Avondgedachten

12 Maart. De gemeente des Heeren is een biddend volk. Het roept in den naam des Heeren Jezus om genade. Het heeft een bitteren vijand in den vorst der duisternis en vijanden zonder getal in allen, die der wereld toebehooren. Bid, Christen voor degenen, die u vloeken. Ziet Stefanus bad en het hoofd der bende, welke hem steenigde, werd door God bekeerd als een uitverkoren vat om Zijnen naam te dragen en meer dan hij ooit anderen lijden deed heeft Paulus zelf geleden en gewillig voor den naam des Heeren. Wien veel vergeven is, die zal veel liefhebben. Paulus heeft veel liefgehad en het heeft hem niet doen wankelen, toen de Heere hem toonde, hoeveel hij lijden moest om Zijns naams wil. David droeg Gods wet in het midden zijns ingewands(Ps. 40 : 9), zoo iemand dan mocht Paulus dit van den naam des Heeren zeggen. Hij roept ons toe: «weest mijne navolgers.”

13 Maart. Eens zeide de Heere tot Zijne discipelen; "zoo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven en neme zijn kruis op en volge Mij. Zoo wie zijn leven verliezen zal om Mijnentwil, die zal het vinden (Matth. 16 : 24 v.). Menschen, die hunne zielen, dat is hun leven veil hadden voor de eere des Heeren Jezus, waren Barnabas en Paulus. Daarvan getuigde reeds het begin van hun Apostolischen loopbaan en van Paulus zijn de bewijzen, dat het vuur der liefde niet bij hem is gedoofd. Is het te veel ook van ons geëischt? Heeft Christus zijn dierbaar leven voor u in den dood uitgestort, is het dan veel, indien gij uw nietig leven bereid zijt voor Zijne eer te stellen? Zijn naam moet verheerlijkt worden. Is de liefde Christi in de harten uitgestort, dan zijn wij bereid voor hem te lijden en te sterven. Heere Jezus! heb ik u wel lief?

14 Maart. Manoachs vraag; «wat is uw naam?” werd door den Engel van Jehovah beantwoord: «waarom vraagt gij dus naar mijn naam? Die is toch wonderlijk” (Richt, 13 : 18). Zoo noemde ook Jesaja den gegeven Zoon (9 : 5). In den hemel ontvangen de overwinnaars een keursteen en op dien een nieuwen naam geschreven, welken niemand kent, niemand dergenen, die de aarde bewonen, maar alleen die hem ontvangt (Openb. 2 : 17). Maar van allen, die den hemel bewonen, is geen grooter en meer verheerlijkt door den Vader, dan Hij, die dood en hel overwon. Jezus Christus, gezeten aan de rechterhand Gods, heeft op kleed en dij geschreven: Koning der koningen en Heere der heeren.” Hij draagt de banier (Hoogl. 5 : 10) maar ook een naam boven tien duizenden. Wat moest er niet voor Hem reeds hier in onze harten zijn!

15 Maart De edelman mag zijn naam niet te schande maken, maar heeft den plicht ook zijn adel in zijn leven ten toon te spreiden. Geen hooger adel, dan de gemeenschap met Christus; geen geboorte or stand of rijkdom is daarmede te vergelijken. Hoedanigen behooren wij dan te zijn in heiligen wandel, wij, die naar Christus ons Christenen noemen. De naam verplicht ons tot alle godzaligheid. Maar niet elk, die een adelijk wapen voert, heeft den adel in het hart, evenmin elk die Christen heet is werkelijk een Christen. Zeg dat niet met het oog op anderen, maar onderzoek eigen hart en wandel. Die de ongerechtigheid doet, doet Christus en der kerk van Christus smaadheid aan. Laat ons waken en bidden en zelfs den schijn des kwaads vermijden.

16 Maart. De gemeente des Heeren is een volk in lijden, gesmaad en veracht door de wereld. Indien wij dien last, dat leed hebben te dragen mogen wij wel onszelven onderzoeken, of wij niet zelve daartoe reden hebben gegeven. Niemand kenne zich ten onrechte den zegen in onzen tekst genoemd lichtvaardig toe, Het «zalig” in de bergrede over hen, die door de menschen gesmaad worden, is voor hen, die met leugen worden beschuldigd. Het «zalig” in ons woord is voor hen, die gesmaad worden om hun belijden met woord en daad van den dierbaren naam van Christus. Van Daniël kon niets gevonden worden dan in de wijze zijns Gods. Zoo moet ook ons leven zijn. Voor dezulken de heerlijkste belofte I Welk eene vertroosting voor het volk in al hun lijden.

17 Maart. Toen wij kinderen waren kwam het heilig doopwater op onze voorhoofden met de woorden «in den naam des Vaders en des Zoon en des Heiligen Geestes”. Als wij na het groote werk van Gods genade ontvangen te hebben, eenmaal in het vaderland zijn ingegaan, zoo zal de naam des Heeren op onze voorhoofden zijn. Geen voorhoofdsiersel zoo schitterend als dit. Geen geschrift op’s Hoogepriesters tulband zoo verheven! Wij zullen dan ook door Hem priesters gemaakt zijn; wij zullen Hem dienen dag en nacht, Hem zien gelijk Hij is. Door het zien van Zijn aangezicht zal het voorhoofd schitteren van vreugd. Op menig hoofd leest men op aarde den naam, die van dienstbaarheid spreekt, daarboven is het de naam der goddelijke vrijheid.

18 Maart. «Er is een gedenkboek voor Zijn aangezicht geschreven voer degenen, die den Heere vreezen en voor degenen, die aan Zijnen naam gedenken” riep Maleachi (3 : 16) uit tegenover den twijfel der godzaligen. Dat er een gedenkboek is, dat de namen bevat van alle Gods uitverkorenen, dat geen van die daar opgeteekenden zal verloren gaan, zij de danktoon onzer harten, waarmede elke bekommernis der ziel worde uitgewischt. In het hart zij ebbe en vloed; daar mogen twijfel en verzekerdbeid elkander afwisselen, ook in de donkerste tijden des geloovigen verdooft dat schrift niet. Geen duivel kan een dier namen onleesbaar maken. O, welk eene vastheid, welk eene genade! Ook mijn naam staat in het boek der gedachtenis Gods.
van Lingen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen