Het Zionisme (I)

Dit belangrijk verschijnsel of liever teeken des tijds trok hij vernieuwing onze aandacht door hetgeen ons uit Bazel gemeld wordt omtrent het aldaar in Augustus dezes jaars gehouden Zionisten-congres. Wat onder het Zionisme verstaan moet worden, is misschien velen onzer lezers onbekend. Het is een belangrijk teeken des tijds, en gelijk de Heiland zelf verzekert, wij moeten acht nemen op de teekenen der tijden.
De Jodenvervolgingen in Rusland zijn aldaar aan de orde van den dag. Reeds jaren lezen wij telkens van wreed e martelingen en vervolgingen van hel oude Boudsvolk, en wij behoeven slechts den naam Kisjenef te noemen, of ieder herinnert zich wat geweldig en afschuwelijk bloedbad aldaar nog niet zoo heel lang geleden onder’ de Joden werd aangericht. De oorlog, welken Rusland thans tegen Japan voert, is ook zeer in het nadeel van de verdrukte Joden. Het is volstrekt geen geheim, dat van de Joodsche soldaten het aantal gesneuvelden naar verhouding het grootste is. En dit alles, terwijl de Joden in Rusland van alle burgerrechten verstoken zijn niet alleen, maar hunne vrouwen en kinderen bij de verschillende opstootjes gedood en verminkt of van hunne bezittingen beroofd worden. Het behoeft ons dus niet te verwonderen, dat duizenden bij duizenden Joden uit Rusland vluchten. De meesten van hen trachten in Amerika een bestaan te zoeken en gaan over Hamburg of Rotterdam naar de nieuwe wereld. Geen enkele trein zien wij hier Apeldoorn voorbijgaan in de richting Rotterdam of er zijn enkele wagens met Russische landverhuizers in, die in hunne gelaatstrekken ons doen zien dat zij, om met Paulus te spreken, tot „de beminden om der Vaderen wil” behooren. De meesten hunner zijn arm, zoodat zij geen aanwinst kunnen genoemd worden voor de landen, alwaar zij zich metterwoon vestigen, vandaar dat reeds pogingen in het werk gesteld werden om deze emigratie te verminderen. In Amerika b.v. mag men niet aan land komen indien men niet in het bezit is van eene bepaalde som gelds. In Engeland eveneens. Dit nu heeft aanleiding gegeven tot de opgekomen beweging welke men „Zionisme” noemt. Eenige vermogende en invloedrijke Joden, die tot de groote bankierswereld behooren, hebben groote sommen gelds tesaamgebracht om Joodsche koloniën te stichten, opdat hun arme geloofsgenooten, te saam in koloniën wonende, een toevluchtsoord zouden vinden bij hunne uitwijking uit het Czarenrijk. Men beproefde eene kolonisatie in de Argentijnsche Republiek in Zuid-Amerika, doch tevergeefs: Argentinië trok hen niet aan. Slechts één land heeft aantrekkingskracht voor het oude Israël, dat zijn staatkundig bestaan heeft verloren, maar toch onder alle volken eene afgezonderde natie vormt, en dat land is Palestina, het land der vaderen. De begeerte naar nationaal herstel deed het oog naar Kanaän richten. Dr, Theodoor Herzl gaf tien jaren geleden een vlugschrift uit, getiteld : „Der Judenstaat” en bepleitte daarin de terugkeer van alle Joden naar het oude land Israels. Dat boekje deed eene trilling gaan door alle Joodsche harten. Geheel het Jodendom gedacht aan Ziou, gelijk het oude Bondsvolk in Babel aan Zion gedacht en het land der vaderen terug begeerde. Er werd eene organisatie tot stand gebracht, die gesteund door Joodsche bankiers, onderhandelingen voerde met den Sultan van Turkije om Kanaan weer in het bezit der Joden te brengen. Overal werden afdeelingen gesticht, die de Zionistische idee: „de Joden weer in Kanaän, als natie weer in eigen land” alom voortplantten en alzoo den bond van Zionisten maakten tot een wereldbond. Th. Herzl is verleden jaar gestorven, en thans bekleedt Max Nordan de voornaamste plaats in den Zionistenbond. Elk jaar vergadert deze bond en tracht dan door onderlinge bespreking het doel: „Israël weer in Palestina” te bevorderen. Die jaarlijksche vergadering heet: het Zionisten-Congres.
Eene moeilijke questie moest thans echter door het Zionistische Congres te Bazel opgelost worden. Aangezien Palestina in de macht der Turken is en het ideaal der Zionisten nog zoo spoedig niet verwezenlijkt kan worden, heeft Engeland aangeboden een stuk grond in Oost-Afrika voor eene zelfstandige Joodsche nederzetting. Dit aanbod is nu een twistappel geworden onder de Zionisten. Een gedeelte van hen wil dit aanbod aanvaarden en kreeg den naam van territorialisten of Iandzoekers, doch een ander deel wil er niets van weten en naar geen enkel ander land dan naar Palestina heen-gevoerd worden. Ook zijn er nog onder hen, die als einddoel van het Zionistisch streven Palestina zouden willen behouden, doch als een tijdelijk toevluchtsoord eene zelfstandige Joodsche kolonie in een ander land niet zouden afwijzen.
Was nu een vorig jaar op het Zionistencongres besloten eene commissie te benoemen, die het door Engeland aangeboden land zou bezoeken en een jaar later verslag uitbrengen, deze commissie heeft thans haar taak volbracht en adviseert om het aanbod van Engeland af te wijzen. Het hoofdbestuur van den Zionistenbond kwam dan ook op het congres met het voorstel tot afwijzing. Hoe dit voorstel ontvangen en welke beslissing te Bazel genomen is, hopen wij de volgende week te behandelen.

A. (Apeldoorn) D.B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen