Vragenbus

H.J. K. te V. wenscht opheldering over de eerste vraag van ons doopformulier en wel over de beteekenis van de woorden „in Christus geheiligd.”
Wij hebben hierover voor enkele jaren een groot aantal kolommen in de Wekker geschreven, zoodat het niet aangaat telkens op dat onderwerp terug te komen. Toch blijkt uit het schrijven van H.J. K. dat eenig licht gewenscht is.
De uitdrukking „in Christus geheiligd” kan in tweeerlei zin verstaan worden, n.l. subjectief en objectief, of onderwerpelijk of voorwerpelijk. Die het in onderwerpelijken zin verstaan, zooals de meeste predikanten in de Geref. kerken doen, verklaren het aldus: De kinderen der gemeente zijn heilig, dat is wedergeboren en moeten op dien grond gedoopt worden. Daar het nu tegen de Heilige Schrift en de ervaring strijdt dat alle gedoopte kinderen ook wedergeboren zijn, vat men het dan alleen op van de uitverkoren kinderen, en daar men nu niet weet welke kinderen wèl en welke niet uitverkoren zijn, onderstelt men slechts hunne verkiezing en wedergeboorte. De doop wordt dus bij hen bediend op eene onderstelde heiligheid, met andere woorden, op een onzeker misschien, daar het te doopen kind even zoowel een uitverkorene als verworpene kan zijn.
Wij Christelijke Gereformeerden hebben altijd dat anabaptisch gevoelen bestreden, al willen vele „Gereformeerden” het als „echt Gereformeerd” doen voorkomen.
Naar onze beschouwing zijn de kinderen in voorwerpelijken zin „heilig”, dat wil zeggen „heilig uit kracht des Verbonds”. Zij zijn bondelingen, en zooals Zondag 27 van den Heidelbergschen Catechismus zegt „zoowel als de volwassenen in Gods Verbond en Zijne gemeente begrepen.” Wij verstaan er eene verbondsheiligheid door, evenals de kleine kinderen in Israël allen bondelingen waren. De Heere zegt tot het afwijkend Israël: Gij hebt Mijne kinderen aan den Moloch geofferd, d.w.z. kinderen die Mij toegewijd waren uit kracht van de belofte Gen. 17:7. Ook onder den Nieuw-Testamentischen dag zijn de kinderen der geloovigen kinderen der belofte uit kracht des Verbonds. Zoo verstond Paulus het ook in 1 Cor. 7:14: „De ongeloovige man is geheiligd door de vrouw en de ongeloovige vrouw is geheiligd door de man, anders waren uwe. kinderen onrein, maar nu zijn ze heilig.” Beteekende „geheiligd” hier wedergeboren, dan kon die vrouw of man hier niet meer ongeloovig genoemd worden, want geheiligde ongeloovigen, in de beteekenis van wedergeboren ongeloovigen, bestaan er niet. Geheiligd wil hier dus zeggen: eene uiterlijke heiliging. In dien zin zijn nu ook de kinderen, zegt Paulus, niet onrein, maar heilig. Zelfs geheel Israël wordt een heilig volk genoemd (zie Deut. 14:2, Jes. 63:18, en in Ezra 9:2 een heilig zaad), en toch waren het allen geen geestelijke of wedergeboren Israëlieten die heilig genoemd werden. Zoo ook is de kerk des Heeren eene heilige kerk, waarin Gods Geest werkt, Gods Woord wordt gebracht en waaraan God Zijne beloften geeft, en is het zaad der kerk heilig als deelende in de verbondszegeningen aan de kerk gegeven. Daarom bezondigt het zaad der kerk, als aan God toegewijd, zich veel meer dan het heidendom, wanneer het zich overgeeft aan de ijdelheden der wereld. Ouders, die hunnen kinderen toestaan aan wereldsche feesten deel te nemen, doen in zekeren zin als oud-Israël, tot hetwelk de Heere sprak: Gij hebt Mijne kinderen door het vuur doen doorgaan.

’s-Gr. ('s Gravenhage) d.B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen