Een zonderling geval

In de Joodsche gemeente te Rotterdam is een ernstig conflict ontstaan tusschen den Rabbijn Dr. Ritter en een deel van den Kerkeraad der gemeente, zoo zelfs dat men spreekt dat de Rabbijn daarom zijn ontslag nemen zal.
De aanleidende oorzaak is deze. Een lid van de Joodsche Gemeente te Rotterdam, de naam doet niets ter zake, wilde huwen met een Christenmeisje. Maar vóór het huwelijk wilde de vrouw tot het Jodendom overgaan, opdat het huwelijk door de Joodsche Kerk als wettig zou worden erkend en in de registers van den Kerkeraad zou worden ingeschreven. Maar de Rabbijn te Rotterdam weigerde daartoe beslist zijn medewerking te verleenen, overtuigd als hij was dat het Christenmeisje alleen tot het Jodendom wilde overgaan om den Jodenman te kunnen huwen. Nu zijn de voorschriften in den Codex der Joden op dit pust bepaald streng, veel strenger dan bij eenigen anderen godsdienst. Zoo lezen wij in Joré Deah hoofdstuk 368; „Zoo iemand komt om zich als proseliet te melden en in het Jodendom te worden opgenomen, moet men onderzoeken, of zulks uit overtuiging dan wel uit bijoogmerken geschiedt, wegens financieel belang of anderzins. Zoo een man zich als proseliet meldt, moet men onderzoeken, of het motief tot den overgang ook is, om een Joodsch meisje te huwen. Zoo een vrouw zich meldt, moet men onderzoeken, of zij ook om met een Joodschen jongeling te trouwen, opname in het Jodendom verlangt. In zulke gevallen mag hij of zij absoluut niet als proseliet worden aangenomen.”
Daar het nu uit alles bleek, dat juist dit de eenige beweegreden van het meisje was, handelde de Rabbijn te Rotterdam volkomen correct met deze opname en huwelijksinzegening te weigeren. Het lidmaat trachtte toen op andere plaatsen in ons vaderland gedaan te krijgen wat de Rabbijn te Rotterdam hem geweigerd had, opname van zijn aanstaande vrouw in de gemeenschap der Joden en kerkelijke inzegening van zijn huwelijk, maar overal waar hij in ons land aanklopte, ontving hij hetzelfde bescheid. Nu ging bij naar Brussel en verkreeg daar van den Opperrabbijn, wat men hem in ons land geweigerd had. Zijn aanstaande vrouw werd opgenomen in de gemeenschap der Joden en zijn huwelijk werd kerkelijk voltrokken. Van uit Brussel gaf men nu kennis aan Rotterdam van hetgeen daar geschied was, met verzoek het huwelijk van des Heer E. H., dat kerkelijk te Brussel was voltrokken, te willen inboeken in de registers van den Joodschen Kerkeraad. Geen wonder, dat de Rabbijn zich tegen zulke handelingen met kracht verzette. Maar de overgroote meerderheid van den kerkeraad was het daarin niet met hem eens en nam bij monde van zijn voorzitter Mr. Fels een motie aan, waarin werd uitgesproken dat de christenvrouw vóór het huwelijk om haar moveerende redenen tot onzen godsdienst wilde overgaan en het huwelijk mitsdien als wettig moest worden erkend en in de registers van des kerkeraad moest worden ingeschreven. Zulks is dan ook geschied en naar aanleiding van deze handeling, waarover in de Joodsche pers op ’t oogenblik heel wat te doen is, zal Dr. Ritter wellicht zijn ontslag nemen.
Wij staan in deze geheel aan de zijde van den man, die liever zijn ontslag neemt, dan iets te doen „dat in strijd is met wet en geweten.” Mochten op het gebied van het huwelijk overal in onze dagen de grenzen wat scherper getrokken worden; maar ook iedere kerk nauwkeurig onderzoeken, om wat oorzaak men zich met haar wil vereenigen.

L. (Leiden) J.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen