Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vragenbus

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vragenbus

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

F. Sch. te O. A. Wat is het verschil tusschen het supra- en het infralapsarisme?
Wat zijn de gevolgen van beide richtingen ?
Is het waar, dat beide beschouwingen „Gereformeerd” zijn ?
En de definitie in de vijf Artikelen (Hfdst. I § 7)?
Voorwerp van het besluit der prae- destinatie of voorverordineering is de eeuwige staat des menschen. Hoe wordt de mensch in dit besluit aangemerkt? Als gevallen of niet gevallen? De beantwoording dezer vraag maakt de scheiding tusschen den supralapsarist (bovenvaldrijver) en den infralapsarist (benedenvaldrijver). De supralapsarist denkt zich de praedestinatie beslissende over den nog niet geschapen noch gevallen mensch; de infralapsarist ziet in het besluit den mensch aangemerkt als geschapen en gevallen. De bovenvaldrijver denkt zich dus, het besluit buiten den val des menschen; de benedenvaldrijver laat het besluit gaan over den gevallen mensch.
De supralapsarist beroept zich inzonderheid op de souvereiniteit Gods, die tot Zijne verheerlijking tot het eeuwige leven verkoor uit het menschdom door Hem te scheppen en eveneens ter eeuwige rampzaligheid verwees het andere deel des menschdoms.
Welke gevolgtrekking moet daaruit gemaakt worden?
Dat de val door den Heere is gewild. De val maakt dus deel uit van het welbehagen Gods!! De val is noodzakelijk om het besluit en derhalve moest de mensch vallen! God wordt in en door den val verheerlijkt! Geheel in de lijn van het supralapaarisme ligt het dan ook om te spreken van een „zaligen” val.
Kunnen we, mogen we echter alzoo denken? Wordt God, de heilige God, dan niet de werkmeester der zonde? Is de mensch in den staat der rechtheid dan wel waarlijk vrij? En wordt het werkverbond dan niet tot een vorm, zonder meer? Niet ernstig bedoeld door den Heere ?
Het supralapsarisme kan niet ontkomen aan de beschuldiging, dat God menschen tot de verdoemenis heeft geschapen.
Ook de infralapsarist beroept zich op de Souvereiniteit Gods en erkent zijne verheerlijking als doel van zijn besluit. Evenwel bij dezen gaat het besluit over den gevallen mensch. Zeker heeft God rekening gehouden met den val en, hoewel Hij dien had kunnen verhinderen, zulks heeft Hem niet behaagd. God heeft den val toegelaten.
In de beschouwing van den infralapsarist blijven de staat der rechtheid des menschen en het Verbond der werken ongerept. Hij kan den val niet anders bezien dan als eene revolutionaire daad tegenover den Heere.
In de praedestinatie roemt hij Gods souverein welbehagen over gevallen zondaren.
Redeneert de supralapsarist uit het wezen Gods en zijn besluit (behoorende tot de verborgen dingen), de infralapsarist staat op den bodem der historie, door den Heere beschreven (behoorende tot de geopenbaarde; Deut. 29:29).
Eigenaardig is ook bij den sapralapsarist het streven om alles in het besluit te leggen bijv. de rechtvaardiging.
Vele voorname Godgeleerden helden of hellen nog over naar het supralapsme. In de uitwerking evenwel vinden we ook bij hen het infra.
Het laatste woord over supra of infra zal hier wel nooit gesproken worden. Wordt het ons eens gegeven, God te zien, gelijk Hij is, dan zal zeker ook elke sluier vallen en elk meeningverschil ophouden.
Zoowel het supra als het infra vindt aanhangers onder Gereformeerde belijders en geleerden.
Zijn nu beide beschouwingen gereformeerd? O.i. neen! De supralapsarist vraagt wel een plaats naast den infralapsarist en nimmer heeft eenige Synode het supra als zoodanig veroordeeld, maar toch … de belijdenisschriften der kerk spreken duidelijk, en zoolang deze niet zijn gewijzigd, mag het supralapsarisme niet kerkelijk worden geleerd. Wie het toch doet in woord of in geschrift, maakt zich schuldig aan de verbreking zijner belofte „de voorzeide leer naarstelijk te zullen leeren en getrouwelijk voorstaan” (zie Onderteekeningsformulier kerkelijk Handboekje pag. 54).
Art. 16 van onze Ned. Gel. Bel. is infralapsarisch. Dit artikel toch spreekt over het menschelijk geslacht in verderfenis en ondergang zijnde; van de verkiezing in Jezus Christus, welke verkiezing toch alleen in Hem als Borg kan worden aangemerkt; van een laten in den val en het verderf, welk „laten” toch ook is krachtens het besluit.
De definitie in Hoofdstuk I § 7 van de Dordsche canones spreekt voor zichzelve als infralapsarisch. Zij luidt:
„Deze verkiezing is een onveranderlijk voornemen Gods, door hetwelk Hij vóór de grondlegging der wereld eene zekere menigte van menschen, niet beter of waardiger zijnde dan de anderen, maar in de gemeene ellende met de andere liggende, uit het geheele menschelijk geslacht, van de eerste oprechtigheid door hunne eigen schuld vervallen in de zonde en het verderf, naar het vrije behagen zijns willens tot de zaligheid uit loutere genade uitverkoren heeft in Christus.”
Het gecursiveerde gedeelte wijst ons op den staat van het voorwerp der verkiezing.

A. (Amsterdam) L.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 augustus 1913

De Wekker | 4 Pagina's

Vragenbus

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 augustus 1913

De Wekker | 4 Pagina's