Het bekende liedeken

»Niets is veranderd; alles is gebleven zooals het was!” — dat liedje wordt na de gehouden Synode der »Geref. Kerken” heel wat tonen lager gezongen. Tot zelfs in Noord-Amerika begint men te begrijpen, dat men thans wel een mensch zonder hoofd zou moeten zijn, om nog langer aan zulke onware voorstellingen te gelooven. Tot bewijs hiervoor kan dienen, wat Rev. E. Donker, Hoogleeraar aan het Utrechtsch Seminarie te Holland (N. A.) in »De Hope” schreef over de Synode der Gereformeerde Kerken in Nederland.
Onder meer lezen we in dat schrijven het volgende:

»De uitersten werden in het debat over de school vertegenwoordigd door Dr. Wagenaar, met zijn doortastend radicalisme, en door docent L. Lindeboom, met zijn eng conservatisme. De andere professoren vormden de sterke centrale macht, die eindelijk de overwinning behaalde voor het voorstel der curatoren, en dus de zoolang beredeneerde vraag van de reconstructie der Kamper School ten voordeele der Kuyper — Bavinck-fractie en ten nadeele der Lindeboom -partij besliste.”

Kon de heer Donker, hier van nabij, met onbevangen blik de dingen bezien, en niet slechts de theoretische, maar ook de praktische zijde zien van het streven dier mannen, wien het niet slechts te doen was om de reconstructie der Kamper School, maar ook om reconstructie van alles wat van Christelijke Gereformeerde herkomst was, dan had de man zich ongetwijfeld nog sterker, nog meer geaccentueerd uitgelaten over hetgeen hij nu slechts van uit de verte te weten kwam.
Wat men in Nederland nog zoekt te bemantelen, wat men hier nog wil tegenspreken en voor verdacht makerij aanziet, of bestempelt met den naam van »eigen belang”, bij ieder namelijk, die daartegen getuigt, dat zal dan een professor uit N.Amerika den vrienden in Nederland eens duidelijk zeggen, namelijk dat eene reconstructie is gekomen in zake de Kamper School, eene reconstructie, die als overwinning der Kuyper—Bavinck-fractie moet worden aangemerkt. Begrepen?

Van veel grooter belang
is de houding, welke bovengenoemde Synode aannam in betrekking tot de leer.
Altijd zagen in kerk A nog velen met meer of minder groote verwachting de beslissing der Synode tegemoet, met betrekking tot al die geschilpunten in zake van de leer. Onverdeeld genoegen deed het velen, toen men hoorde, dat er een formeel protest kwam, en dan nog wel van een kerkeraad met een predikant ter Synode.
Nu zou dan eens blijken, dat men nog was, wat men in kerk A altijd was geweest. Maar, o bittere teleurstelling! Blijkbaar achtte de Synode het niet eens de moeite waard om op de kwesties in te gaan. Men was met den vorm van ‘t protest niet in ‘t reine; doch, dit nog eens daargelaten, ieder lid van de Synode wist best, waar ‘tover ging, en uit alles wat dezen mannen ter kennisse was gekomen, was, op hunne weegschaal gewogen, niets, wat oorzaak van twijfel aan de rechtzinnigheid der bekende mannen kan doen ontstaan. De Synode heeft zich bij deze uitspraak nedergelegd, ergo zal het dan nu voortaan in de »Gereformeerde kerken” gereformeerd zijn verklaard:
als men leert eene rechtvaardiging van eeuwigheid;
e als men doopt op eene onderstelde wedergeboorte ;
als men de vrijmetselaars leden der gemeente laat zijn;
als men beweert, dat de wijsbegeerte uitlegster der H. Schrift behoort te zijn;
als men gelooft, dat het menschelijk geslacht behouden wordt, en dat slechts de enkelen verloren gaan ;
als men twijfelt aan .... doch waartoe meer?
Alle deze dingen en meer heeft immers de Heraut duidelijk uitgesproken als orgaan van de » Gereformeerde Kerken”.
En al liep dan docent Lindeboom in de fuik, waar hij anderen tegen had gewaarschuwd, — al liet deze hoogleeraar het goede pand, waartoe hij anderen opwekte om het te bewaren, los, — te meer nog zijn diep te beklagen al de broeders en zusters in kerk A, die ‘t beter weten, maar kracht en moed missen om het uit te spreken, en die op deze wijze door hun eigen leidslieden al verder worden afgevoerd, en dat nog wel onder den schijn van vasthouden aan de aloude belijdenis.
Wel mag een man als Docent Lindeboom nog eens andermaal voor zijne volgelingen een boekje schrijven over de vraag: » Waar gaan we heen ?”
Misschien, dat ook die brochure nog koopers vindt!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen