Vragenbus

Een broeder vraagt opheldering omtrent ons antwoord in No. 26 op de vraag of de heiligmaking op de rechtvaardigmaking volgt. Is wat u leerstellig uiteengezet heeft, wel overeenkomstig de ervaring der geloovigen? Hoe menigeen die inwending geroepen is door den Heiligen Geest, en nu als vrucht van dat aanvankelijk genadewerk Gods in het hart, ook in heiligmaking gaat wandelen, is toch nog niet gerechtvaardigd, zoo werd ons gevraagd.
Wij willen in ’t kort antwoorden, dat men wèl moet onderscheiden. Die goed onderscheidt, leert goed. Er is onderscheid tusschen rechtvaardigmaking en verzekering van de rechtvaardigmaking. Vele kinderen Gods missen dit laatste. Zij durven niet ontkennen dat zij aanvankelijk uit de duisternis tot Gods wonderbaar licht zijn gebracht, dat zij eene keuze in het hart hebben ontvangen om niet alleen naar enkele, maar naar alle geboden Gods te leven, dat er een jagen is naar een godzalig leven, maar ach. . . zij durven niet zeggen, dat gij de vergeving der zonden deelachtig zijn, dat hunne schuld is weggenomen, dat zij vrijgesproken zijn van schuld en straf en een recht hebben ontvangen ten eeuwigen leven. Hooren zij anderen vertellen, hoe zij verzekerd zijn van hun aandeel aan Christus, hoe zij „vrijgemaakt” zijn, dan zijn zij op dezulken jaloersch, doch zij staan er voor, zij zijn niet verzekerd dat zij in Christus voor God rechtvaardig zijn. Voor eigen bewustzijn, wegens de zwakheid huns geloofs, zijn ze niet gerechtvaardigd, want zij missen de toeeigenende daad des geloofs. Zijn ze het echter nu ook niet voor God? Wat is eigenlijk de rechtvaardigmaking? Hierop zegt van Mastricht, III, pag. 325:
„Zij is de genadige verklaring Gods, waardoor Hij den zondaar om de gerechtigheid van Christus, hem toegerekend en van hem door een levend geloof aangegrepen zijnde, vrijspreekt van de schuld aller zijne zonden en hem rechtvaardig of gerechtigd verklaart tot het eeuwige leven.” Van deze rechtvaardigmaking nu zegt dezelfde godgeleerde: Zij is 1. in het verstand Gods geweest van eeuwigheid, namelijk als besluit om te rechtvaardigen, zij is 2. in Christus uitgesproken in Zijn opstanding uit den dood, zij is 3. in onze conscientie door de eerste betrekking, welke uit het geloof in ons ontstaat en daaruit voortvloeit, voorzoover wij daaruit door de goddelijke beloftenis begrijpen, dat wij gerechtvaardigd zijn. De verzekering van die rechtvaardiging geschiedt door den H. Geest. Ontbreekt nu echter nog die verzekering des geloofs, dan ontbreekt ook de toeeigenende daad des geloofs, het aannemen van Christus met al zijne weldaden.
Subjectief, dat is, onderwerpelijk, kan men dus voor eigen bewustzijn vóór de rechtvaardigmaking staan, al is men ook geroepen en wedergeboren, doch objectief, aan de zijde Gods bezien, is zulk een geroepene ook gerechtvaardigd en geheiligd, overeenkomstig Rom. 8 : 30. De werken van heiligmaking door den geroepene gedaan zijn vracht van de rechtvaardigmaking. Zij zijn geen wettische werken, voortkomende uit den geest der dienstbaarheid, maar werken des geloofs, vloeiende uit het genadewerk Gods in het hart van den zondaar gewrocht.

's-Gr. ('s-Gravenhage) D.B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen