De Oorlog

Dinsdag werd het zeer treurige bericht verbreid, dat door regeeringstelegrammen werd bevestigd, dat Cronjé, de generaal der Boeren, met geheel zijne legermacht te Koedoesrand had gecapituleerd.
De één dacht uit gebrek aan levensmiddelen, de ander wegens gemis van amminutie, terwijl nog anderen vermoeden, wat ons het meest waarschijnlijk voorkomt, dat Cronjé, na het uiterste beproefd te hebben, te kiezen had, of zich onvoorwaardelijk overgeven, of met geheel zijn leger, tot den laatsten man toe te laten doodschieten. Onmogelijke dingen kunnen menschen niet doen, ook Cronjé niet.
Latere berichten zullen het een en ander wel ophelderen. Met een duizend of acht mannen tegen een leger van pl.m. 45000 houdt niemand het uit. Overmacht doet wijken.
En nu is het wel waar, dat er voor den Heere niets te groot is, doch wie zal Gods raad doorgronden.
Buller doet het uiterste om Ladysmith te ontzetten, en schuift daar heel langzaam steeds dichter op aan. Telkens lijdt hij zware verliezen, geljjk de Engelschen ook op andere plaatsen verliezen leden.
En als de juiste opgaven eens bekend worden van het zeer groot getal officieren en manschappen, die van de zijde der Engelschen nu al gesneuveld zijn, zal men verbaasd staan.
Intusschen rukt de Engelsche opperbevelhebber Roberts op naar Bloemfontein. Naar het heet, gebeure er wat wil, maar Pretoria moet veroverd en ingenomen worden, en dan zal het met Transvaal en Oranje-Vrijstaat precies gaan als met Elzas en Lotharingen. Zal het zoover komen, zal Europa dat dulden, zullen de Zuid-Afrikaansche Republieken worden uitgeroeid? Als Rhodes, die te Kimberly zijn vervloekingen tegen Kruger en tegen de Hollandsche partij heeft herhaald, zijn zin krijgt, dan zeker.
Wat er gebeuren zal, weet niemand, en gissingen te maken daaromtrent durven en willen we niet.
De groote mogendheden zagen het lijdelijk aan, hoe Engeland den oorlog uitlokte, zij zien lijdelijk aan, de moordtooneelen in Zuid-Afrika — en of men lijdelijk zal blijven aanzien als Engeland tot het ergste overgaat, zal de tijd leeren.
Hoe ver de Christelijke beschaving, en de Christelijke Staatkunde het gebracht heeft hij het begin van deze eeuw, zal het nageslacht nog uit de geschiedenis van dezen oorlog kunnen leeren.
Wie is in staat om te begroeten het aantal families, die in rouw zijn gedompeld, van de vrouwen, de weduwen, van kinderen, die vaderloos geworden zijn! En dan nog die verwoesting van goed en have, met reus- en monsterachtige cijfers van oorlogskosten, die alle weer door burgers moeten opgebracht worden. En op de vraag waarom dat alles, is het antwoord in twee woorden te geven: Heersch, — en geldzucht.
Geve de Heere, dat aan het bloedvergieten spoedig een einde kome!

Naar wij vernemen, verschijnt in den loop dezer maand bij den Uitgever Jac. C. van der Stal te Utrecht, een werk getiteld: „Het land van Kruger en Steijn, Transvaal en den Oranje-Vrijstaat, door J.N. van Hesteren. — 25 afleveringen, groot formaat, à 10 Cent, rijk geïllustreerd, om de 14 dagen 1 aflevering.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen