Docent Lindeboom en Ds. Bos van Bedum met diens kerkeraad

Toen Ds. Ten Hoor, van Franeker, en Ds.. Beuker, van Leiden, zich met kracht tegen het doleantie-beginsel hadden verklaard in de » Vrije Kerk” , en al hun pogen gelijk bleek te zijn aan het kloppen aan de deur van een dooven man, gingen beide met de eerste gelegenheid naar Noord-Amerika en lieten de Kerk, die zij gediend hadden, in worsteling achter.
Nu Docent Lindeboom en Ds. Mos met zijn kerkeraad zich zoo zeer hebben beijverd, om het o n schrift matige, om het ongereformeerde, om, in één woord, de dwalingen, door Dr. Kuyper en zijne aanhangers geleerd en verbreid, in ‘t licht te stellen, en er eindelijk een officieel bezwaarschrift tegen de leerstellingen van Dr. Kuyper c. s. op de Synode der Gereformeerde Kerken (thans te Middelburg gehouden) is ingekomen, heeft die Synode zich daaromtrent openlijk uitgesproken en verklaard, dat zij om formeele bezwaren op het bezwaarschrift niet kon ingaan, maar dat zij geen bezwaar had, in hetgeen te harer kennis was gekomen.
Nu door dit besluit Docent Lindeboom en Ds. Bos met zijn kerkeraad in ‘t ongelijk zijn gesteld, behooren o. i. deze openlijk te verklaren: wij hebben in alles, wat we omtrent de leer van Dr. Kuyper in ‘t midden hebben gebracht, gedwaald, en zulks inziende herroepen we onze dwaling. Doen zij dit niet, dan is het feit, dat de mannen, die zoo krachtig tegen de vreemde leeringen van Dr. Kuyper opkwamen, bij hun gevoelen blijven, waardoor de onhoudbaarste toestand en verhouding onder de verschillende hoogleeraren is ontstaan , waar de nawerking in de gemeenten niet van kan achterwege blijven.
Moe dit zij, de vraag blijft voor velen, die op genoemde woordvoerende broeders reeds lang het oog gericht hielden, voor de hand: wat zullen zij nu doen?
En met recht vraagt het volk, dat evenzoo dacht over de zaken als zij : wat ligt thans op onzen weg, — wat is onze roeping, wat wil en wat zegt de Heere ?
Zeker is het, dat de verwarring en de verdeeldheid nu niet weinig zal toenemen, en dat op hen, die als woordvoerders van zoovelen optraden, een ernstige verantwoordelijkheid rust.
Men mag trachten den storm te bezweren, waar men trouwens al zoolang alle mogelijke kunstmiddeltjes toe heeft beproefd,— men mag trachten zijn eigen gevoelen tot zwijgen te brengen, maar voor hen, die oogen kregen om te zien, is de verantwoordelijkheid ontzettend.
Zoovelen zien smachtend en verlangend uit, dat hunne herders zullen voorgaan. Zoo-velen, al zijn ze geene schoolgeleerden, zijn genoegzaam door den Heere geleerd en onderwezen om helder in te zien, waar het, zoo voortgaande, heengaat. Niet zonder reden zien oprecht geloovige en in Gods Woord onderwezen zielen de toekomst tegemoet, waarin de kinderen de vaders zullen verwijten: »gij zijt oorzaak, door uwe on-trouw, dat wij met onze kinderen en met ons volk zulk een gruwelijke leer hebben aangenomen, — eene leer, die onder meet zegt, dat niet het menschelijk geslacht verloren gaat en slechts enkelen behouden worden, maar juist omgekeerd: het menschelijk geslacht behouden, en de enkelen verloren !
Nog maar zoo kort geleden is men begonnen om onder den schoonen naam van Gereformeerde te leeren, dat men doopen moet op grond een er onderstelde wedergeborenen, enz. en reeds worden de vruchten allerwege gezien. Trouwens wie zal in ‘t geloof aan zulke ketterijen nog langer de kinderen op de catechisatie met ernst kunnen voorhouden, dat zij moeten wedergeboren worden,
En hoe zullen die kinderen de zonde vreezen en met ernst God om genade leeren bidden, als het hun van hunne jeugd af ingepompt wordt, dat zij toch wedergeboren zijn!
Men mag dan ijveren op de onzinnigste wijze tegen wat men "onbekeerde wedergeboorte» noemt, maar dat is schieten met los kruit, waar men wel vogels, maar geen menschen mede verschrikken kan.
Dat de Synode te Middelburg zich wel wachten zou dr. Kuyper met zijne vier collega’s uit Kampen degelijk te behandelen, was voor ontwikkelden gemakkelijk af te leiden, maar dit neemt niet weg, dat velen van de eenvoudigen hoopten: Lindeboom en BOS zullen volharden, koste wat het I koste.
Zal Docent Lindeboom nu voor de tweede I maal in de fuik zwemmen, na er eerst zoo I ernstig tegen gewaarschuwd te hebben? Om zijnentwil hopen we het niet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen