Goede Vrijdag

Altijd is het indrukwekkend in de tegenwoordigheid van een stervende te zijn. In het sterven van anderen zien we wat ook ons wacht. Sterven is den mensch éénmaal gezet. Wie leeft er, die den slaap des doods niet eens zal slapen. Met het sterven wordt 's menschen lot voor eeuwig beslist. Doch al is er groot verschil in het sterven van menschen, tusschen den één en den ander, geen sterven van menschen is te vergelijken met het sterven van den Heere Jezus. Wij sterven om onzezonden. Hij stierf om de zonde van anderen. Kunnen de laatste woorden van stervenden onvergetelijk zijn voor bloedverwanten en vrienden, hoe geheel eenig in beteekenis. zijn de laatste woorden van Hem, die daar op Golgotha, tusschen twee moordenaren, sterven ging.
Wat we hier boven schreven is het zesde van de bekende zeven kruiswoorden, welke Jezus aan het kruis gesproken heeft. Jezus wetende, dat nu alles volbracht was, opdat de Schrift zou vervuld worden zeide: Mij dorst.
En uit het daar aanwezige vat vol ediks, vulden zij eene spons met edik, en omleiden ze met, hyzop, en brachten ze aan Zijnen mond. Daarop laat Johannes dan volgen, dat Jezus den edik genomen hebbende zeide: „Het is volbracht!”
Met volkomen zelfbewustheid hangt Christus de Heere aan 't kruis, tot Hij ten laatste het hoofd buigende uitroept: Vader! in Uwe handen beveel Ik mijnen geest! Toen was alles volbracht, wat in Gods ondoorgrondelijken Raad was besloten, en Wat Christus als Borg en Middelaar van eeuwigheid op Zich had genomen. Alles, wat tusschen de kribbe van Bethlehem en het kruis op Golgotha is geschied. Al het lijden is nu geleden, al de smarten zijn gedragen, al de vernederingen, waar de Borg aan onderworpen was, heeft Hij in volmaakte gehoorzaamheid vrijwillig doorworsteld. Veracht, gesmaad, gehoond, miskend, gelasterd, gescholden, bespuwd, gegeeseld, bespot en ten laatste aan bet vloekhout genageld, roept Hij, niet als een overwonnene, maar als de groote Overwinnaar uit: „Het is volbracht!”
Gods heilige engelen mogen het met verwondering aanschouwen, de hel mag sidderen en vreezen, en op de aarde zal het weldra als de grootste blijmare worden gehoord en verbreid, dat de Middelaar Gods en der menschen, de mensch Christus Jezus, Zijn Middelaars-werk op aarde heeft volbracht.
Al wat in de Wet en de Profeten was voorspeld, alles wat vereiscbt werd tot voldoening van de schuld Zijns volks, de geheele losprijs waarvoor Christus de Zijnen heeft vrij gemaakt, 't is alles volbracht. Gods toorn is gedragen, aan Gods gerechtigheid is voldaan.
Nu kan Christus sterven en met Zijn dood geheel Zijn Middelaarswerk bezegelen. Welk een groot en geheel eenig werk is nu volbracht.
De Heere zegt niet „Ik heb volbracht” alsof het voor Hem zelve was, maar Het is volbracht, daarmee aanwijzend, dat Hij niet voor zichzelven, maar voor anderen heeft geleden. Om onze overtredingen is Hij verwond, om onze ongerechtigheid is Hij verbrijzeld. Op Hem zijn onze ongerechtigheden aangeloopen; onze smarten heeft Hij gedragen.
Als het Lam Gods, deed Hij, Zijnen mond niet open. Toen de helsche angsten en benauwdheden Zijne heilige ziel verschrikten, heeft Hij alleen gejammerd aan het kruis: Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten!
Zonder bloedstorting is geen vergeving. Zonder dien Borg en Middelaar was het geheele geslacht van Adam voor eeuwig verloren geweest.
Hier op Golgotha wordt ons aanschouwelijk gepredikt, hoe lief, God de wereld heeft gehad, in de overgave van Zijnen Eeniggeborene, opdat een iegelijk, die in Hem gelooft niet verderve, maar hei eeuwige leven hebben. Hier is het antwoord op de vraag van een arm, een verlegen, een naar redding dorstende ziel, of er nog een middel is, om de straf op de zonde bedreigd te ontgaan, en wederom tot genade te komen. Hier is de verklaring tevens van hetgeen Gods kind, roemende in het geloof, met een Paulus doet zeggen: Er is geen verdoemenis meer voor degenen, die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vleesch wandelen maar naar den Geest.
Neen, God is niet onrechtvaardig, dat Hij de zonde tweemaal zou straffen. Wie door genade deel mag hebben aan Christus en Zijne dierbare Middelaars-verdiensten, die is voor eeuwig van de straf der zonde bevrijd Die kan, als de satan komt beschuldigen en aanklagen, met een Luther, wijzen naar het kruis van Golgotha, en zeggen: daar hangt mijn zonde, want Ik ben met Christus gekruist. Maar meer nog dan dit: daar is ook mijn gerechtigheid, die mijn Borg voor mij heeft verworven, voor den kostelijken en duren prijs van Zijn bloed.
„Het is volbracht!” wondervolle openbaring, de alles volbracht hebbende Christus aan het kruis! Daar zullen van uit alle werelddeelen duizende en millioenen oogen op gevestigd worden. Daar zal ieder door Gods Geest ontdekte zondaar, de blikken naar wenden. Dat is de blijmare, en de heilvolle tijding, welke alom allen volken zal gepredikt worden, dat er vergeving van zonde is voor een iegelijk, die in Christus gelooft. Gelijk de verhoogde koperen slang in de woestijn het redmiddel was van de Israëlieten, die door vurige slangen waren gebeten, zoo is Christus het eenige redmiddel voor hen, die door den duivel, als door de oude slang, vergiftigd zijn geworden. Daarin is openbaar geworden, wat God de Heere van eeuwigheid als gedachten des vredes over Adams diep gevallen geslacht heeft gedacht. Daarin wordt verklaard het liefdevolle besluit van den Volzaligen God, die alle dingen werkt naar den raad van Zijn welbehagen. Dat is het groote Godsgeheim, waar de engelen begeerig naar zijn om in te zien. Daardoor worden verheerlijkt al de deugden van het Goddelijke wezen. Dit doet een Paulus getuigen, hetzij verre van mij; dat ik zou roemen, anders dan in het kruis van onzen Heere Jezus Christus, door hetwelke de wereld mij gekruist is en ik der wereld.
In al het vreeselijke van Christus lijden, kan de zondaar, kan ieder onbekeerd mensch zien„ wat hem te wachten staat, die in zijne zonde sterft.
Als God Zijnen Eeniggeboren Zoon niet heeft gespaard, hoe zal Hij dan u sparen, als ge in verharding voortleeft, in blindheid en ongeloof uw rug naar Christus keert. Wat zou het voor u een goede, een onvergetelijke Vrijdag zijn, mijn arme medemensch, als de goede Vrijdagprediking van den gekruisten Christus, u eens tot waarachtige bekeering bracht, door de werking en de genade van den Heiligen Geest. Als ge dan met een gebroken hart en een verslagen geest mocht opzien naar, en de toevlucht neemt tot Hem, die de drager is van al de zonden Zijns volks, en gij geloovig leerdet bidden, gelijk die bekeerde moordenaar aan het kruis: Heere gedenk mijner, dan zal de Heere zich uwer ontfermen, want Hij wil zich wenden tot het gebed desgenen, die gansch ontbloot is. Op het gebed des geloofs, zal die Christus, die alles heeft volbracht, ook u genoeg zijn in leven en sterven, voor den tijd en voor de eeuwigheid. Dan kunt ge jubelen met den Vorst onzer Vaderlandsche dichters:

't Is volbracht! Hij zegepraalt! —
Zondeschuld! gij zijt betaald,
Dood! gij zijt verslonden.
Slangenkop! gij zijt vergruisd,
Wij, met Christus U gekruisd,
Heilloos rijk der zonden!

God met ons, Immanuël!
Overwinnaar van de Hel!
Allen schrik verdrijft Gij!
Boze Satan! Stijg de nood!
Dage de onverbidbre dood!
God met ons, die blijft Gij!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen