wat een wonder als zij in hun grote nood de wierookkorrels van smekingen op het gouden reukaltaar van Christus werpen, en de Heere hen om Christus’ wil verhoort. Op hen is dan van toepassing dat hun gebed: een vuuroffer is tot een lieflijken reuk den HEERE. Echter al ons bidden, al ons geploeter buiten Christus is een stank voor God. Een godsdienstig mens kan met zijn werkheilig bestaan buiten het zaligmakende werk van Christus niets anders doen dan God onteren. Alleen als Gods Geest op ons de wierookgeur van Christus’ verdienste blaast en ons vernieuwt en levend maakt, worden wij als vuile zondaars begenadigd. Als de wind van Gods Geest waait uit de plaats waar Christus, de Roos van Saron woont, dringt Zijn geur diep in ons hart, en worden we als dode zondaars levend.

De wierook als vuuroffer tot een lieflijke reuk voor de Heere

U begrijpt dat de oprecht gelovige priester met een geheel andere hartsgesteldheid de wierookkorrels als een vuuroffer offerde. Hij kende zich als een zondaar en besefte dat hij voor de heilige God niet kon bestaan. Hij nam het reukschaaltje met wierookkorrels van de stapel met broden, en smeekte in stilte of de Heere hem in Christus wilde horen en verhoren. Tegelijk geloofde deze priester dat Christus alles voor hem was, en omhelsde hij Hem als zijn enige Zaligmaker. Zo wierp hij gelovig de wierookkorrels op het gouden brandofferaltaar. Wat een wonder was het voor hem als hij de wierook omhoog zag stijgen, en geloofde dat het voor de troon van Gods genade kwam en om Christus’ wil verhoring verkreeg. Op hem was dan van toepassing: Het is een vuuroffer tot een lieflijken reuk den HEERE, zodat de HEERE als de getrouwe Verbonds-God hem een lieflijk getuigenis in zijn ziel gaf tot versterking en vertroosting in Christus. Hij mocht hetzelfde ervaren als Noach, van wie we lezen dat hij brandoffers op het altaar offerde, en dat de rook ervan tot de Heere omhoog steeg: En de HEERE rook dien lieflijken reuk (Gen. 8:21). In de kanttekening lezen we: ‘Want gelijk een lieflijke reuk den mens zeer vermaakt, alzo had God een welgevallen aan het geloof en de dankbaarheid van Noach.’ Deze lieflijke reuk, betekent in de grondtaal: ‘een reuk der ruste’ of ‘rust makende’. De Statenvertalers geven een bijzondere verklaring wat deze lieflijke geur inhoudt: ‘De mens met God verzoenende en in rust en vrede stellende, niet door de eigen kracht van het offer, maar door de betekende offerande van onze Heere Jezus Christus, waardoor alleen een eeuwige verzoening verworven is (Hebr. 9:12,13).’

Dit heeft al Gods volk ook nu nog veel te zeggen. In tijden van verdrukking en tegenheden lijkt het naar uw waarneming alsof de Heere niet van u afweet. De wind van verzoeking waait zwaar over uw leven. Satan jaagt achter u aan en u voelt zich als uitgeput. U ziet geen uitweg meer tot uw verlossing. Geen hoop en verwachting meer? Niet in uzelf. Maar weet dat Gods Geest in u de verzuchtingen opwekt, en u kijkt naar boven vanwaar uw hulp alleen kan komen (Rom. 8:26). U roept woordeloos of met enkele noodkreten tot de Heere om hulp. Het is wellicht een waardeloos gebedje in de oren van de godsdienst, maar niet in de oren van de Heere! O wonder, als op u van toepassing is dat het een vuuroffer is tot een lieflijken reuk den HEERE. De engelen die langs de Ladder, Christus, omhoog zijn geklommen om uw nood voor de Heere te brengen, dalen nu naar beneden om u in Zijn Naam vrede en verzoening te verkondigen (Gen. 28:12; Joh. 1:52). Christus verzekerde Jakob en Nathánaël dat de hemel voor hen open zou blijven, en zo belooft Hij dit ook aan u, en dat veroorzaakt dankbaarheid.

Laten we nog iets tot uw troost schrijven. Hebt u ooit gelezen dat de rook van de verbrande wierookkorrels het prachtige binnenkleed als plafond zwart maakte, zodat het fijn getweernd linnen, versierd met de kleuren hemelsblauw, purper en scharlaken waarop cherubs waren geborduurd niet meer te zien was? (Exod. 26:1). Nee! Was het geen bovennatuurlijk wonder dat het reukofferaltaar altijd rookte zonder het prachtige kleed te beschadigen? Acht het daarom een gróter wonder dat de blauwheldere hemel nooit gesloten is, omdat Christus deze voor u heeft geopend en net zo lang voor u zorgdraagt, totdat Hij u bij Hem brengt waar u eeuwig de vrede van God in Christus mag smaken die alle verstand te boven gaat! Tot slot de vraag aan ons allen: Is de wierook van uw gebed tot stank voor de Heere omdat het buiten Christus is, of tot een lieflijke reuk voor God de Vader in Christus?

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 februari 2019

De Wachter Sions | 12 Pagina's

De tabernakeldienst (210)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 februari 2019

De Wachter Sions | 12 Pagina's