Eene rechterlijke beslissing

Eene uitspraak, welke geeft te denken, is enkele dagen geleden door den Haagschen kantonrechter gedaan. In een proces van de Nederl. Hervormde Gemeente te ’s Gravenhage tegen een lid dier gemeente, die weigerde kerkelijke belasting te betalen, heeft de kantonrechter de Ned. Herv. Gemeente niet-ontvankelijk verklaard in haar eisch tot betaling. De kantonrechter deed dit op de volgende gronden:
De Ned. Herv. kerk en gemeenten worden beschouwd als zedelijke lichamen van privaatrechterlijken aard. Het reglement der Ned. Herv. kerk ontleent zijn bevoegdheid niet aan de bekrachtiging door den Koning in 1816 en evenmin kan kier te lande sprake zijn van het bestaan, van een kerkelijk recht naast het burgerlijk recht 1), doch het reglement is voor de leden van het kerkgenootschap verbindend geworden, doordat men er zich destijds vrij algemeen aan heeft gehouden.
Ter beantwoording van de vraag, wie lid is eener kerkelijke gemeente, is evenwel het reglement op zich zelf niet voldoende. Deze traag moet dus beantwoord worden uit het burgerlijk recht. 1) Wat nu betreft den doop, beslist het vonnis, dat daarbij de wettelijke vertegenwoordiger van den gedoopte deze laatste niet aan het kerkgenootschap verbindt, omdat bij den doop de voormelde vertegenwoordiger eene verklaring aflegt voor zich zelf en niet voor het kind.
Voorts blijkt volgens het vonnis uit verschillende kerkelijke voorschriften, dat zij, die enkel gedoopt zijn, niet als lidmaten werden aangemerkt, en vindt deze opvatting ook bevestiging in de bewoordingen van art. 2 van het reglement, waarin met betrekking tot de gedoopten wordt gezegd, dat zij voorloopig bij de gemeente zijn ingelijfd.
Als leden der kerkelijke gemeente kunnen dus alleen aangemerkt worden zij, die uit vrijen wil zijn toegetreden.
Daarentegen staat echter, wanneer de toetreding tijdens de minderjarigheid heeft plaats gehad, het beroep op minderjarigheid open, nadat de toegetredene meerderjarig geworden is; en de beweering van de eischende gemeente, dat dit in dezen anders zou zijn, omdat deze gedaagde zijn toetreding stilzwijgend zou hebben bekrachtigd, wordt in het vonnis verworpen, omdat voor zoodanige stilzwijgende bekrachtiging een daad wordt vereischt, waaruit mag worden afgeleid, dat men de vernietigbare handeling als geldig wil beschouwd zien en het stilzwijgen van gedaagde zulk een daad niet oplevert.
Tot zoover de gronden van het vonnis.
Uit deze uitspraak volgt, dat zij, die op minderjarigen leeftijd belijdenis hebben afgelegd en na hun meerderjarig worden niet door eenige daad toonen, als lid der Herv. Gem, beschouwd te willen worden, dat lidmaatschap kunnen ontkennen en dus kunnen weigeren de belasting te betalen. Wij zijn benieuwd of de Herv. Gemeente in die uitspraak zal berusten, eene uitspraak waarin geheel en al het kerkrecht ter zijde wordt gesteld en de kerk als eene burgerlijke vereeniging naar burgerlijk recht wordt beoordeeld. Met het kerkrecht toch zijn de gronden waarop de uitspraak rust geheel in strijd.

’s-Gr. ('s Gravenhage) d.B.
1) De cursiveering is van ons.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen