Kroniek

Nog steeds schrijft men voort over de capitulatie van Port Arthur. Heeft men eerst Stössel, den bevelhebber der stad, hemelhoog verheven en geroemd om zijne dapperheid, nu de zaak is mis geloopen begint men hem in Rusland af te breken. Zoo gaat het meer. De roem der menschen gaat voorbij. Zelfs de eigen manschappen van Stössel weten nu te vertellen, dat de bevelhebber een zwak man was, die zeker reeds in Augustus tot de overgave had besloten, ware het niet, dat generaal Kondratsjenko hem had tegengehouden. Deze wordt nu de eigenlijke verdediger van de stad genoemd en de overgave verklaard uit het feit, dat deze generaal kort geleden is gesneuveld. Hoe het zij, Keizer Wilhelm heeft toch aan Stössel een eereteeken toegezonden evenals Nogi. Beiden ontvingen de orde van verdiensten. De Keizer heeft den Czaar en den Mikado toestemming gevraagd voor het uitreiken der onderscheiding. Naar men meldt maken de Russen zich gereed bij Mukden slag te leveren, wanneer de aanvoer der troepen sterker wordt. Het gaat Rusland nog niet voorspoedig. Het spreken over het „gele” gevaar treedt na de capitulatie meer op den voorgrond. Worden bij al die beschouwingen het gevaar niet uit het oog verloren, dat ieder onbekeerde voor eene eeuwigheid verloren gaat.

Tengevolge van de zware stormen gedurende de laatste dagen heeft Engeland weder veel land verloren. Aan de Oostkust zijn groote stukken land door de zee verdwenen. Dinsdag is over eene lengte van 400 M. aan de kust bij Dover, ten Oosten der Margaretabaai 200000 ton grond in de zee verdwenen en men vreest, dat de ramp nog grooter wordt. Ook hebben vele schepen geleden. De „Carapanama” is met man en muis vergaan bij Holyhead, verscheidene lijken zijn aangespoeld. Er waren 23 man aan boord. De „Berrington” is vergaan met 16 man, waarvan 10 gehuwden 30 kinderen nalieten. De „Kinling” is op eene rots geloopen en wordt als verloren beschouwd. De boot, die 1250000 francs kostte, deed haar eerste reis. Ook is het stoomschip „China” vergaan. 8 personen verdronken, de andere bemanning en passagiers ten getale van honderd, dreven in zee rond en hielden zich vast aan planken en andere voorwerpen, totdat hulp werd verleend. Groot is het aantal offers, dat de zee telkenmale vraagt. Hoevelen zijn weder in rouw gedompeld! De Vader der weezen ontferme zich over de ouderlooze kinderen.

Met verbazing verneemt men uit Johannesburg, dat Milner thans met een voorstel voor den dag is gekomen om aan Transvaal een democratisch zelfbestuur te geven met een zelfbestuur, dat voor de Boeren ruimer is dan voor de Engelschen, die nog geen twee jaar in Transvaal wonen. Het schijnt den mijneigenaars er om te doen te zijn den steun der Boeren te zoeken. Ook zegt men, dat er oneenigheid is tusschen Milner en de Engelsche regeering. Het zou een zegen voor Zuid-Afrika zijn, wanneer Milner, die zooveel leed over het land gebracht heeft, heenging. God geve, dat een betere tijd voor de Boeren spoedig moge aanbreken.

In de vorige week is het in Oost- en West-Pruisen en in Posen al zeer bar geweest. Eenige personen zijn bezweken, niet minder dan 18 volwassenen en 3 kinderen zijn doodgevroren, terwijl vier personen zijn gedood onder door den storm neêrgevelde gevels. Zoo bar is het hier nog niet geweest, al wintert het op het oogenblik ook ook in onze lage landen en waait een snerpend koude wind ons om de ooren. Vergeten wij niet, dat er velen in deze dagen koude en gebrek lijden. „De armen hebt gij altijd met u” zei de Heiland.

Hoe Roomsch- en Grieksch Katholieke geestelijken elkander lieflijk gezind zijn, blijkt wel hieruit, dat tusschen zulken te Bethlehem eene kloppartij heeft plaats gehad, zoo ernstig, dat er bloed vloeide. De Grieken vierden hun Kerstmis en na een middernachtmis wilden zij naar de grot der geboorte trekken. De Roomsche Franciskaner monniken wilden dit beletten en zoo ontstond er een vechtpartij, zoo erg, dat de Turksche gouverneur een eind aan het schandaal moest maken. Is zulk Christendom nog niet minder dan heidendom?

Toen Kruger begraven werd te Pretoria stonden de menschen dicht opeengepakt uren van te voren te wachten. Met elken trein kwam nieuwe toevoer van menschen. De hotels waren overvol. Hier en daar waren tenten opgeslagen, waarin de Boeren verblijf hielden. Alle sprekers bij de begrafenis hebben op eendracht onder de Boeren aangedrongen. Botha zei: „Ik hoop, dat er nooit meer gerept wordt zelfs niet van een kraakje verdeeldheid onder ons volk.” Ook wij hopen van harte dat het devies van het oude Transvaalsche wapen „Eendracht maakt macht” onder Gods zegen steeds meer en beter dan vroeger zal worden verstaan.

Ds. van Heerden en Kritzinger, die eene rondreis doen door Europa om gelden te verzamelen voor het Chr. Nat. onderwijs in Oranje-Vrijstaat, zijn naar België vertrokken na in ons land heel wat geld te hebben verzameld. Wie de Boeren helpen wil, steunen het Chr. Nat. onderwijs.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen