Kerk en Staat

De politieke dampkring in Europa is gelukkig wat opgeklaard. De spanning in de hoogere politiek, die zoo langzamerhand eene onrustbarende hoogte bereikt had, is verminderd en daarmede is het gevaar voor een oorlog voorloopig althans geweken. Deze plotseling ingetreden ontspanning is veroorzaakt door Rusland. Rusland, dat van meet aan in de Balkankwestie een dubbelzinnige rol gespeeld heeft en zich als protector van het Slavendom opwierp, heeft Servië in zijn oppositie tegen Oostenrijk gesteund en daardoor een deel van het Servische volk met den kroonprins aan het hoofd tot een oorlogzuchtige stemming geprikkeld, die het Oostenrijk noodzakelijk maakte een deel van zijn reusachtige krijgsmacht te mobiliseeren. Men ging hoog spel spelen in de politiek, want ondanks alle vredelievende verzekeringen en uitingen van de leidende staatslieden, nam het onderlinge wantrouwen hand over hand toe en het scheen waarlijk of Europa in vuur en vlam zou gezet worden terwille van een oorlogzuchtig en kroonprins en een aantal verhitte onderdanen.
Maar nu is Rusland plotseling gezwenkt en heeft met eene voor Frankrijk en Engeland verbluffende toegevelijkheid op eens al de Oostenrijksche eischen en voorwaarden erkend en daarmede aan de Engelsche en Fransche diplomatie een geduchte nederlaag bezorgd. Want juist terwille van Rusland speelden Engeland en Frankrijk tegenover Oostenrijk dat hooge spel. Voor den bondgenoot kwam men daar op, en terwijl men nu bezig is met alle macht de eischen van den bondgenoot te steunen, laat deze onverwachts al zijn eischen vallen en willigt in plaats daarvan al de voorwaarden in, die de tegenpartij heeft gesteld.
Waaraan deze plotselinge zwenking van Rusland is toe te schrijven, die de Balkankwestie op eenmaal heeft beeindigd, de verhouding tusschen Servie en Oostenrijk heeft verbeterd en den politieken toestand van Europa opgeklaard P Aan het zwaard van Duitschland.
Het Duitsche zwaard heeft Europa voor een oorlog bewaard. Want toen Duitschlands keizer beslist verklaard had in alles naast Oostenrijk te staan en met zijn gansche macht Oostenrijk in een eventueelen oorlog te zullen steunen, haalde Rusland onmiddellijk bakzeil. Daartoe was Rusland op verre na niet gereed om den strijd met het machtige Duitschland te aanvaarden. Rusland, dat nog niet eens hersteld is van de nederlagen in den oorlog met Japan, zal terwiile van een ander zich niet in zulk een gevaarlijken en roekeloozen oorlog wagen.
Rusland is teruggetreden, is gezwicht na deze openlijke verklaring van den Duitschen keizer en heeft de Servische regeering onomwonden verklaard, dat het niets meer voelde voor het Servische avontuur en heeft ten bewijze daarvan de eischen en voorwaarden van Oostenrijk ingewilligd.
Van welken invloed deze gewijzigde houding van Rusland is, blijkt uit het feit dat de voorname Fransche en Engelsche bladen de fiolen van hunnen toorn uitgieten over Duitschland dat in dezen strijd de overwinning heeft behaald. En anderzijds blijkt het hieruit, dat de Servische kroonprins onmiddellijk afstand gedaan heeft van zijne rechten op den troon. De vernedering, die in zijn oog het Servische volk ondergaan moet en waarvan hij de schuld aan zijn vader den koning wijt, is te groot, dan dat hij ooit eenige verantwoordelijkheid daarvoor zou willen aanvaarden. Daarom gaat hij heen.
In Oostenrijk is men blijde dat deze oorlogsdronken jonge man van pas 22 jaar van het staatstooneel verdwijnt, maar in Servie zelf is de toestand door zijn aftreden nog verergerd. Men spreekt zelfs dat de koning afstand van den troon zon doen, teu behoeve van zijn tweeden zoon Alexander. Anderen gaan nog verder en beweren dat de dagen van de regeering van het Servische koningshuis zijn geteld en dat er reeds naar een nieuwen pretendent voor den troon wordt omgezien.
Hoe dit zij, te verwonderen zou het niet zijn. De tegenwoordige koningstroon van Servie staat in het bloed van den vorigen koning en het bloed van den vermoorden koning roept nog altijd naar den hemel om wraak. Wel staat niet vast, dat deze koning mede schuldig is aan den moord op zijn voorganger, maar uit de wijze waarop hij de samenzweerders heeft behandeld en nog ontziet en vreest, heeft men niet geheel ten onrechte het besluit getrokken, dat koning Peter er niet geheel buiten is.
Tot op dit oogenblik is er echter nog geen beslissing genomen. Maar reden van blijdschap is er, dat voorloopig het gevaar voor een Europeeschen oorlog geweken is. Keere het vertrouwen tusschen de volken onderling terug en worde het ons gegeven te letten op de teekenen der tijden, die het zoo machtig prediken, dat de toekomst des Heeren genaakt.

L. (Leiden) J.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen