Kroniek

Wel wat eentonig worden de verslagen over Chamberlains reis in Zuid-Afrika. Veel wijzer dan de man er is heen gegaan komt hij zeker niet thuis. Van de ellende des lands heeft hij weinig gezien en onbevooroordeeld de dingen niet waargenomen. In de Kaapkolonie wordt hij natuurlijk door de loyalisten geëerd; maar de echte Hollandsche Boer is niet op zijn gemak in zijn gezelschap. Thans beweert men weer, dat den Kaapschen rebellen gratie zal worden verleend, wanneer Chamberlain weer zal zijn thuis gekomen. In Londen maakt men zich al druk om hem feestelijk te kunnen ontvangen: men heeft het plan hem een adres in gouden koker aan te bieden. Het Engelsche leger, dat in Zuid-Afrika nog op de been wordt gehouden, bedraagt niet minder dan 33000 man. Zoo heel gerust schijnt Engeland dus niet te zijn over zijn onrechtvaardig verkregen goed, dat toch in ieder geval geen minuut langer in zijn bezit blijft dan de Heere toelaat. Wachten wij ook ten opzichte van de Boerenzaak geduldig op den Heere!

Andermaal komen zeer verontrustende berichten uit China. De Boksergeest werkt nog altijd voort; de Christenen zijn de regeering een doorn in het oog. Men heeft eene volkstelling van Christen-bekeerlingen gehouden en er nauwkeurig acht op gegeven wie tot hen behooren. Telkenmale verneemt men leuzen, waarbij het Christenhart ineenkrimpt. Nu eens hoort men: „de Hemel wil het!” hetwelk ook geroepen werd als de Boksers bij de jongste Christenmoorden op de arme slachtoffers aanvielen, dan weer — „den volgenden keer zal er niemand ontkomen!” of „wij zullen geen enkelen duivel van over zee laten leven!”

Ook Dr. Nobert Coltman, vroeger lijfarts van Li-Hung Chang en onlangs te San-Francisco aangekomen, deelt mede, dat men in China eene nieuwe moorddadige beweging, erger dan die van 1901, te vreezen heeft. De keizerin-Tante en haar eerste minister zouden zelfs volgens dat bericht een moordplan tegen alle „vreemde duivels” smeden en geen Europeaan of Chineesch Christen zou worden gespaard. Moge die voorspelling niet bewaarheid worden. Vergeten wij de Christenen in China niet in onze gebeden, breide het Woord der Waarheid zich steeds meer uit in dit zoo duister land, en worde ook hier bevestigd, dat het bloed der martelaren het zaad der Kerk is!

Hoewel het zachtere weder ons er reeds aan herinnert, dat de lente in aantocht is, is het te New-York in de laatste dagen verschrikkelijk koud geweest en is er ontzettend veel sneeuw gevallen. De sneeuw lag op de meeste plaatsen 10 eng. duimen dik. Meer dan 5000 menschen waren noodig om de straat schoon te vegen. Daar de thermometer voortdurend dalende blijft, is het daar nog volslagen winter. De ruwe voorjaarsstormen mogen hier woeden, wij mogen toch den Heere danken, dat Hij ons niet zoo zwaar met het weder beproeft.

Dat de dwaze menschen nog niet uit de wereld zijn, is andermaal te New-York gebleken. Zekere Joseph William Sheppard, een vegetarier (d. i. iemand, die slechts plantaardig voedsel gebruikt) en spiritist (d. i. iemand, die aan geestverschijningen gelooft) heeft willen bewijzen, dat het voor een mensch volstrekt niet noodzakelijk is dat hij eet. Het eenige middel daartoe is natuurlijk zelf te gaan vasten. Zijne kinderen en zijn geneesheer hadden hem reeds tweemalen van dit dwaze plan teruggehouden, de derde maal zette hij echter door en weigerde eenig voedsel te gebruiken. Geen wonder, dat de man ten slotte van honger is omgekomen. Ook hier kunnen wij weder zien, dat de mensch met alles, wat buiten Gods Woord omgaat, verkeerd uitkomt. Dit is waar op godsdienstig, maatschappelijk, politiek en ieder ander levensterrein.

„Hoe staat het toch met de werkstaking?” Deze vraag hoort men in deze dagen in stad en dorp telkenmale doen. Vooral degenen, die zoons of broeders het soldatenpak heb ben zien aantrekken, omdat zij werden opgeroepen om onder de wapenen te komen, stellen veel belang in deze zaak. Hoe het er mede staat? Gelukkig valt nog niets bijzonders te melden. De gemeente-werklieden te Amsterdam wachten nog geduldig op antwoord en men begrijpt toch, dat nu zoovele militairen bij de hand zijn om bij het minste verzet krachtdadig op te treden, er toch geen kans bestaat iets verkeerds uit te halen. Ook breidt de goedgezinde „Bond van Orde” onder het spoorwegpersoneel zich steeds uit, al zitten de anderen ook niet stil. De klerk Oudegeest, die bij de werkstaking als leider is opgetreden, zal nu waarschijnlijk zijn ontslag nemen uit den spoorwegdiensten op een salaris van ƒ 1500.— tot ƒ 1800.— door den Bond van Tram- en Spoorwegpersoneel worden aangesteld om hunne belangen te behartigen. Nu, daar kan hij het licht voor doen. Intusschen, welk een treurigen tijd beleven wij! Geve de Heere uitkomst en worde het getal dergenen steeds grooter, die met onzen onvergetelijken Da Costa van harte medezingen: „Zij zullen ons niet hebben De Goden van deez’ tijd! Niet om hun erf te wezen, Heeft God het ons bevrijd!”

In Buda Pesth hebben een troep werkstakers gruwelijk baas gespeeld. Zij hebben de zaal, waarin de patroons vergaderden, overvallen. Hevig werd gevochten, de politie trok den sabel, velen werden gewond! Hoe bedroevend!

Weldra viert de Paus zijn 25-jarig kroningsfeest. Men heeft hem een tiara of driedubbele kroon ten geschenke gegeven ter waarde van ƒ 60.000, waarvoor alle roomsch-katholieken op de geheele wereld hebben bijgedragen. Nu, die kroon is wel kostbaar en zal wel schoon zijn, maar wel hem, die, als christen, weet, dat hij de kostbaarder en schooner kroon zal verwerven, die nimmer vergaat!

X.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen