Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kerk en Staat

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kerk en Staat

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Er doet zich in verband met de troonsbestijging van den nieuwen Engelschen koning een moeilijke kwestie van leerstelligen aard voor.
Toen zijn vader 9 jaar geleden den Engelschen troon beklom, is deze hoofdkwestie al in den breede besproken geworden maar resultaat is geweest, dat alles bij het oude bleef en de koning op dezelfde wijze als al zijne voorgangers den troon beklom.
Het geldt den eed dien de nieuwe koning van Engeland moet afleggen bij de aanvaarding van de regeering
Deze eed heeft een geschiedenis die terug reikt tot de dagen dat onze Stadhouder Willem de III den Engelschen troon beklom.
Feitelijk nog vroeger, want onze Willem is eigenlijk de eerste Engelsche koning geweest, die de „Declaration of Faith” zooals de Engelsche uitdrukking luidt, d. w. z. de belijdenis des geloofs wettelijk handhaafde.|
Engeland is wat zijn godsdienstige verhoudingen aanbetreft altijd een ietwat zonderling land geweest.
De halve reformatie onder Hendrik VIII is daarvan wel grootendeels de oorzaak, maar niet minder de herhaalde revolutionaire pogingen der katholieken om het verloren gezag in Engeland weer te herwinnen, on bekend is, hoe heden ten dage Rome nog alle krachten inspant en allerlei pogingen aanwent ten einde de Anglicaansche of Engelsche Staatskerk weer onder het pauselijke gezag te brengen.
De Declaration of Faith dagteekent uit het jaar 1678, toen hij op den 1 December door Karel II geteekend werd.
Op hem volgde zijn broeder James LT die katholiek bleef tegen den uitdrukkelijken wensen, van volk en parlement, wat aanleiding gaf dat hij door middel van de Revolutie in 1688 verdreven werd, waarop onze Stadhouder Willem III, gehuwd met de dochter van den koning, der Engelschen troon beklom.
Deze heeft toen voor de eerste maal de „Declaration of Faith” afgelegd, welke aldus luidt:
„Ik verklaar openlijk, getuig en verklaar plechtig en oprecht in de tegenwoordigheid van God, dat ik geloof dat in het Sacrament van het Heilig Avondmaal geen enkele verandering bestaat van brood en wijn in het lichaam en bloed van Christus bij of na de toediening daarvan door iemand, wie ook, en dat de aanroeping en vereering der Maagd Maria of van eenige andere Heiligen en het opdragen van de Mis, zooals zulks nu geschiedt in de kerk van Rome, is bijgeloof en afgoderij, en in het bijzijn van God verklaar ik plechtig en getuig ik dat ik deze verklaring en elk deel daarvan doe in den duidelijken en gewonen zin der woorden mij voorgelezen, zooals zij verstaan worden door Engelsche Protestanten, zonder eenige uitvlucht, dubbelzinnigheid en zonder eenig voorbehoud, en zonder eenige dispensatie mij voor dit doel gegeven door den Paus of door wien ook, en zonder eenige hoop op eenige dispensatie van wien ook, of zonder eenige gedachte dat ik voor God of de menschen zal kunnen worden ontheven van deze Verklaring of een gedeelte er van, ook al zou de Paus of wie dan ook, die Verklaring ongeldig willen maken, of zouden willen verklaren dat zij van den aanvang af van nul en geener waarde was geweest”.
Alle koningen hebben bij de aanvaarding van hunne regeering dezen eed opgelegd, ook Edward VII, maar zooals te begrijpen is, onder protest van al de Katholieken in het vereenigd Koningrijk.
Toen koningin Victoria gestorven was en de Katholieken in verband met de kroning van Edward op de beleediging wezen, die de koning uit kracht van dezen eed. een deel van zijn onderdanen moest aandoen, stelde de toenmalige eerste minister Lord Salisbury voor de woorden „bijgeloof en afgoderij” te vervangen door „deze leerstellingen zijn in strijd met den protestantschen godsdienst, waarin ik geloof,” maar de wet viel bij de derde lezing in het Hoogerhuis, omdat de Roomsch-Katholieke leeden  tegen stemden, daar deze wijziging niet ver genoeg ging.
Van zelf, dat nu de kroning van den nieuwen koning aanstaande is, de vraag opkomt, of hij deze „Geloofsbelijdenis” bij de aanvaarding der Regeering onveranderd moet afleggen en daarmede een deel van zijne onderdanen in hunne heiligste gevoelens moet beleedigen, zooals zij betuigen daarin gedaan te worden, of dat er voor dien tijd eene verandering zal worden aangebracht, waardoor de gediscrimineerde woorden worden weggenomen of gewijzigd.
De Roomschen dringen natuurlijk op totale wegneming van bedoelde woorden aan, maar het Engelsche volk is nog al conservatief en verbazend gehecht aan instellingen en gebruiken die met het gezag der eeuwen bekleed zijn en een historischen oorsprong hebben.
De schrik voor het zwarte gevaar zit dieper in het Engelsche dan wel in het Nederlandsche volk, hoewel dit niet minder van bet zwarte gevaar heeft te lijden gehad dan het Engelsche, getuige bij ons de coalitie-staatkunde, waarbij Rome en Dordt in vele opzichten samengaan.
Wat er dus geschieden zal, is nog niet zeker.
Wel heeft Engelands eerste minister Asquith verleden jaar verklaard, dat hij die declaratie in geen geval meer noodig achtte en haar gaarne wilde gewijzigd zien, en de voornaamste bisschop der Engelsche kerk de aartsbisschop van Canterbury heeft gezegd: dat hij eene wijziging van de declaratie niets onbillijks acht, zoodat er kans is, dat er van de zijde der Regeering wellicht voor de kroning nog een wetsvoorstel in dien geest is te wachten.
Maar de mogelijkheid is aan de andere zijde niet uitgesloten, dat wanneer het volk ziet, dat het werkelijkheid zou kunnen worden, het op allerlei wijze daarover zijn ongenoegen zou uitspreken, zoodat de regeering niet anders overbleef, dan de declaratie in haar ongewijzigden vorm den koning voor te leggen en Koning George niet anders kon, dan haar met een eed bevestigen.

Leiden

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 mei 1910

De Wekker | 4 Pagina's

Kerk en Staat

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 mei 1910

De Wekker | 4 Pagina's