Het Sabbattisme (V)

Die Zondagsvierders hebben volgens het Sabbattisme eene vreeselijke leer, zij toch leeren dat Christus een wetverbreker is. Immers Christus, volgens Joh. 1 het Eeuwige Woord, is Degene door Wien alles geschapen is. Christus gaf dus ook in het Paradijs het gebod van den zevenden dag. Zou nu die Christus die volgens Ps. 40 de Wet Gods in zijn binnenste droeg zelf die wet verbreken en gezegd hebben: Vier den eersten, in plaats van den zevenden dag? Neen dat mogen wij van Christus niet onderstellen. Hij zou dan zijn eigen wet, door Hem zelf den mensch gegeven, hebben verbroken. Zoo spreekt de Sabbattist.
Doch wat zegt de Schrift? De Zoon des menschen is ook een Heere van den Sabbat. En nu schaft Hij den Sabbat niet af, nu verbreekt Hij niet de Wet maar’ als Heere des Sabbats heiligt Hij door Zijne opstanding den eersten dag der week als de rustdag, als de dag des Heeren. Evenmin als Christus Gods Wet verbrak, toen Hij in plaats van het door God ingestelde Pascha, bet Nieuw Testamentische Avondmaal instelde, evenmin verbrak Christus de Wet toen Hij door Zijn Opstanding en de later gevolgde uitstorting des Heiligen Geestes den Zondag maakte tot een nieuwen Sabbath voor de geloovigen des Nieuwen Verbonds. In Psalm 118 wordt dan ook geprofeteerd van den dag der Opstanding, den Zondag waarop de door de bouwlieden Israëls verworpen steen, opgericht werd tot een hoeksteen van hot Godsgebouw: Dit is de dag, dien de Heere gemaakt heeft, laat ons op denzelven ons verheugen en verblijd zijn.
Ook op verschillende plaatsen in het Nieuwe Testament wordt reeds gewezen op de viering van den eersten dag der week. Zoo lezen wij in Hand, 20 : 7 dat Paulus op den eersten dag der week te Troas predikte en Avondmaal vierde, en zijne rede uitstrekte tot middernacht, zijnde van plan den volgenden dag te vertrekken. In de grondtaal staat dat deze samenkomst plaats had op den eersten dag na den Sabbat, dus des Zondags. Hoe verklaart of liever gezegd hoe beschouwt nu de Sabbattist deze woorden? Wel, zegt hij de Sabbat eindigt op Zaterdagavond, dus de eerste dag na den Sabbath is de Zaterdagavond na Zonsondergang. Paulus heeft dus Zaterdags-avonds gepredikt tot diep in den nacht en is Zondags op reis gegaan. Paulus vierde dus niet den Zondag maar den Zaterdag. Ware dit echter het geval, dan zou Paulus niet eerst na afloop van den Joodschen Sabbat zijne prediking begonnen zijn, maar dan zou hij juist op den zevenden dag in plaats van op deu eersten dag met de discipelen saam gekomen zijn. Waarom dan gewacht tot den laten avond, als men toch den Sabbat vierde? En daarbij, de discipelen te Troas waren Grieken, zij hadden niet den Joodschen dag die van den eenen avond tot den anderen avond duurde, maar den Griekschen dag die van middernacht tot den volgenden middernacht duurde. Op den eersten dag der week is dus voor de discipelen te Troas den Zondag en niet een dag van Zaterdagavond zes uur tot Zondagavond zes uur. Paulus ging des anderen daags, dat is dus niet Zondagmorgen, maar Maandagmorgen op reis.
De sabbattist echter houdt er eene eigen verklaring op na. Hij verklaart alles zóó, dat hij nergens de heiliging van den eersten dag in de Schrift vindt, wij daarentegen zien op verschillende plaatsen dien eersten dag aangeduid. De sabbattist blijft staan bij de letter der wet: „op den zevenden dag zult gij geen werk doen”, wij letten daarentegen op den geest der wet. Onder de Oude Bedeeling ging het werk vooraf aan den rustdag, onder de Nieuwe gaat de rustdag vooraf aan het werk omdat Christus de ware rust verworven heeft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen