"De Wekker,” geteekend als een slang in het paradijs der „Gereformeerde Kerken”.

De »Kerkbode der „Gerefor. Kerken in Overijsel en Drente” wijdde in haar NB van 13 en 20 Nov, l.l. eenige kolommen aan de beschrijving van „De Wekker”. Als regel maken we ons niet druk met wederlegging van hetgeen in dergelijke bladen wordt geschreven. Als reden gaven we o. m. reeds vroeger hiervoor op, dat de Christelijke Gereformeerden in de oogen dier menschen veel te gering en te verachtelijk zijn, om er met ernst en belangstelling ook maar één oogenblik naar te luisteren.
Een enkele maal kan het echter nuttig zijn onzen lezers eens een proeve onder de oogen te brengen, waaruit men zien kan hoe de wind waait in den » ge reform eerden” hoek.
Daartoe ontleenen we aan bovengenoemde »Kerkbode” het volgende. De Redactie van de » Kerkbode der Geref. Kerken in Overijsel en Drente,” kreeg een exemplaar van De Wekker in handen, zooals zij zelve schrijft.
Dat Nr. werd haar uit Enschede gezonden, waaruit haar bleek, dat dit blad ook in Enschede wilde wekken. Zoo heet het.
Hoe wekken? Tot eensgezindheid onder broeders van hetzelfde huis? Ook gehoorzaamheid aan het bevel des Heeren? Niets er van.
Deze Kerkbode zal het eens zeggen wat »de Wekker” is, wat hij doet, en waartoe hij dient. Luister maar eens een oogenblik.
»Als een sissende slang schuifelt ze de kerken waar het op ineens melting afgaat rond en wee de armlooze ziel die door haar gestoken wordt.
Bloedvergiftiging in de hevigste mate vertoont zich. snel en die ziel moet kerkelijk sterven en gaat naar het kerkhof, genaamd: het Christelijk Gereformeerde Kerkgenootschap.
Daar geen ontwikkeling meer van Gereformeerde Theologie, ook geen putten meer uit de frisschen bron, die in den bloeitijd van ons Calvinisme in ons vaderland ruischte, maar een bijeen brengen van stukken uit den tijd van verval en juist van die stukken waaraan dat verval het meest uitkomt. En zoo rot het voort tot dat .... maar laten we de geschiedenis niet vooruit loopen.
Met Christus bede: Vader dat zij één zijn, wordt gespot. Naar Satans stemme »verdeel en heersch” wordt geluisterd. Eu nu wordt de strijd aangevangen, tegen alle ineensmelting, voor alle scheuring”.
Elke kantteekening op zulke taal (van ‘t armoedig Nederlandsch zwijgen we liever!) is overbodig. Zulke taal is haast nog te min voor een blad van de sociaal-democratie.
Wij zullen er dan ook geen enkel woord op zeggen.
Daarvoor zijn zulke uitvallen te verachtelijk.
En om nu de nietigheid en lafheid van de Christ. Gereformeerden nog eens nader toe te lichten wordt het bekende kinderspel, van de Clasis Amerfoort nog eens op het appèl gebracht.
Schamen moest ieder zich, die zoo iets nog durft op te halen. Om da zuiverheid harer leer te bewijzen, wordt een breede aanhaling uit de werken van Dr. Kuyper over de wedergeboorte geciteerd. En natuurlijk wat deze Hoogleeraar zegt, daar mag niemand tegen opkomen!
Vervolgens wordt een stuk aangehaald uit Kuyper’s »Seperatie en Doleantie,” wat schijnt te moeten dienen om aan te toonen, dat Dr. Kuyper het nooit zoo kwaad met de »seperatie” heeft gemeend, maar dat desniettegenstaande de »Doleantie” van veel beter beginsel was dan de Seperatie.
Tot zulke door en door onchristelijke, met Gods Woord en de gereformeerde belijdenis strijdende insuniaties zijn alleen menschen in staat, die in theorie en prac-tijk beide nooit geleerd hebben wat gereformeerd is. Men raast en tiert in bovengenoemde »Kerkbode” op de »Kerk van Ds. van hingen e. s”, maar de red. ran dat blad begrijpt toch zeker, dat de red. van De Wekker met veel meer recht dan zij, op soortgelijke wijze van de kerken van Dr. Kuyper c. s. zou kunnen spreken-Meer dan ons heeft men zoodoende z’n eigen partij beleedigd. Als men dat maar begrijpt !
En dan durft de heer Ds. Sikkel nog schrijven, dat de heeren Wisse en van Lingen voor hunne »scheurmakerij” zich van »onedele middelen” bedienen. Is het wonder, zoo vragen we, aan allen die tot het christelijk publiek behooren, en die uit het bovenstaande zelf kunnen oordeelen, — is het wonder, dat wij beslist weigeren, om week aan week tegen menschen ons te verdedigen, van wie eens iemand gezegd heeft; »als ge daar lang mee saamgaat, loopt ge gevaar uw karakter te bederven.”
Maar genoeg.
Bij het lezen van het bovenaangehaalde, uit het blad, dat door de heeren Da. C. W. E. Pioos van Amstel en Ds. D. J. B. Weijers geredigeerd wordt, kwam onwillekeurig ons in de gedachten wat de heer Boisievain, hoofdredacteur van het Handelsblad; in zijn strijd tegen Dr. K. zegt:
»Het streven der partij, die, met verbreking van orde, tucht en gehoorzaamheid, aan de voor onze Kerk, gelijk voor elke vereeniging van menschen gestelde regels, zich ten onrechte uitsluitend als de ware gereformeerde Kerk wil doen gelden, is verderfelijk voor den vrede in de kerken voor de verzorging der belangen, die zij volgens hare roeping heeft te behartigen.” En na de opmerking, dat ons volk den zin voor het hoogere nog niet heeft verloren, zegt de heer B.:
»Daarom worden de begrippen van zedelijkheid en godsdienst van de groote meerderheid diep geschokt, doordat in kerkelijke zaken met zulke bedenkelijke wapenen werd gestreden, en list en geweld te hulp werden geroepen voor godsdienstige doeleinden.”
Diep te beklagen zijn zij, die van andere kerkelijke afkomst, zich door zulke menschen laten leiden, die alles behalve den Geest van Christus openbaren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen