Vragenbus

N. te K. vraagt naar aanleiding van ons antwoord over Ezech. 18 : 21—28, eene nadere opheldering over de rechtvaardigen die hier bedoeld worden. Wij schreven:
„Zulke rechtvaardigen, die later tot goddeloosheid vervallen, behoeven nu direct niet als huichelaars aangemerkt te worden, maar dit is zeker: gerechtvaardigden zijn het niet.”
Dit is N. te K. niet duidelijk, zoodat hij vraagt: „Dus geen huichelaars en ook geen gerechtvaardigden, maar wat dan wel?”
Wij zouden die vraag wel willen beantwoorden met de wedervraag: Was Saulus van Tarsen vóór hij op Damascus’ weg gegrepen werd een huichelaar, in den zin van een opzettelijken huichelaar ? Wij gelooven het niet! Paulus zelf zegt er van in Philip. 3 : 6 dat hij in dien tijd leefde „naar de rechtvaardigheid, die in de wet is onberispelijk.” Zulke rechtvaardigen worden ook in Ezech. 18 bedoeld, n.l. menschen die uitwendig de Wet onderhouden en onberispelijk leven, zonder dat nu juist uit opzettelijke huichelarij te doen. N. te K. zal ons toegeven dat niet ieder onbekeerd mensch een huichelaar is in den eigenlijken zin des Woords. Wel is waar, zoo iemand bedriegt zichzelf voor de eeuwigheid, en in dien zin is hij een onopzettelijke huichelaar, maar onder den gewonen naam huichelaar verstaat men iemand die opzettelijk wil toonen wat hij niet is.
Vraagt N. vervolgens: Hoe kan een onwedergeborene in Gods inzettingen wandelen en Zijne rechten onderhouden om trouwelijk te handelen? Vanwaar dat positief goede, meer dan burgerlijk goede uit een verdorven menschen hart? dan moeten wij antwoorden: N. legt meer in onze woorden dan wij gezegd hebben. Dat dit onderhouden van Gods rechten positief of liever geestelijk goed is, hebben wij niet gezegd. Wij hebben juist aangetoond dat Ezechiël slechts bedoelt een uiterlijk onderhouden van de Wetten en inzettingen. Zelfs de uitdrukking in vers 9: „om trouwelijk te handelen” ziet niet op innerlijke trouw maar op wettische stiptheid. Vervolgens vraagt N.: Indien die rechtvaardige van onberispelijk gedrag gebleven ware, wat dan ? Tòch verloren, niet waar ?
Ons antwoord is: Welzeker, voor de werken der wet wordt geen vleesch voor God gerechtvaardigd.
Maar vraagt N. dan: De zondaar die dezelfde gerechtigheid gaat doen, zegt Ezechiël, zal leven. Is dat eeuwig leven?
Wanneer N. ons stuk goed gelezen heeft, dan heeft hij opgemerkt dat Ezech. spreekt tot de Joden die meenen dat zij straffen ontvangen voor de zonden hunner vaderen. Neen zegt de profeet, een ieder zal om eigen zonden sterven, dat is, gestraft worden. De wettische rechtvaardige, die de gruwelen nalaat,die hij eerst deed, zal dus niet gestraft worden als die openbare afgodsdienaars enz. maar hij zal leven, dat is, van de straf verschoond blijven, evenals de Ninevieten gespaard werden.
Ten slotte vraagt N.: Wanneer nu iemand vervalt tot de grove zonden in vers 10—13 genoemd , zal zijne vroegere gerechtigheid niet gedacht worden. Welke waarde had die vroegere gerechtigheid?
Dat zij hem verschoonde van de straffen op die gruwelen bedreigd. Zoo lang hij uitwendig Gods wetten onderhield, zou hij leven en niet omkomen in de ellenden welke de Heere uitzond over het in openbare goddeloosheid levend geslacht ten dage van Ezechiël.
P.S. Bij uitzondering voldeden wij aan het verzoek van N. Wij kunnen niet telkens herhalen wat reeds behandeld is. Dit is voor andere lezers niet aangenaam.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen