Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hoe moeten wij de „Geref. Kerken" beschouwen? (VI)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hoe moeten wij de „Geref. Kerken" beschouwen? (VI)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Sam. Neen, Dirk! de doleerenden zijn niet op den weg van ‘34 gekomen, en ook zij kunnen, evenals wij hunne eigen methode volgen.
Ik heb u gezegd, dat het niet de zaak is, hoe er thans wordt gereformeerd, maar of men tot reformatie komt.
Dirk. Juist, Sam! dat is het wat ik lafheid heb genoemd, n. l. het beginsel der Scheiding te laten varen en in plaats daarvan methode van reformatie te stellen.
Dat was de slimheid der Doleerden om het afgescheiden volk te doen geloven dat het in 34 ook eene methode van reformatie is geweest; begrijp je nu niet: door zulks aan te nemen, het beginsel van '34 de hals gebroken werd! Eene methode is geen beginsel. Dat die geleerde (?) leeraars dat niet begrepen hebben! Maar mij dunkt, dat ze het wel moesten begrijpen. Zij loopen daarom hierdoor ook kans dat zij de gemeenten moedwillig verlaten hebben.
En zeker, als het nu slechts methoden van reformatie waren, die vóór ‘92 de doleerenden van de Afgescheidenen onderscheiden, dan was het ook zoo moeielijk niet elkander in die verschillende methoden te verdragen. Maar wij moeten tot de zaak terug, Sam !
De Doleerenden hebben dus hunne methode gehouden (ik wil dat ellendige woord nu eens gebruiken) en zij zijn derhalve hun eigen weg blijven wandelen. Is het niet?
Sam. In zooverre ja, Dirk!
Dirk. In zoo ver, Sam? Neen, men moet klaren wijn schenken. De doleerenden wandelen op hun ouden weg en de afgescheidenen, met hen vereenigd houden ook hunne eigen methode vast en delen dus ook op hun oude weg niet waar?
Sam. Zoo vat ik het ten minste, Dirk! want bij het sluiten der vereeniging is duidelijk gezegd, dat een ieder op zijn eigen wijze kan voortgaan.
Dirk. En dat werd maar geloofd! En ze konden ons volk van alles wijs maken. Och, och! wat hebben ze het arme volk toch beetgenomen, ze allen te gelijk in de fuik gestopt. Waarlijk met blindheid waren ze geslagen. Maar kom, Sam, ieder der beide partijen kon dus na vereeniging zijn eigen weg gaan; en,zooals je zegt, doen ze dat ook. Vertel mij op welke wijze men dan vereenigd is, daar ben ik benieuwd naar.
Sam. Heel eenvoudig, Dirk! men is vereenigd en men werkt samen aan de reformatie, doch een ieder op zijne eigen wijze.
Dirk. Best, Sam! de kerken A doen dit dus in hun ouden, rechten weg en de kerken B doen dit in hun ouden dwaalweg! Want de Afgescheidenen noemden voor '92 hun eigen weg den rechten en dien der Doleerenden een dwaalweg. En die oude wegen worden beide nog bewandeld.
Sam. Neen, Dirk ! wij wandelen nu alleen op èèn denzelfden weg, dock wij arbeiden op verschillende wijzen, — echter aan hetzelfde werk en met hetzelfde doel.
Dirk. Ik word al nieuwsgieriger, Sam! welken van die twee oude wegen loopen jelui dan samen ? want èèn van beiden moet toch verlaten zijn, om samen op eenen weg te komen. Welke is dan verlaten, de rechten of de dwaalweg?
Sam. Zoo moet je dat niet opvatten, Dirk! Een ieder houdt zijne eigen “methode”, zeide ik; en daardoor wordt het best uitgedrukt, hoedanig de vereeniging is geschied.
Dirk, Gij loopt er om heen, Sam! Als ge het woord “methode” gebruikt, dan weet ge er raad op om uit te drukken, hoedanig de vereeniging is en zoo kunt ge u laten maken, dat de Scheiding ook na de vereeniging nog kracht heeft behouden; voor de vereeniging hadden de Afgescheidenen en Doleerenden niet ieder hunne eigen “methode” maar liepen hun eigen weg, welke wegen vlak tegenover elkander in gingen, niet waar?
En als je nu dit woord vast houdt, n.l. ieder zijn eigen weg loopen”, is het wel totaal onmogelijk, dat jelui nu samen op weg kunt gaan, zonder dat èèn van beide wegen verlaten is.
Zie je nu wel, Sam! dat het aannemen, het goedkeuren en het aanvaarden van die "tweerlei methodes” door ons volk in ‘92 werk der Scheiding den hals gebroken heeft, en dat en het beginsel èn die weg zijn verlaten ?
Keen, man! je bent Doleerend geworden door de vereeniging en daarom moet je ook de Scheiding haten en als ongeoorloofd beschouwen. En zaagt ge het nu maar, dan verliet ge misschien dien ouden Doleerenden dwaalweg van ‘86.

Slot volgt.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 oktober 1895

De Wekker | 4 Pagina's

Hoe moeten wij de „Geref. Kerken

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 oktober 1895

De Wekker | 4 Pagina's