Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Oud-Beierland

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Oud-Beierland

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Gedurig wordt ons van alle zijden gevraagd : hoe staat het toch met de zaak van Oud-Beierland, in zake de aanhangige rechts-kwestie.
Natuurlijk blijven velen belangstellend uitzien naar den uitslag van dit rechtsgeding. ‘t Is dan ook geen wonder, dat van vele belangstellenden het geduld eenigszins op de proef wordt gesteld.
De rechterlijke weg is echter een lange weg. En het staat niet aan ieder te beoordeelen hoeveel haken en oogen aan zulke zaken verbonden zijn.
Groot is de beproeving van genoemde gemeente, die intusschen haar leeraar zag vertrekken naar elders en daardoor in te grooter ongelegenheid verkeert. Moge deze herderlooze en zwaar beproefde gemeente veel gedacht worden in de gebeden van hen, die door Gods genade geleerd hebben te lijden met de lijdenden en te weenen met de weenenden!
En wat nu de rechtszaak betreft, daar kunnen we alleen het volgende van zeggen. Gelijk de lezers van »de Wekker” weten, is men van » Gereformeerde” zijde begonnen die gemeente een proces om te doen en te vervolgen. Daarop volgde de veroordeeling voor de Arrondissements-Rechtbank te Dordrecht. De vervolgde en veroordeelde gemeente, van finantieelen steun van broeders en zusters verzekerd, meende in die veroordeeling niet te mogen berusten, teekende appèl aan tegen het vonnis van de Rechtbank te Dordrecht, en zoo komt de zaak nu voor het Gerechtshof te ‘s Gravenhage.
Voor dat in ‘t openbaar deze zaak wordt bepleit, hebben er heel wat voorafgaande formaliteiten plaats.
Naar we vermoeden, zal de openbare behandeling wel niet lang meer duren, toch waarschijnlijk nog wel eenige weken.
Op den uitslag wenschen we niet vooruit te loopen, maar af te wachten de dingen, die komen zullen.
Slechts een enkele opmerking.
Toen Dr. Kuyper e. e. de processen verloor tegen de Ned. Herv. Kerk, was zijn laatste woord daarover dat de rechterlijke macht dwaalde anders had, naar het oordeel dier mannen, de doleantie alles moeten winnen.
Stel u nu voor een oogenblik eens voor, dat ook onzerzijds het proces van Oud-Beierland wordt verloren, dan, dunkt ons, zullen alle onbevooroordeelden, met meer recht dan de Doleerenden vroeger, kunnen zeggen, dat de uitspraak van den wereldlijken rechter lang niet altijd de uitspraak is van Gods Woord.
Terecht merkte daarom Dr. Wagenaar geruimen tijd geleden eens op, dat winst voor de »Gereformeerden” in dezen voor hen wel eens het grootste verlies kan ziju. Feit is en blijft het, dat de »Gereformeerden« zijn begonnen met openbare vervolging, niet van ketters maar van belijdenis der zuivere waaheid, Eu hoe de zaak ook loopt, — zoo God wil en wij leven, hopen we daar later meer van te zeggen — hierover mag de Christ. Geref. Gemeente te Oud-Beierland en geheel de Christ. Geref. Kerk met haar zich verblijden, dat zoo iets van de onzen niet kan gezegd worden.
Niemand zegge: hoe zou dat ook kunnen ?
Van meer dan ééne zijde zijn we geraden en opgewekt, na het kerkmoordend besluit van de Synode van 1892, om juridisch verzet te beproeven.
Daartoe waren genoegzame gegevens. Nooit kan in den zin of in de bedoeling der Dordtsche vaderen hebben gelegen, eene Synode de macht toe te kennen, aan de gemeenten hare belijdenis en haar goed te vervreemden.
Toch zal daar ten slotte zich alles om concentreeren, nl. of de Synode van ‘92 al of niet in haar recht was om te besluiten gelijk zij deed.
Wie dit wil rechtvaardigen, veroordeelt geheel de Afscheiding van 1834 en rechtvaardigt de Haagsche Synode van 1816.
Was het niet bekend geweest vóór 1892 wat onder de Dolantie werd geleerd, dan was het anders. Maar dit was al genoegzaaam bekend en is ook in het ingediende bezwaarschrift in ‘92 duidelijk uitgesproken.
Die Synode kon weten en wist wat zij deed.
In zake de leer is er dan ook een bijzondere overeenkomst tusschen de Synode van 1816 en die van 1892.
Mannen in Kerk A, die hier goed over nadenken en daar een helder gezicht in hebben, moet het bloed wel naar ‘t hoofd vliegen bij de gedachte:
en alzoo heeft men dan getracht der Vaderen arbeid, strijd en lijden op eens te vernietigen!
J. Wisse

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 januari 1898

De Wekker | 4 Pagina's

Oud-Beierland

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 januari 1898

De Wekker | 4 Pagina's