De „Titanic”

Ontzachelijke gebeurtenis, dat grootste, dat nieuwste schip, kunstproduct, waar alle wetenschap en alle menschelijk vernuft aan was te hulp geroepen en beproefd, om als een wonder der wereld van zich te doen spreken, die ontzachelijke kolos, kwam in botsing met een geweldige ijsberg, en zonk in het midden van den nacht, naar de diepe bodem der zee, honderde menschen met zich medetrekkend naar de diepte. Onbeschrijfelijke oogenblikken zijn daarbij doorleefd. Hartverscheurende tooneelen hebben er bij plaats gehad.
En nu het onderzoek naar de oorzaak van die ramp nog in vollen gang is, worden reeds nu treurige dingen openbaar. Schorten we daarover ons oordeel op, tot het volle licht daarover zal ontstoken zijn. Alleen vergeten we dit eene niet: God de Heere regeert. Er geschiedt niets bij geval.
Als het Babel van weleer, is al die trots en grootheid van menschen als weggevaagd, door den adem des Almachtigen.
Mogen de vele rouwdragenden over smartelijk verlies, hun troost en toevlucht zoeken bij Hem, die zich ontfermt op het gebed.
De naam „Titanic” komt van Titan. Titaniden waren volgens de Gr. Myth. een godengeslacht; de zonen en dochteren van Uranus en Gaea, hemelbestormers, die Jupiter beoorloogden, doch door deze in den Tartarus werden geslingerd. In oneigenlijke zin beteekent Titan een zeer hoovaardig verwaten mensch. Een en ander geeft nog al wat te denken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen