Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

MEDITATIE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

MEDITATIE

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Want er zal een Rijsje voortkomen uit den afgehouwen tronk van Isaï, en een Scheut uit zijn wortelen zal vrucht voortbrengen. Jes. 11:1

Geliefde lezer, Wie is het Rijsje waar onze tekst over spreekt? De Kanttekening geeft het weer: te weten Jezus Christus. Maar u zult denken: Hij is toch beloofd als Davids grote Zoon? Toen Hij op aarde was werd Hij toch door ellendige zondaren aangeroepen als: Gij Zone Davids, ontferm U mijner? Waarom staat dan in onze tekst dat Hij voort zal komen uit Isaï? Omdat Hij niet zal komen in de heerlijkheid van koning David maar in de verachting van Isaï. Immers noemde Saul David niet verachtelijk de zoon van Isaï? Christus’ verachtelijke afkomst wordt in onze tekst nog meer benadrukt: dat Hij voortkomt uit den afgehouwen tronk van Isaï! Wat is een tronk? Een afgehouwen stam waarvan alleen de wortels nog over zijn. Men loopt er overheen. Men vertrapt ze. Is dat niet waar geworden? Wie was Zijn moeder? Een onaanzienlijk, arm en vergeten meisje. Maar Hij heeft de nederheid Zijner dienstmaagd aangezien. Ook nu geldt dat Hij (geestelijk) armen en klenen [kleinen] genadig zal zijn en goed. Waar is Hij geboren? In een beestenstal! Waarom? Om Zijn volk, dat alle heerlijkheid in zichzelf verloren heeft en nog slechts de stank van zonde kan verspreiden, te verlossen. En dat vrijwillig, uit liefde! Iedere indruk hiervan doet in verwondering uitroepen: ”Hij heft zeer fijn op uit het stof den kleinen, tot Zijn eer en lof. Uit den drek verhoogt Hij den armen”. Hoe zagen de wortels van Christus’ voorgeslacht eruit? Dit waren met name mensen waar wij, als we geen zelf-kennis hebben, met een grote boog omheen zouden lopen. Om er enkelen te noemen: Rachab de hoer, Ruth de vervloekte Moabitische, koningen die hun kinderen offerden, de afgoden dienden, Gods kinderen doodden, het volk aanzetten tot zondigen. Ja, Jezus kwam voort uit een voorgeslacht vol overspel, moord, afgodendienst en gruwelijke zonden. Uit zo’n voorgeslacht wilde Hij voortkomen en zal Hij voortkomen. De farizeeër gruwt van zo’n voorgeslacht. Maar voor een zondaar die ontdekt is aan die wortel in zijn hart is het tot grote troost. Hij kwam voort uit een afgehouwen tronk met verdorven wortels. Een tronk waarvan men niet verwacht dat er ooit nog iets uit voort zal komen.

Geliefde lezer, heeft u uzelf al leren kennen als een afgehouwen tronk die alle schoonheid in het paradijs verloren is? Heeft u uzelf al leren kennen als een mensenkind dat gevoed wordt uit de verdorven en gruwelijke wortels van zonde, ongerechtigheid en afgodendienst en daarom nooit meer kan bloeien tot eer van God? Bent u het er mee eens geworden dat u het waardig bent om afgehouwen te worden? Dan bent u gereed voor de Evangelieboodschap dat Christus wilde voortkomen uit de afgehouwen tronk van Isaï om verdorven en verloren zondaren zalig te maken. Als daarvan iets ervaren wordt, zingt men naar de mate van het geloof met Maria: ”Mijn ziel verheft Gods eer; mijn geest mag blij den HEER’, mijn Zaligmaker noemen.”

Christus komt niet alleen voort uit een gering geslacht, maar heeft Zich in Zijn menselijke natuur ook zo diep willen vernederen en zo zwaar willen lijden in het dragen van grote smaadheden. Dat wordt uitgedrukt door de scheut en het rijsje uit onze tekst. Een rijsje is een klein takje. Dit takje ziet op de nederigheid van Christus. Een scheut is een uitspruitsel van een wortel. Als deze in de tuin tevoorschijn komt wordt ze uitgerukt. De scheut ziet op de smaadheid die Christus is aangedaan. Wijzend op dit Rijsje schrijft Paulus: Hij had geen gedaante noch heerlijkheid; als wij Hem aanzagen, zo was er geen gestalte dat wij Hem zouden begeerd hebben. Waarom moest Christus Zich zo diep vernederen? Omdat de Vader alle ongerechtigheden van Zijn kinderen op Christus gelegd heeft omdat Hij hun Borg was geworden. Daarom heeft Hij vrijwillig Zichzelven vernederd, gehoorzaam geworden zijnde tot den dood, ja, den dood des kruises. Om zo een eeuwige verzoening teweeg te brengen voor verloren doch verkoren Adamskinderen. Christus heeft de zaligheid verworven in Zijn vernederde staat. Maar ook Gods werk in Zijn kinderen komt openbaar in het dal van nederigheid. Hoe komen ze daar? Door te leren dat Christus Zich zo diep moest vernederen vanwege hun zonden. En dat Hij dit vrijwillig deed! Wat is de zonde dan smartelijk. Dat doet smeken: ”Geef mij toch de laagste plaats indien Gij mij een plaats wilt geven. Nooit heeft iemand zoveel kwaad tegen zoveel goed bedreven”. Iedere keer is een doorn in het vlees nodig om zich niet te verheffen, ook niet op vermeende nederigheid, en om uit te drijven naar Christus. In het dal van ootmoed wordt in gemeenschap met het Rijsje beleefd ”Geen meerder goed, Heer’, Gij mij geven meugt Dan dat Gij mij vernedert en maakt kleine”. Het Rijsje ziet op de nederigheid van Christus. De Scheut ziet op de smaadheid die Hij moest dragen vanwege de zonde van Zijn kinderen. Hoe is Christus gesmaad! Is Hij niet bespogen, geslagen, als een spotkoning gekroond met een doornenkroon, naakt aan het kruis genageld tussen twee moordenaars. En boven Zijn hoofd hing het opschrift: ”JEZUS DE NAZARENER, DE KONING DER JODEN.” Wie hebben deze smaadheid Christus aangedaan? De farizeeën? De soldaten? Mocht de Geest u leren ”’t En zijn de Joden niet, Heer Jesu, die U kruisten, ik ben het”. Wat zijn dan de zonden die Hem deze smaadheid hebben aangedaan smartelijk. Maar wat is Hij dierbaar in Zijn smaadheid als naar de mate van het geloof iets gesmaakt wordt van Zijn gewilligheid om voor mij het kruis te verdragen en de schande te verachten. Als men dan zelf smaadheid wordt aangedaan is het met David: Ja, laat hem vloeken; want de HEERE toch heeft tot hem gezegd: Vloek David. Wie zou dan zeggen: Waarom hebt Gij alzo gedaan?

Het nederige Rijsje en de gesmade Scheut is niet klein gebleven maar een Boom geworden, rijk in vrucht. Want Hij zal vrucht voortbrengen. De vrucht is allereerst Zijn Kerk Die Hij gekocht heeft met Zijn bloed. Want als Zijn ziel Zich tot een schuldoffer gesteld zal hebben, zo zal Hij zaad zien. De vrucht is ook: de weldaden die Hij voor het Godgeheiligde zaad heeft verworven en aan Zijn wederhorig kroost uit genade schenkt. Iedere genadevrucht die men krijgt brengt aan Zijn voeten met het aangezicht in het stof en geeft hemelse vreugde.

De vrucht is ook: de vruchten die Gods kinderen door het geloof mogen voortbrengen. In zichzelf kunnen ze geen vrucht meer voortbrengen in der eeuwigheid. Maar in gemeenschap met het Rijsje en de Scheut mogen ze vruchten van geloof en bekering voortbrengen. Hoe nauwer verbonden aan Christus hoe meer ze leven uit Hem, hoe meer vrucht ze mogen voortbrengen in Hem en hoe meer ze de Vader eren want: Hierin is Mijn Vader verheerlijkt, dat gij veel vrucht draagt.

Dit kleine Rijsje en deze verachte Scheut zal in grote heerlijkheid op de wolken komen. Als dan de Verachtste voor u nooit de Schoonste aller mensenkinderen is geworden, dan zal het eeuwig wee zijn. Buigt u dan in ’t stof, En verheft met lof ’t Heilig Opperwezen; Wilt Het eeuwig vrezen.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 5 december 2019

De Wachter Sions | 12 Pagina's

MEDITATIE

Bekijk de hele uitgave van donderdag 5 december 2019

De Wachter Sions | 12 Pagina's