Een vroeg paaschfeest

Reeds vroeg vangt dit jaar de lijdensprediking aan en wordt de Gemeente des Heeren in de verkondiging des Evangelies weder bepaald bij den ernstigen grondtoon, die ons daarin tegenklinkt: „Ziet, wij gaan op naar Jerusalem en het zal alles volbracht worden aan den Zoon des menschen, gelijk van Hem geschreven is.« Andere jaren begint die lijdensprediking enkele weken later, al naar mate het paaschfeest vroeg of laat is. Vele lezers van „de Wekker” hebben misschien wel eens gedacht: vanwaar zou het komen dat het paaschfeest op zoo verschillende tijden valt en hoe wordt de tijd van dat feest berekend? Daarom willen wij hierover iets uit de geschiedenis der kerk meedeelen. Reeds in de tweede eeuw na Christus’ geboorte ontstond er in de kerk twist over den tijd waarop het paaschfeest gevierd zou worden. De Christenen in het westen, dat is in Europa, wilden eene andere tijdsbepaling dan die van het Oosten, d. i. uit Klein-Azië. De grond hiervan lag in de afkomst dier Christenen. De kerk in het oosten bestond bijna geheel uit Christenen die van Joodsche afkomst waren, en deze wilden gelijk met de Joden het paaschfeest vieren, onverschillig of die dag een zondag of andere dag was, wanneer het slechts op den zestienden van de maand Nisan plaats vond, gelijk zij op den veertienden van Nisan het lijden en sterven des Heeren vierden. De kerk in Europa daarentegen maakte zich los van de joodsche tijdrekening en vierde, om de overeenstemming van het opstandingsfeest met den zondag niet te verbreken, het lijden van den Heiland altijd op een Vrijdag en de opstanding op den daarop volgenden Zondag. De welbekende Polycarpus, die later op zes en tachtigjarigen leeftijd door het heidendom werd vervolgd en ter dood gebracht, behoorde o. a. tot degenen die in de paaschfeestviering de joodsche berekening wilden behouden. Al erger en erger werd de strijd in de kerk over deze verschillende vierdagen, totdat eindelijk op het algemeene concilie dat in 325 te Nicea gehouden werd, besloten werd het paaschfeest altijd op Zondag te vieren, zoodat de meening der westersche kerk zegevierde. Tevens werd toen een bepaalde regel gesteld om den dag van het paaschfeest te bepalen. Gelijk men weet, was het toen Christus stierf, juist volle maan in de maand Nisan (ongeveer overeenkomende met onze maand April). Daarom bepaalde de kerk dat voortaan op den eersten Zondag na de eerste volle maan na den 21sten Maart het paaschfeest zou gehouden worden. Valt dus de volle maan spoedig na 21 Maart, dan is er ook dat jaar een zeer vroeg paaschfeest. Het allervroegst kan dit zijn op 23 Maart en het allerlaatst op 25 April. Van dat concilie af is die tijdsberekening in de kerk gehandhaafd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen