Opmerkingen

Frankrijk is wonder verliefd op Rusland. Waarom? Omdat het hoopt Elzas-Lotharingen nog eens door die hulp terug te krijgen, evenals de Gereformeerden met Rome zich verbonden, met het oog op de goederen der Hervormde kerk.

Onze lezers weten, dat te den Helder eene handeling heeft plaats gehad ouder den naam van doop, welke aldus plaats had, dat bij de besprenkeling van het kind met water werd gezegd: „Ik doop u tot do belijdenis van den naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes”. Verder, dat bij de vraag of dat voor een Christelijke doopte erkennen was, op advies mede van ds. Bakker te Broek op Langendijk, bevestigend door de classis Alkmaar der Gereformeerde Kerken is geantwoord. Terecht is hiertegen geprotesteerd door Ds. C. Stadig. Zulk eene handeling toch is geen Christelijke doop. Dien te erkennen is tegen Gods woord en tegen het formulier des doops, dat de te bezigen woorden duidelijk voorschrijft Dut niet gedoopte kind had dus moeten gedoopt worden. Nu lees ik in „de Bazuin” en ik kan mijn oogen nauwelijks gclooven, een schrijven van ds. D. Bakker, waarin het volgende: „Met het oog op degenen, die dit verzinsel (dat iedereen maar mag doopen met de formule, die hij zelf goedvindt) mochten gelooven, achtte ik het niet overbodig te verklaren, dat de classis Alkmaar, bij do behandeling dezer zaak, begonnen en geëindigd is het doopen met de formule: „ik doop u tot de belijdenis enz.” ten sterkste af te keuren en als een losrukken van do fundamenten onzer religie te brandmerken”.
Toch schrijft ds. Stadig in zijn protest, „op de Maart-vergadering der classis Alkmaar is uitspraak gedaan over de wettigheid van den doop, bediend met de formule: ik doop u tot do belijdenis van enz.” Zij kwam, na daarover een breedvoerig rapport gehoord te hebben, tot de conclusie de wettigheid vau den doop te erkennen enz.” Zoo schreef iemand, die tot de Gereformeerde Kerken zelve behoort, en er kan dus hier geen sprake zijn van het liegen van „de Wekker”. Maar nu verklare men zelve wat dat nu toch is, „iets ten sterkste af te keuren en als een losrukken van de fundamenten onzer religie te brandmerken” en toch „de wettigheid er van te erkennen”.
Nu heeft misschien Dr. K. gelijk, als bij een oordeel velde over het verstand van alle Chr. Geref. en ben ik dus te dom om te begrijpen, hoe dat te rijmen is of doet de ouderdom mij dutselen, maar dan hebbe ds. Bakker de nederbuigende goedheid eene poging te doen om zijn oud-leermeester den draad in handen te geven, opdat hij uit dat Labyrinth gerake. Misschien, dat mij dan door de oplossing van dit ééne raadsel licht opga over een niet klein getal andere raadsels in de Gereformeerde Kerken.

Onder »Kerknieuws” der Nederl, Herv. Kerk wordt gemeld: »De Synode besloot met tien tegen negen stemmen de voorloopig aangenomen wetsbepaling, waarbij de doop verplichtend was gemaakt voor de bevestiging lot lidmaat, niet definitief vast te stellen«. Zoo kan de moderne, die den doop eene dwaasheid acht, toen belijdenis (?) doen en als lid zijn recht doen gelden. Wij verblijden ons niet in de ongerechtigheid. Ook het al verder en verder afwijken van den waren weg vervult ons met diepe smart. Waar zal het einde zijn?

Men klaagt over de slechte tijden, maar zij zijn niet slechter dan de vorige. De menschen zijn slechter geworden. Wie een aanzienlijk jarental telt en de vroegere toestanden met de tegenwoordige vergelijkt, vindt groot verschil. In plaats van eenvoud is hoogmoed, in plaats van arbeidzaamheid is weelderig leven, in plaats van zuinigheid is verspilzucht getreden. De zoogenaamde eisenen des levens zijn zooveel hooger gesteld. Daar verzorging des vleesches tot begeerlijkheid is, wordt de onvoldaanheid en ontevredenheid steeds grooter. De schrijvers over het oude Rome wijzen er op, dat het machtige rijk ondermijnd is door twee schijnbaar tegenover elkander staande zonden: weelde en hebzucht (luxuria en avaritia). Om aan de eerste te voldoen moeten middelen worden gezocht en men jaagt naar rijker bezitten meerdere inkomsten. Is de geschiedenis de leermeesteres der volken, dan ligt in den val van het oude Rome eene profetie ook voor Nederland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen