Voor ouders en kinderen

Dat er veel werk van wordt gemaakt op vele plaatsen om het onderwijs zoo hoog mogelijk op te voeren en peperduur voor de gemeenten te doen zijn, is maar al te waar. Maar dat de eigenlijke opvoeding aan vele dergelijke plaatsen ten eenen male vergeten wordt, is ook maar al te waar. Men zorgt hier en daar voor badinrichtingen, om, naar men zegt, de gezondheid te bevorderen, en voor warme voeding van de kinderen der school, maar aan het eene noodige voor zielsvoeding denkt men niet. Men neemt de zorg den ouders uit de hand. De kinderen worden op vele plaatsen gespijsd en gekleed door anderen en de ouders geven hunne kinderen over; en ten slotte zal men gewend worden, om niets meer voor de kinderen te doen en alles aan anderen over te laten. Of we dan dien kinderen niets gunnen? Wij gunnen hun veel. Maar ’t was, dunkt ons, veel beter en nuttiger, dat men den ouders werk gaf, opdat ze langs dien weg in het onderhoud der hunnen zo den kunnen voorzien, opdat de kinderen geheel aan de ouders gewend mogen blijven, en niet de treurige gedachte bij hen opkome: waarin vader en moeder te kort schieten, dat wordt door anderen aangevuld. De kinderen zijn zoo geneigd bij anderen troost te zoeken, en bovendien hunne ouders nog in een kwaad daglicht te stellen. Er is zoo veel wijsheid noodig, vooral in onze dagen, om niet te veel en niet te weinig toe te geven. De verleiding is zoo groot, de aanlokselen zijn zoo vele en de ouders zijn hun ontzag, achting en eerbied kwijt, eer ze het vermoeden.
Het is waarlijk geene gemakkelijke taak kinderen op te voeden, nu het gezag bijna is weggenomen. Vele kinderen maken van de zwakheid en de toegeeflijkheid der ouders een schandelijk misbruik, en de ouders zijn zoo ongemerkt pluimstrijkend in de fuik gelokt, dat men het soms, helaas, te laat ontdekt en betreurt. Men heeft kinderen, die daarvan bijzonder slag hebben. Er is heel wat voor noodig, om het ontzag bij de kinderen te bewaren en hen naar Gods Woord op te voeden.
Eene commissie van zekere onderwijzers-vereeniging zou de vraag overwegen : „Hoe kan het goed zedelijk gedrag der kinderen in en door de school verhoogd worden ?” Een veelgelezen blad gaf daarop de volgende opmerking: het kan wel zijn, dat de school en de catechisatie wat ten goede doen kunnen in die richting, maar de ouders kunnen stellig vrij wat meer doen, zoo tot verwijdering van het kwade, als tot bevordering van het goede; en zoolang de ouders hunne verplichting in de zon niet nakomen, zoo zullen alle pogingen van onderwijzer en predikant van weinig goed gevolg zijn. „De schoen wringt hier: de ouders bewijzen te veel gehoorzaamheid aan de kinderen.” Zij vragen niet naar eerbiedige gehoorzaamheid van hunne kinderen en bijgevolg ontvangen zij ze niet. En even zoo min krijgt iemand anders ze. Met het oog daarop blijkt het duidelijk, hoe groote behoefte er bestaat aan eene goede opvoeding deze kinderen en hen in alles in een waardig gedrag voor te gaan, en hen zoo te gewennen aan wat plichtmatig, billijk en goed is. Maar is het dringend noodzakelijk, het den kinderen in te scherpen opdat zij zich overal als Christen kinderen gedragen, misschien is de behoefte dringender, het den ouders voor te houden, wat zij jegens hunne kinderen verplicht en schuldig zijn, Het is zoo noodig, dat ieder vader zijn eigen huis beware, dat iedere moeder haren ijver verdubbele in de opvoeding van hare kleinen. Laat elk Christelijk huisgezin een God gewijd garnizoen worden, waaruit goede krijgsknechten Christi voortkomen, die, aangedaan met de wapenrusting des lichts, den strijd aanbinden tegen alle zonde en ongerechtigheid en de krankheden ven onzen diep-bedorven tijd, waarin er schier alles door kan. Moeder! gij hebt uwe kinderen nu nog onder uw bereik; nog een weinig tijds misschien maar meer. Doe dan uw werk nu, terwijl de klei nog week is; — nu is het tijd om te vormen. Indien ieder zijne roeping op het gebied der opvoeding recht mocht gevoelen, en den Heere om wijsheid en genade mocht vragen, en de kinderen het mochten beseffen, dat de ouders en opvoeders hun geluk bedoelen, wat zou het een ander leven zijn dan het nu is! Kinderen! beseft toch het voorrecht, dat de Heere u geeft, dat ge in de waarheid wordt opgevoed, opdat eens al de vermaningen en waarschuwingen niet tegen u getuigen. Praat niet tegen, als ge op uw plicht gewezen wordt. Weest in alles gezeggelijk, en laat u door uwe lieve ouders raden en terecht wijzen. Vele ouders moeten soms uit de tweede of derde hand het voornemen hunner kinderen vernemen. Dat is niet tot eer van de kinderen; het is soms een bewijs, dat de zaak niet goed staat, of dat het geen licht kan velen.
Kinderen moeten geene geheimen voor hunne ouders hebben,maar openhartig en gul zijn; dat geeft vertrouwen, en zulke kinderen worden gewaardeerd en ’t gaat hun goed; want de Heere geeft er Zijne goedkeuring over.
De Heere geve èn ouders èn onderwijzers en leeraars licht en wijsheid om de beste middelen te gebruiken ter opvoeding; en vooral raadplegen zij Gods Woord daarvoor.

Aarlanderveen,   G. BOS

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen