Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Reformatie in Engeland (XX)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Reformatie in Engeland (XX)

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Om zijn voornemen — vervorming der presbyteriaansche Kerk in eene Episcopaalache — te volvoeren, benoemde Karel II in Maart 1661 eene Commissie tot herziening van het algemeen gebedenboek. De koning had deze herziening beloofd aan de puriteinen, en deze hoopten nu op eene herziening in Bijbelschen geest. Al wat naar Roomschen eeredienst zweemde, wilden zij er uit weggelaten. De koning benoemde nu eene commissie van 42 leden, waarvan de helft presbyterianen, de andere helft echte Episcopalen waren. Dit voorspelde al niet veel goeds. De commissie vergaderde ton huize van den bisschop van Londen. Oppervlakkig scheen Karel het ernstig te bedoelen en niet de ondermijning van de Presbyteriaansche Kerk, maar eene Unie van die Kerk met de Episcopalen te bedoelen, doch hoe goed dit doel ook scheen, het was inderdaad de ondergang van één der heide partijen, want zulke uit verschillende beginselen levende kerken kunnen niet tot één gemaakt worden.
Uit de saamstelling der commissie bleek reeds, dat de presbyterianen veel van hunne beginselen zouden moeten loslaten. Do Episcopalen toch wilden niet toegeven en hadden het plan de puriteinsche beginselen terug te dringen.
Omdat men nu het onvereenigbare wilde, liep het altijd weer op twist uit, zoodat niets door de oommissie werd tot stand gebracht. Wat de ééne partij in de Commissie voorstelde, werd door de andere bestreden. Wilden de presbyterianen het algemeen gebedenboek zuiveren van den Roomschen zuurdeesem, de Episcopalen wilden hier niets van weten. Eindelijk besloten de Episcopalen de herziening in hun geest voort te zetten, zonder zich aan de andere partij te storen. Zij werden hierin door den koning gesteund. Zoover gingen nu de Episcopalen, dat zij in het gebedenboek opnamen een gebed om te bidden op den gedenkdag, aan den martelaar Karel I gewijd en tegelijk eene dankzegging voor de herstelling en troonbestijging van Karel II.
Nadat nu het gebedenboek naar den wensch der Episcopalen herzien was, werd bij uniformiteitsacte van 18 Mei 1662 het herziene gebedenboek ingevoerd in de Kerk. In diezelfde acte werd bevolen:
1. Ieder leeraar moet onderteekenen, dat hij volkomen instemt met alles wat in het gebedenboek en ordeningsformulier geschreven staat.
2. Hij moet verklaren, dat het tegen de wet is, onder welke voorwaarde of omstandigheid ook, de wapenen tegen den koning of zijne ambtenaren op te vatten. (Hiermede werd al wat Cromwell gedaan had, veroordeeld en in strijd met de wet verklaard).
3. Ieder leeraar moest een eed afleggen van gehoorzaamheid aan de bisschoppen. 4. Niemand mocht in ’t vervolg een geldelijk ambt bedienen, die niet volgens het ordeningsformulier de priesterwijding had ontvangen.
5. Alle reeds dienende predikanten hebben zich aan die priesterwijding volgens het formulier te onderwerpen.
6. Alle wetten, waarin, van af koningin Elisabeth de uniformiteit werd geregeld, zullen weder van kracht worden.
7. Hij, die iets doet in strijd met deze uniformiteitsacte, zal van zijn dienst in de kerk afgezet worden.
Door deze, onder goedkeuring van Karel II ingevoerde acte, was in beginsel de Episcopale Kerk hersteld en in de plaats der Presbyteriale gekomen. De presbyteriaansche leeraars in die Kerk mochten dus wel Gereformeerd prediken, als zij zich maar tegelijkertijd aan den Episcopaalschen vormendienst hielden en de opgestelde gebeden nauwkeurig lazen. Presbyterianen en Puriteinen waren hierdoor in slechter conditie, dan ze ooit te voren waren. Vroeger werd in de Episcopaalsche kerk de presbyteriaansche ordening geldig geacht, nu zelfs niet meer. Ook weid bepaald, dat uit de apocriefe boeken mocht voorgelezen worden in de Kerk, wat groote ergernis verwekte.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 oktober 1915

De Wekker | 6 Pagina's

De Reformatie in Engeland (XX)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 oktober 1915

De Wekker | 6 Pagina's