Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ingezonden stukken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ingezonden stukken

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Waarde Redacteur !

Vergun mij met enkele regelen terug te komen op de aanmerking, door U gemaakt op hetgeen »Veritas” schreef in No. 31 van de »Wekker.” Volgens mijne bescheiden meening heeft onze vriend Veritas vrij wat beter de toestanden onder den werkenden stand begrepen dan »één uwer kennissen,” hoezeer deze dan ook scheen bij den landbouwenden stand te zijn opgegroeid.
Laat mij U zeggen, M. de R.! dat ik zoowat tusschen beiden sta, namelijk tusschen den landbouwer en den werkman, eene positie, zeker niet ongeschikt om over beide te kunnen oordeelen.
Waarheid is, dat menig arbeider soms ge-ruimen tijd hier in ’t Noorden vijftig a zestig cents per dag verdient en daarvan zijn gezin moet onderhouden. Maar neem het zoo ruim, als die andere vriend het nam, — neem een’ arbeider, die meer, — die één’ gulden daags verdient, waarvan dan nog zooveel dagen, waarin hij door weersgesteldheid, enz. geheel zonder verdienste is, moeten afgetrokken, — dan vraag ik : wie is dan nog als werkman in staat, daarvan wat over te sparen voor den winter.
’t Is mij een raadsel. En wat ik hier wil bijvoegen is dit: onze Friesche huismoeders althans verstaan deze kunst niet.
Het meest treurige, wat vervolgens uit bedoelde aanmerking blijkt, is, dat de personen uil den landbouwende stand (hier boeren genaamd) de behoeften van het arbeidersgezin niet kennen. Het is inderdaad of zij meenen, dat die menschen van den wind kunnen leven. Nog treuriger is het, dat nog zooveel »christelijke” boeren zich in dit opzicht niet gunstiger onderscheiden. Och, dat er toch eens verandering kwame en er meer voeling tusschen den werkgever en den werknemer kwam.
Dat toch vooral onze Christelijke werkgevers dit meer algemeen bedachten, opdat wij meer betoonden te zijn »het zout der aarde!”
U, Mijnheer de Redacteur! bij voorbaat dank betuigende voor de plaatsing dezer regeltjes, heb ik de eer te zijn

Uw, dw. dienaar,
»EEN FRIES,”

P. S. Beiden, onze geachte Medewerker en onze vriend »Veritas ”.hadden gelijk. Alleen van den laatste weten we, dat hij uit officiëele bron (van den laatsten tijd) heeft geput. De bron van den anderen schrijver is wellicht iets ouder geweest. Hoe dit zij, we meenden onzen Frieschen Vriend ook het woord te moeten geven.

Hoofdredacteur

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 februari 1893

De Wekker | 4 Pagina's

Ingezonden stukken

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 februari 1893

De Wekker | 4 Pagina's