Ethisch-kritisch standpunt

Het is zeker zonder twijfel, dat in de Hervormde kerk vele orthodoxe predikanten zijn. Of die rechtzinnigheid echter bij allen, die dien naam dragen van den rechten stempel is, hebben wij steeds gewantrouwd. Toch is het verblijdend te hooren, dat vele der jongere theologen een anderen weg uit willen en met de halven niet willen, niet kunnen medegaan. Zoo werd op 16 Nov. l.l. in eet zoogenaamd gesloten (f) kring van eenige predikanten het referaat van Ds. Zeydner van ’s Gravenhage, uitgebracht op de Utrechtsche predikantenvereeniging,n ader behandeld. Ds. G. Hulsman van Zandvoort deelde daarin zijn gevoelen over de ethisch-kritische richting van Ds. Zeydner en de zijnen mede. Zal Ds. H zijn woord laten drukken, reeds nu schrijft hij dienaangaande in de kerkelijke courant onder meer: »Er wordt gespeeld met de partijnamen, en de gemeente raakt het spoor bijster. Wij mogen wel weer eens tot klaarheid komen over de beteekenie van de namen» orthodox, ethisch en modern.” Orthodox zijn alleen de Gereformeerden, die op grond van een letterlijk geinspireerden bijbel de belijdenis ten volle aanvaarden. Ethisch zijn degenen, die op grond van het leven, in gemeenschap met Christus ondervonden, durven besluiten tot zijne goddelijke persoonlijkheid en met hem de traditioneeie beschouwingen van Israëls heilige wonderhistorie huldigen. Modern zijn diegenen, die tengevolge van de natuurwetenschap, het nieuwe beginsel van ontwikkeling of evolutie bij de critiek op den bijbel toepassen en dezen, maar ten koste van het wonder, natuurlijk meenen te kunnen verklaren als boek vol religieuse verheffing. Nu hoop ik aan te toonen, op grond van Ds. Zeidner’s referaat en verschillende geschriften van de ethisch-critische theologen, dat zij zoozeer onder den invloed der nieuwe wetenschap staan, dat zij hoogst inconsequent Christus, intact als Gods Zoon, als het wonder hij uitnemendheid, in de wereldhistorie behouden; dat deze opvatting op hun wetenschappelijk standpunt, eenvoudig een absurditeit is, en zij dus feitelijk tot de modernen moeten gerekend worden.«
Opmerkelijk zijn ook deze zijne woorden : »Op hetzelfde oogenblik dat ik het standpunt van deze Heeren moet veroordeelen, ja zoo sterk moet veroordeelen, dat, indien zij mij van de noodzakelijkheid hunner schriftbeschouwing konden overtuigen, ik mij genoodzaakt zou zien eenvoudig het modernisme te aanvaarden of mijn ambt neer te leggen, op hetzelfde oogenblik, dat ik dit meen, ben ik heilig verzekerd, dat de karakters en personen van bovengenoemde geleerden, boven alle verdenking verheven staan, «
Met belangstelling zien wij uit naar het geschrift van Ds. Hulsman, wien wij op zijn verderen loopbaan rast allen, die met hem gaan, de bijzondere leiding van des Heeren Geest toewenschen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen