Vragenbus

J. Z. te Z. Is de menschwording van Christus op zichzelve eene vernedering of maakten de omstandigheden haar tot eene vernedering ?
Deze vraag wordt door alle godgeleerden niet op dezelfde wijze beantwoord. Er zijn er, en onder hen W. à Brakel, die de menschwording noemen eene bekwaammaking van den Persoon des Zoons om Middelaar te kunnen zijn. Sterk legt Brakel den nadruk op den Persoon. Daarmede, dat de Persoon des Zoons van God onveranderlijk en onverderfelijk is, is echter o. i, nog niet bewezen, dat de menschwording op zich zelve geene vernedering is.
Wanneer de Heere Jezus bidt, (Joh. 17 : 5) „En nu verheerlijk mij, Gij Vader, bij Uzelven, met de heerlijkheid, die Ik bij U had, eer de wereld was” dan ziet dit voorzeker op den Persoon des Zoons. De mensch Christus Jezus, was niet eer de wereld was, die is geworden in de volheid des tijds. Deze bede wijst ons wel degelijk op eene vernedering in de menschwording.
En wanneer we raadplegen, wat Paulus schrijft in zijnen brief aan de Pilippenzen (2 : 6 vv.), wordt het o. i. nog duidelijker, dat de menschwording op zichzelve eene vernedering insloot. Hij, De Zoon, heeft zichzelven vernietigd d, i, ontledigd, Hij heeft zichzelven arm gemaakt, daar Hij rijk was. Hij ontdeed zich van de Godsgestalte om die eens dienstknechts aan te nemen. Van Zijne Goddelijke heerlijkheid en majesteit heeft Hij afstand gedaan.
De nederige omstandigheden, waaronder Christus geboren is, onderstrepen o. i. Zijne vernedering in de menschwording.
F. Lengkeek

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen