Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Miskend

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Miskend

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De redacteur van „de Heraut” heeft in het nr. van 8 Nov. eene verklaring afgelegd, Welke ons doet zien, hoezeer men hem heeft miskend. Een zekere ds. Bruna van Buurse heeft verklaard, dat er voor hem geene Christelijke Kerk, genaamd de Nederl. Hervormde, bestaat, maar alleen, „eene inrichting, welke samenvat allerlei vereenigingen, broederschappen en Kerken, benevens een aantal individuen zonder eenige overtuiging. Dus ook Kerken en ook Gereformeerde Kerken, maar ook rechtens uit haren aard modernen”. Dientengevolge kan hij modernen als leden inschrijven, doch bij het Avondmaal zegt hij tot deze: „Ga, zoo ge dit zoekt, elders, waar moderne avondmaal-nabootsing is”. Zoo weet zich die Geref. predikant in de Ned. Herv. Kerk in allerlei bochten te wringen. Dr. Kuyper verheugt zich over de uitlatingen van dezen predikant en wil verder met hem in debat treden. Geen wonder, over iemand voor wie de Herv. Kerk den eenen dag geen Kerk en den, anderen weder wel een Kerk is, zal in in dat punt de overwinning niet te veel moeite kosten.
In dat schrijven over ds. Bruna’s uitingen betuigt dr. k. zijne dankbaarheid voor ds. B. verklaring, dat hij niet voor „een tegenstander” wenscht te worden aangezien en gaat dan voort: „Het ia helaas onder de Hervormden als vaststaande legende geworden, dat dr. Kuyper hun Kerk vernietigen wil. Hij is in hun oog een brandstichter van beroep, een geboren dyamiet-man, en steeds moeten de trouwe wachters van het Hervormd Sion rondkijkers op de been hebben, om wel toe te zien, dat deze nihilist niet hier of daar een gevaarlijke bom in de portieken van hun Kerk legt. Dat zij zich door dit oordeel bezondigen, kunnen zij niet zien. Ze zijn ten deze ganschelijk verblind”.
Dat dr. Kuyper de tienduizenden uit de Ned. Herv. Kerk heeft geleid, de poging om zich van de Kerk te Amsterdam meester te maken, de talrijke processen om in het bezit der Kerkgoederen te komen, enz. enz., dat geschiedde dus alles in het belang der Herv. Kerk, uit pure liefde voor haar. Ge hebt u degelijk vergist, Mannen! Dat hij die Kerk wilde vernietigen, om op hare puinhoopen, ten behoeve der Vrije Universiteit, de vereeniging der Gereformeerde Kerken op te richten, was louter legende, een boos verzinsel. Gij hebt daarmede u grootelijks bezondigd.
Wat dr. K. schreef in 1887 (gelijk „de N. Spr.” ons daaraan herinnert;: „de Gereformeerden in dezen lande zijn thans vastelijk besloten om door te gaan en zóó diep hunne hand tot in het ingewand van alle Kerken te houden, dat geen edele ziel, die in dezen weg God dient, ons ontgaan kan”, kwam voort uit een hart, dat de Hervormde Kerk lief had.
Wat hebben wij toch verkeerd gedacht en hoe ontzettend bezondigt zich ds. Buiskool, die in weerwil van die zoo oprechte en ronde verklaring van dr. K. nog durft schrijven: „Wij en veten met ons, blijven dr. K., trots zijne eigene verklaringen, beschouwen als den bitterste vijand der Nederl. Herv. Kerk”.
En nu wij, Chr. Gerei.? Door dr, K. en zijne blinde volgelingen, die hem in die liefde nog vooruitstreven, worden wij voor scheurmakers gescholden, van laster en leugen door den eenen S. na den anderen beticht. Nu zoudt ge zeker deuken, dat dit was om de Chr. Geref. Kerk te vernietigen. Lieve vrienden, dat is een legende, dat is uit vriendschap, uit belangstelling in haar welzijn, haar bloei. Bezondigt u dus niet door aan die mannen zoo iets toe te dichten. Zij meen en het o zoo wel met de Kerk van 1834. Denkt toch niet dat dr. K. c. s. er eene redeneering op na zou houden als ds. Bruna, en voor hen het den eenen dag zóó zijn zou en onder andere omstandigheden juist het omgekeerde.
Apen drukken hunne jongen soms zóó sterk aan hun hart, en zóó lang tot zij een lijk in de armen houden.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 11 december 1896

De Wekker | 4 Pagina's

Miskend

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 11 december 1896

De Wekker | 4 Pagina's