De Godsregeering 3

III.
De Godsregeering, waarover wij reeds een en andermaal schreven, is tot grooten troost voor allen die in oprechtheid den Heere vreezen. Immers, indien de Godsregeering, zooals wij de vorige maal schreven, over alles gaat, dan is ook alle toeval uitgesloten. Dan is het kind van God met lot en weg in de hand des Heeren. Zelfs het meest toevallige is dan de beschikking des Heeren. Datgene wat door de wereld genoemd wordt een toevallige samenloop van omstandigheden, is voor het geloof eene wondervolle leiding Gods, Spreekt de wereld van een noodlottig toeval, het kind des Heeren ziet daarin een tegenspoed door God gezonden, spreekt de eerste van een „gelukkig medeloopen van allerlei dingen”, de laatste heeft stof om in aanbidding weg te zinken bij de wondervolle en zegenende hand zijns Gods. Voor het geloof is er dus geen toeval, geen noodlot. Het is waar, wij spreken wel van toeval, ja de Heilige Schrift zegt ons zelfs in de gelijkenis van den barmhartigen Samaritaan dat er bij geval een priester en een leviet voorbij den verslagene kwamen, doch dit is wèl voor ons menschen toevallig, maar niet voor Hem, die alle dingen bestuurt naar Zijn vrijmachtig welbehagen. Van toeval spreken, wij waar eene gebeurtenis ons verrast en het verband tusschen oorzaak en gevolg door ons niet opgemerkt wordt, maar hiervan kan bij den Heere geen sprake zijn. Toevallig scheen het, toen in den strijd tusschen Israël en de Syriërs een man in zijn eenvoudigheid den boog spande en koning Achab schoot tusschen de gespen en het pantsier. De Syriër kende den koning niet, die daarenboven zich onkenbaar gemaakt had door zich te verkleeden, maar God bestuurde den pijl en volvoerde het oordeel, dat den goddeloozeu Achab was aangezegd. Wat schijnt toevalliger dan de uitslag van het lot? Doch Salomo zegt het ons, onder de leiding des Heiligen Geestes in het boek der Spreuken, dat het lot in den schoot geworpen wordt, maar dat het geheele beleid daarvan van den Heere is. Met het oog op die Godsregeering mogen Gods kinderen dan ook met den Apostel Paulus getuigen: „Wij weten dat dengenen die God liefhebben, alle dingen medewerken ten goede, namelijk dengenen die naar Zijn voornemen geroepen zijn.” Zulk een helderen blik in de Godsregeering had de zwaar beproefde, maar ook hoog bevoorrechte Jozef, toen hij aangaande al hetgeen hem door zijne broeders bejegend was, zoo schoon daarin de hand zijns Gods opmerkte en den lof der godsregeering roemde in de woorden: Gijlieden wel hebt het ten kwade gedacht, maar God heeft het ten goede gedacht, om een groot volk in het leven te behouden.
Zoo roept de Godsregeering ons dus tot opmerkzaamheid, om in alle gebeurtenissen Gods alregeerende hand op te merken. Zelfs de duivel moet onze dokter zijn, zoo schreef Calvijn eens, toen hij in den Satansengel, die den Apostel Paulus zoo kwelde, de hand Gods zag, die het alzoo leidde, dat Paulus daardoor voor hoogmoed bewaard bleef. Ook van de Godsregeering geldt het voor ons: „Wie is wijs? die versta deze dingen; wie is verstandig? die bekenne ze; want des Heeren wegen zijn recht, en de rechtvaardigen zullen daarin wandelen, maar de overtreders zullen daarin vallen.” Natuurlijk is hiermede dit onderwerp niet uitgeput, doch wij vertrouwen hiermede eenigszins voldaan te hebben aan de begeerte van den vrager om iets over bovengenoemd onderwerp te schrijven, Brenge dit onderwerp onze lezers tot de gezegende praktijk, uitgedrukt in Psalm 107:

Wie wijs is, merk’ die dingen,
En geev’ verstandig acht
Op ’s Heeren handelingen,
Zoo vol van gunst als macht.

P.J.M. de Bruin

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen