Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Korte berichten.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Korte berichten.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Legaat
Door wijlen mej, E. v. Dam, te Rotterdam, is aan „Neerbosch” ƒ 50.000 gelegateerd.


Niet overbodig.
Naar het Handelsblad verneemt, bestaat bij de Roomsch-Katholieke Militairen-vereeniging in ons land bet plan, zich tot den Minister van Oorlog te wenden, met bet verzoek, in alle garnizoensplaatsen de vroegere verplichte kerk-parade weder in te voeren voor minderjarige militairen, tenzij ouders of voogden dit niet voor hun zoons of pupillen verlangen.


Watersnood.
Te Amsterdam wordt een commissie gevormd met het doel gelden bijeen te brengen, bestemd tot leniging in den nood door de geweldige overstrooming in Frankrijk ontstaan.


De kortste weg is niet altijd de snelste.
Londen is sedert vele jaren door de telegraaf rechtstreeks met Berlijn verbonden. Het tarief is 15 pf. het woord.
Toch gebruiken Londensche beursmannen, wanneer hun aan snelle overbrenging van hunne telegrammen veel gelegen is, niet dien rechten weg, maar den omweg over New-York.
De telegrammen gaan eerst langs den onderzeeschen kabel naar New-Vork, en van daar langs den kabel over de Azoren en Emden naar Berlijn. Elk woord komt dan op 2 mk., maar het telegram is sneller in handen van den ontvanger. Er schijnt dus wel iets aan de verbinding tusschen Londen en Berlijn te haperen.


Een politiehond aan het werk.
Men meldt uit ’s Gravenhage:
De hulp van een politiehond werd Maandag ingeroepen voor de opsporing van een meisje, dat in een zenuwlijdersinrichting te Scheveningen verpleegd werd en daaruit den vorigen dag had weten te ontsnappen.
Het kon worden vastgesteld, dat zij den dag van hare vlucht het laatst was gezien in de Rijklof van Goensstraat.
Den politiehond Marre werd door zijn geleider, den politieagent Sjoorda, aan een kleedingstuk van de vermiste lucht gegeven in die straat en niettegenstaande het spoor meer dan 24 uur oud was, scheen de hond het dadelijk te hebbon gevonden, althans hij bracht zijn geleider over het Bezuidenhout en door het Bosch naar de uitspanning „het Roomhuis”, waar bij staan bleef.
Bij informatie bleek, dat de vermiste daar den vorigen dag even had vertoefd en weder was doorgegaan.
Opnieuw werd „zoeken’’ gecommandeerd en het gevoelige dier bracht nu zijn geleider door een warmoezerij en over een weide naar de Bezuidenhoutsche sloot, waar hij aan den waterkant bleef rond-snuffelen. De politie ving nu aan met dreggen en kort daarna werd het vermiste meisje levenloos opgehaald.


Een gemagnetiseerd schip.
In een van de Engelsche bladen staat een wonderlijk verhaal over een gemagnetiseerd schip, dat verleden week Woensdag met steen-koollading van Port Talbot was vertrokken en dat genoodzaakt werd te Faltnouth binnen te loopen, omdat de kompassen niet meer goed aanwezen, blijkbaar tengevolge van bijkomende magnetische invloeden. Het opmerkelijke van het geval was, dat de kompassen, aan land gebracht, weer goed werkten, zoodat men de verstoring op rekening mag stellen van het schip, dat magnetisch was geworden. Er zijn dan ook deskundigen aan boord gegaan, om te zien wat er te doen valt aan het schip, dat — het spreekt van zelf — zonder bruikbaar kompas niet varen kan.
Volgens het verhaal van den gezagvoerder voelde de bemanning op eens, dat het schip heftig trilde, het was daarbij, of er een kanon werd afgeschoten. De voormast leek in vlammen te staan en het geheele schip werd verlicht.
„Op dat oogenblik” — zoo vertelt de kapitein verder — „zagen wij iets groots, vlammends, met een staart, die ongeveer 20 voet van ons af over de zee heenstreek. Het verschijnsel uitte zich verder in een duidelijk sissend geluid en op het moment van zijn verdwijning ging het water als een zuil de hoogte in.
Iedereen dacht een oogenblik, dat het schip in brand stond. Ook het ruim was schitterend verlicht, in de machinekamer echter heerschte niet meer dan een flauw paarse schijn; overal sprongen vonken af,
De stuurman, die juist peilde hoeveel water er in de pomp stond, kreeg een hevigen schok van de stalen gang, die hij in zijn hand hield. In enkele seconden had zich dat alles afgespeeld. Wij keken op de kompassen: zij waren niet meer te vertrouwen. Ik besloot daarom zoo spoedig mogelijk ergens binnen te loopen,”

Aldus luidt het verhaal van den kapitein.


Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 4 februari 1910

De Wekker | 4 Pagina's

Korte berichten.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 4 februari 1910

De Wekker | 4 Pagina's