Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kroniek

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kroniek

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Chamberlain is weder op reis naar Europa. Vóór dat hij zich inscheepte te Kaapstad, heeft Jan Hofmeyr, de leider der Boeren-partij in de Kaapkolonie, hem nog toegevoegd: „hadt gij drie jaren vroeger de reis gemaakt, dan zou de oorlog nooit zijn uitgebroken.” Doch gedane dingen nemen geen keer. En wat er van al het moois, dat hij in de laatste dagen van zijn verblijf in de Kaapkolonie heeft gesproken, terecht zal komen, zal de tijd leeren. Opmerkelijk is het zeker, dat Milner te Pretoria, nu Chamberlain nauwelijks de terugreis heeft aanvaard, reeds een manifest heeft uitgevaardigd, waarin gezegd wordt, dat op de scholen slechts 5 uren per week met inbegrip van het godsdienstonderwijs voor het Hollandsch, zullen beschikbaar worden gesteld. Zet daar nu eens al de schoone beloften van Chamberlain omtrent de taal tegenover! Chamberlain heeft ten laatste ook nog eene amnestie voor de rebellen in de Kaapkolonie toegezegd. Zal zij komen? Zoo kunnen wij aan het vragen blijven. Hoe heerlijk als wij tegenover de ontrouw der menschen ons veilig weten in de hoede van dien God, Wiens trouw onwankelbaar is!

Nog altijd zijn de tijden zeer ernstig te noemen. De geest van verzet tegen de gestelde machten wordt steeds meer openbaar. Vooral onder degenen, die tot het Spoor-en Tramwegpersoneel behooren, zijn zeer velen, die niets zullen ontzien om hunne zoogenaamde rechten te doen gelden. Tot diep in den nacht houdt men vergaderingen, waar het dikwerf zeer rumoerig toegaat. De tijd, voor rust zoo noodig, wordt besteed aan vergaderen, waardoor het hoofd verhit en het hart koud wordt. Is het niet onverantwoordelijk, dat menschen, die bij dag op de treinen moeten zijn, waarbij het zoo zeer op activiteit aankomt, de nachtrust op zulke wijze prijsgeven? Zijn zulke mannen niet aansprakelijk voor het leven en de veiligheid der vele reizigers? — Intusschen de Regeering des lands zit niet stil en zal — zoo zij eene herhaling der staking niet kan voorkomen — althans trachten te bewerken, dat het spoorwegvervoer in het vervolg niet geheel stilstaat. Minister Kuyper verscheen in de afgeloopen week in de Kamer om mededeeling te doen van drie Wetsontwerpen, die met het oog op de zorgvolle tijden, bij de Kamer zijn ingediend. De eerste wet houdt in, dat het korps genietroepen zoodanig moet worden uitgebreid, dat ten allen tijde eene spoorwegbrigade gereed staat om op de treinen dienst te doen, waardoor de Staat niet meer afhankelijk zal zijn van de ambtenaren der verschillende maatschappijen.
In de tweede plaats wenscht de Regeering eene commissie aan te stellen om onderzoek te doen naar de rechtmatige grieven van het spoorwegpersoneel en deze zoo mogelijk weg te nemen. Ten laatste, en dit is niet het minst belangrijke wetsontwerp, stelt de Regeering voor, voortaan als misdrijf te straffen elke plichtverzaking ten opzichte van het verrichten van diensten ten behoeve van de publieke zaak. Hiertegen gaat natuurlijk van de zijde der mannen van Oudegeest een storm op. Deze wet wordt tyranniek en reaktionair genoemd, waaraan men zich niet zal onderwer pen. Men maakt gemeene zaak met de andere vakvereenigingen, die zich solidair verklaren met het spoorwegpersoneel. Dit wil dus zeggen: als Oudegeest bevel tot staken geeft, leggen ook de werklieden in andere vakken het bijltje er bij neer en het zal niet worden ter hand genomen, voor dat men zijn zin heeft gekregen. Geen wonder dat de Regeering des lands het roer van het schip van staat met vastheid aangrijpt en op alle voorzorgsmaatregelen bedacht is, om het gezag te blijven handhaven. Mogen in deze dagen de gebeden der Christenen voor land en volk ten hemel rijzen! Geve de Heere de Regeering wijsheid, die van Boven is, om de moeielijke taak naar behooren te vervullen, welke haar thans op de schouderen rust, en make de geest der revolutie in ons goede vaderland plaats voor den Geest des Heeren!

Te New-York loopen geruchten omtrent eene samenzweering tegen President Roosevelt, welke de politie nog tijdig ontdekt zou hebben. Volgens sommigen heeft een anarchistisch complot, volgens anderen hebben verwoede negervijanden uit de Zuidelijke Staten, eene samenzwering gesmeed. Hoe het zij, hieruit blijkt voldoende, welke booze geest ook in dit werelddeel woelt en werkt.

Door den Minister van Oorlog is bepaald, dat in verband met de groote sterkte der troepen, de miliciens der lichting 1903 onmiddelijk nà de inlijving en nadat hun de krijgsartikelen zullen zijn voorgelezen, tot nadere oproeping met verlof huiswaarts zullen gezonden worden.

In de Northumberlandstraat tusschen Nieuw-Schotland en Prins Eduardeiland (Canada) zit een stoomschip sinds 40 dagen vast in het ijs. Een stoomschip met 45 passagiers aan boord, dat pogingen aanwendde om het schip vlot te krijgen geraakte ook vast en wacht al 10 dagen op verlossing. Gelukkig zijn de passagiers aan land gebracht en de Regeering tracht de schepen met behulp van ijsschuiten van steenkolen en andere behoeften te voorzien.

Bij Charlestown (West-Virginië) heeft eene bloedige botsing plaats gehad tusschen 100 politie-beambten en 200 mijnwerkers, die „staakten”. 8 stakers werden gedood en 12 zwaar gewond. De politie moest den stakers beletten, dat zij de „onderkruipers” lastig vielen. De stakers waren met buksen gewapend en openden het vuur, zoodra de politie verscheen. 100 stakers, meest Polen en Hongaren werden gearresteerd. De Heere beware ons voor zulke tooneelen.

Een pakket met opruiende strooibiljetten, uit Amsterdam verzonden aan het spoorwegpersoneel te Rotterdam, werd aldaar bij aankomst in beslag genomen.… Mooi zoo!

De directiën der spoorwegmaatschappijen hebben aan het personeel, dat bij eene mogelijke staking aan den arbeid wil blijven, doen weten, dat den mannen, desverlangd nachtverblijf en voeding zal worden verstrekt in de stationsgebouwen. Mogen vele mannen getrouw op hun post blijven!

X.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 maart 1903

De Wekker | 4 Pagina's

Kroniek

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 maart 1903

De Wekker | 4 Pagina's