Vragenbus

J. v.d. P. te S. vraagt eene verklaring van 1 Cor. 8:11. „En zal de broeder, die zwak is, door uwe kennis verloren gaan, om welken Christus gestorven is?” Wordt hier de algemeene verzoening en een afval der heiligen geleerd? Deze tekst spreekt noch van een afval der heiligen, noch van algemeene verzoening. Het is waar, de drijvers der leer dat Christus voor alle menschen gestorven is, beroepen zich op dezen tekst, zoowel als op Romeinen 14:15, waar de Apostel Paulus eveneens zegt: „Verderf dien niet met uwe spijze, voor welken Christus gestorven is”. Zelfs schrijft een Luthersch godgeleerde bij 1 Cor. 8:11: „Deze woorden behelzen een klaar, ondubbelzinnig getuigenis tegen de dwalende leer, dat Christus alleen voor de uitverkorenen gestorven zou zijn. Ook wanneer de zwakke broeders verloren gaaf, blijft het eeuwig waar, dat Christus voor hem gestorven is”. Natuurlijk gaan wij met dit onbijbelsch gevoelen niet mede. De Schrift leert duidelijk dat Christus gestorven is voor „de zijnen”, voor „de gegevenen des Vaders”, voor Zijne schapen en dat Hij gekomen is om Zijn volk zalig te maken van hunne zonden.
Paulus schrijft in 1 Corinthe 8 over het eten van het vleesch der aan de afgoden geofferde dieren. Sommige Christenen zagen daarin geen zonde, omdat zij dat vleesch niet beschouwden als aan de afgoden gewijd, maar als gewoon vleesch. Zwakkere broeders, die deze kennis of verlichting nog misten, zagen door gebrek aan kennis bezwaar in het eten van zulk vleesch. Het voorbeeld van sterkere broeders kon hen verleiden, tegen hunne conscientie te handelen door mede te eten. Daardoor bevlekten zij hunne conscientie en zondigden zij (vers 7). Van dat bevlekken der conscientie waren de sterkere broeders oorzaak, zij gaven aanleiding dat de zwakkere broeders zondigden, de stem van hun geweten smoorden en, indien God het niet verhoedde, verloren zouden gaan. Mag daartoe de sterkere broeder aanleiding geven? (vers 8).
Terecht zegt zeker Gereformeerd godgeleerde: Het „door uwe kennis verloren gaan”, moet verstaan worden in den zin van: zooveel in u is, of: indien het mogelijk ware, evenals in Matth. 24:34 van de valsche profeten gezegd wordt, dat zij, indien het mogelijk ware, de uitverkorenen zouden verleiden.
Het gedrag van den meer verlichten broeder, die door zijne kennis den zwakken broeder aanleiding geeft zijn geweten te bevlekken kan op zich zelf beschouwd en naar zijn aard den zwakken verderven, het maakt hem van het Christendom afkeerig, namelijk, zoo God het niet verhindert. In dien zin kon hij den broeder, voor wien Christus gestorven is, verderven; doch in werkelijkheid kan bij dat niet. In 1 Cor. 8:11 wordt dus naar den mensch gesproken, maar niet naar hetgeen in werkelijkheid geschiedt.
Tot voorbeeld van hetgeen wij bedoelen, wijzen wij nóg op 1 Joh. 5:10: „die God niet gelooft, heeft Hem tot een leugenaar gemaakt.” Nu kan de mensch, die God niet gelooft, wel zooveel in den mensch is, God tot een leugenaar verklaren, maar in der daad blijft God de waarachtige die niet liegen kan. Zoo ook kan de ééne broeder den anderen doen struikelen en zooveel in hem is verderven, maar niet in de werkelijkheid, want de broeder voor wien Christus gestorven is, wordt in de kracht Gods bewaard tot de zaligheid. (1 Petr. 1:5).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen