Onderscheid

Kleding voor meisjes. Rok of lange broek? Ik kreeg er opnieuw enkele vragen over. Goed te begrijpen! Zéker als je in situaties verkeert waarin jij de enige rokdrager bent. Geen kleinigheid. Diep respect heb ik voor je standvastigheid.
Ik begrijp heel goed dat je af en toe twijfelt. Is het nu écht wel nodig om dit onderscheid in stand te houden?
Omdat ik al eerder* over dit onderwerp schreef, heb ik nu aan twee meiden gevraagd: “Waarom dragen jullie altijd een rok?”
Spontaan zegden ze hun hulp toe. En niet lang daarna kreeg ik via de mail een uitvoerig en goed doordacht antwoord.
In dit artikel heb ik daar dankbaar gebruik van gemaakt!

Bijbelse argumenten

Het standpunt wordt vaak alleen gebaseerd op Deuteronomium 22 vers 5: Het kleed eens mans zal niet zijn aan een vrouw, en een man zal geen vrouwenkleed aantrekken; want al wie zulks doet, is den HEERE uw God een gruwel. Deze tekst moeten we zien in het totale verband van de Schrift. Het gaat hier namelijk niet alleen om de kleding.
De kanttekening verwijst naar Leviticus 15 vers 4 waar we kunnen lezen dat het woord ‘kleed’ de veel bredere betekenis heeft van gereedschap, huisraad, vaten, klederen en werktuig. Wanneer we teruggaan naar het Hebreeuws lezen we ‘keligèbér’ dat vertaald kan worden als: ‘datgene wat mannelijk is’.
Het begin van de tekst luidt dan: Datgene wat mannelijk is, zal niet zijn aan een vrouw. Dus de Heere wil duidelijk onderscheid tussen wat bij mannen hoort en wat bij vrouwen hoort. Deze tekst voert terug naar de schepping: Man en vrouw schiep Hij hen (Gen. 1: 27b). Op allerlei gebied geen vermenging dus. Dit hoort bij de door God ingestelde scheppingsorde.

Historische argumenten

In de tijd van de Bijbel droeg men heel andere kleding dan nu bij ons. Er zal weinig tot geen verschil geweest zijn tussen de dierenvellen die God aan Adam en Eva gaf. Wel leert Hij ons daarmee dat kleding vooral gegeven is om onze naaktheid te bedekken.
Dat geeft ook voor de tijd van nu heel veel te denken. Wél een rok aan, maar zo kort en oneerbaar. In de Bijbel wordt alleen over een broek gesproken als onderkleding voor de priesters. Mannen en vrouwen droegen lange gewaden. Vooral de sluier benadrukte het onder-scheid tussen man en vrouw heel sterk!
Het was in West-Europa dat de mannen broeken als bovenkleding gingen dragen. Pas aan het eind van de Romeinse tijd werd de broek breed aanvaard als kleding-stuk voor mannen.
Onbedoeld werd zo het onderscheid tussen mannen en vrouwen extra benadrukt. Geheel in de lijn van: Man en vrouw schiep Hij hen.

Vrouwen in Nederland droegen tot halverwege de 20e eeuw een rok. Toen kwam de emancipatie, onderdeel van een brede culturele revolutie. Vrouwen zijn broeken gaan dragen om gelijk te zijn aan de man. De spijkerbroek werd zelfs ‘de grote gelijkmaker’ genoemd. Het dragen van een broek door vrouwen werd gezien als een teken van modernisering en van het loslaten van regels en (gezags) structuren.
Wij als christenen kunnen deze emancipatiegedachte niet onderschrijven, en willen hierin niet meegaan, want: Doch ik wil dat gij weet dat Christus het Hoofd is eens iegelijke mans, en de man het hoofd der vrouw, en God het Hoofd van Christus (1 Kor. 11:3).
Door onder andere kleding kunnen mannen en vrouwen zich onderscheiden. Een rok wordt binnen de Nederlandse/westerse cultuur gezien als typisch vrouwelijk. Door deze te dragen geven we aan dat we als man en als vrouw door God onderscheiden geschapen zijn.

Groepsdruk

De groepsdruk om als meisje een broek te gaan dragen is groot. Je kunt jezelf afvragen waarom je graag een broek wilt dragen. Is dit omdat je klasgenoten of collega’s het ook doen en je er graag bij wilt horen?
Maar er staat geschreven: Zo dan een iegelijk van ons zal voor zichzelven Gode rekenschap geven (Rom. 14:12). Het gaat hier over persoonlijke verantwoordelijkheid.

Dit laatste geldt ook het dragen van beroepskleding.
Ik vroeg er een studente verpleegkunde naar. Ze schreef: “Ik werk in een rok. Ik draag al heel mijn leven een rok, dus waarom dan niet tijdens mijn werk? Later kwam ik erachter dat dit soms best lastig is. Ik kan me best voorstellen dat er meiden zijn die liever in een broek werken. Je wordt minder snel aangekeken, in sommige situaties is een broek praktischer, en je hoeft niet uit te leggen waarom je een rok draagt. Misschien heb ik geluk gehad dat ik nog nooit door het dragen van een rok in een vervelende situatie terecht ben gekomen.”
Al eerder had ze gezegd: “Patiënten kunnen wel direct aan je rok zien dat je christelijk bent. Vaak zien ze het ook wel aan je houding, maar met het dragen van een rok is het gelijk duidelijk. Ze stellen mij dan vragen over het geloof of willen dat ik met ze bid.”

Bedankt, meiden voor jullie uitleg! Ik hoorde dat het op bepaalde afdelingen van ziekenhuizen echt verplicht is een broek te dragen. Dat kan ook bij andere beroepen zo zijn. Dan kom je voor een moeilijke, persoonlijke keus te staan. Graag wil ik je daarbij wijsheid en moed toewensen.
Dat het vooral je gebed mag zijn: “Heere, wat wilt Gij dat ik doen zal?”

*Het bedoelde artikel Kleding m/v is opgenomen in het boekje Jongeren nú, deel 1 hoofdstuk 14, uitgave Gebr. Koster Barneveld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen