Verkiezingen

’t Is schier ongeëvenaard in ons land, zooals men thans in de weer is om allerwege onder alle partijen te ijveren voor verkiezingen, welke dit jaar onder meer ook voor de Tweede Kamer der Staten-Generaal moeten plaatshebben. Tot op zekere hoogte juichen we dit toe. Vooral van Christelijke zijde is het geen tijd om stil te zitten, nu het liberalisme, het socialisme en radicalisme, om niet meer te noemen, en daarbij het romanisme niet te vergeten, nu elke vijand alles doet wat hij kan om meester van het terrein te worden, teneinde zoodoende ons land en volk steeds verder van God af te leiden en ten verderve te voeren.
Als kerkelijk blad doet de Wekker natuurlijk niet aan politiek.
Slechts twee dingen willen we doen opmerken, die ons en velen met ons een oorzaak zijn van bittere smart. Vooreerst, dat men predikanten zoekt te verleiden en dat deze helaas zich laten verleiden, om den dienst des Woords in te ruilen tegen een politieke betrekking. Hoe iemand kan meenen van Godswege geroepen te zijn tot het heilig ambt van Evangeliedienaar en den kansel kan inruilen tegen een zetel in de Tweede Kamer, vatten we niet. Reeds jaren geleden schreven we: grooter degradatie kennen we niet.
Met een politiek praatje, met een beroep op Dr. A. en Professor B. is dit gemakkelijk goed te praten, maar met Gods Woord het geoorloofde daarvan te bewijzen, zal niet zoo gemakkelijk gaan.
En een tweede zaak, die vele echte geuzen onmogelijk kunnen vatten, is: dat nog zoovele zich noemende Gereformeerde menschen heil kunnen verwachten van alliantie met Home. Rome verandert in beginsel nooit. En wat het beginsel van Rome is tegenover alles wat Protestant is, heeft de geschiedenis genoeg geleerd. Een partij die behoort tot hen, die den Bartholomeusnacht en den moord van Prins Willem verheerlijken, te steunen, is voor ieder mensch, in wiens aderen geuzenbloed stroomt, onverantwoordelijk.
Hoe ellendig landen en volken zijn, waar de overheerschende macht in de handen van Rome is, kunnen de Zuid-Amerikaansche staten, Spanje, Portugal, Italië en anderen doen zien. De leer dat het doel de middelen heiligt, is door niet één protestant te verdedigen. De leus van velen in den lande kan aldus worden omschreven: Gereformeerden en Roomschen moeten onder één vlag optrekken tegen alle liberalen en socialisten, deze zien te overwinnen en dan samen het gezag of de regeering deelen. Voor ons is dit precies gelijk met het pogen om water en vuur met elkander te vereenigen. Men is echter reeds zoo aan ’t vermengen gewoon, dat zuiverheid van beginsel hoe langer hoe meer vreemd wordt op elk terrein.
Toch zijn waarheid en leugen nooit met elkander te vereenigen. En wat God gescheiden heeft vereenige de mensch niet!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen