Korte aanteekeningen van een Bijbellezer (1)

Matth. 1: 25. Da Costa zegt „Dat Jezus de eerstgeboren zoon van Maria was, onderstelt dat Maria ook uit haar huwelijk met Jozef den moederzegen ontving; anders zou de Heere de eengeboren Zoon vau Maria genoemd zijn, dat Hij nergens in de Schrift genoemd wordt. Het tegenovergesteld gevoelen is een Roomsche dwaling, om daarmede Maria te vergoden. Het huwelijk is geen onheilige, maar een heilige zaak voor heilige menschen, maar wij menschen willen altijd nog heiliger zijn dan de Schrift en maken daardoor het heilige onheilig. — Waren onder de eceremonieels wet alle eerstgeborenen het bijzonder eigendom des Heeren, zoo worden nu allen, die gelooven, gerekend in Christus eerstgeborenen Gods te zijn. Daarom noemt de Schrift, (Hebr. 12: 23) de opgeschrevenen in den hemel de gemeente der eerstgeborenen”.
Matth. 2:2: „want wij hebben gezien Zijne ster.” Da Costa zegt van deze woorden: „Wat de Schrift was voor Israël, dat was de natuur voor de heidenen, en die God vreesden, leerden Hem daaruit kennen. Treffend, dat Israël de geboorte van den Christus moest zien en lezen uit de profetiën en dat de heidenen haar moesten zien aan den hemel. Voor de wijzen is de stemkunde geene wichelarij, maar eene godgeleerde wetenschap, — De ster was geen gewone ster, maar eene buitengewone, eene vonk uit de Schechina, een sprank van de ongeschapen heerlijkheid Gods, die verscheen en verdween en zich laag in den dampkring tot geleidster nederliet.”
Matth. 2:3: „de Koning Herodes nu, dit gehoord hebbende, werd ontroerd.” Zoo schoon zegt Da Costa: „De wijzen uit het Oosten komen naar Jeruzalem om den Koning van God, den gezegenden Messias, den Vredevorst, de zaligheid en heerlijkheid der wereld als geboren te aanschouwen, en…. wien vonden zij daar? Ja, een koning der Joden, maar in alles het tegendeel van het jonge kindje dat zij zochten: een ouden tiran, een grimmigen moordenaar, een vloek der menschheid. Welk eene teleurstelling en welk eene beproeving voor hun geloofl Neen, de geloovigen vinden niet dadelijk wat zij zoeken, maar meermalen juist het tegendeel, en eerst na veel omwegen komen zij aan het doel. Daarom is de lijdzaamheid der heiligen vriendin en levensgezellin. De wijzen gaan dan ook niet weer naar huis, maar blijven; zij blijven gelooven en zoeken.
Matth. 2:5. „En zij zeiden tot hem: „Te Bethlehem in Judea, want alzoo is geschreven door den profeet” (Micha 5:1).
Hierbij merkt Da Costa op: „Herodes vervoegt zich bij de geleerden, de godgeleerden van zijn tijd, de mannen van het vak. En zoolang het bij de beschouwing blijven kan en niet in praktijk behoeft gebracht te worden, kan men van deze veel leeren. Zij zullen u de plaats der geboorte van den Messias nauwkeurig aanwijzen, maar… u er alleen laten heengaan.” Starke zegt zoo eigenaardig en ter snede: „Het gegeven antwoord was op zichzelf juist; zij verstonden hunne grammatica goed en konden dus zeggen: „dat brengt de tekst mede”, maar het bleef door hunne schuld bij hen dood. De tekst was geene doode letter, maar zij waren doode menschen”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen