De begrafenis

van Ds. M. Schouten had plaats op Vrijdag 12 dezer, 's Middags te één ure was het ruime kerkgebouw der gemeente te Oud Beijerland flink gevuld met eene schare, die onder den indruk verkeerde van het doel, waarmede men samenkwam. Door Doe, Lengkeek werd, daartoe uitgenoodigd door familie en kerkeraad, eene korte rede gehouden, nadat de gemeente Ps. 90 : 6 gezongen had en haar Ps. 90 was voorgelezen. Spreker begon er op te wijzen, dat het overlijden van den geliefden leeraar reden geeft tot smart voor allen, die hem kenden, inzonderheid voor gade, kinderen en gemeente. Toch vindt spreker ook een reden tot dank bij de gedachtenis aan alles wat de Heere in en door Ds. Schouten aan vrouw en kroost, verwanten en gemeente geschonken had.
Na voorlezing van Openb. 7 : 9—14 merkte Spreker op, dat er ook reden is tot blijdschap voor allen, die den overledene hebben liefgehad, — blijdschap om de zaligheid, die hij geniet te midden der schare in lange, witte kleederen, met den palmtak der overwinning in de hand. Dit leidde tot een rede van troost voor die allen, opdat zij ruste vonden in de daden van Gods genade, verheerlijkt aan den geliefde, Eindelijk werd gewezen op de reden tot opwekking. Opwekking tot be-keering, tot zelfonderzoek, tot in practijk brengen van 't woord des Apostels: „Gedenkt uwe voorgangeren, die u het Woord Gods gesproken hebben, en volgt hun geloof na, aanschouwende de uitkomst van hunnen wandel.” Na het zingen van Ps. 68 : 2 en gebed werd het kerkgebouw verlaten en volgde men het stoffelijk over-schot naar de groeve der vertering. Daar, op den doodenakker, liggende op het ter­rein vroeger tot de buitenplaats „het Paradijs” behoorende, schaarden zich allen om de geopende groeve. Ds. Velema, consulent der gemeente Oud-Beijerland, sprak namens kerkeraad en gemeente een woord van troost en bemoediging tot de bedroefde weduwe en hare zonen; Ds. v. d. Meiden voerde het woord namens de Classis Dordrecht, inzonderheid herinnerende aan den arbeid van zijnen ambtsbroeder in de classis; Ds. Bakker, Scriba van het Curatorium der Theol. School, herdacht den levensloop van den overledene en toekende bepaaldelijk hem als trouw verzorger der school, die gansch zijne liefde had; Ds. Goote, Geref. pred. te O.-B., wijdde een enkel woord aan de gedachtenis van zijn plaatsgenoot en Ds. Jansen, die voor een 3-tal jaren Ds. Sch. had bevestigd in de gemeente, door hem-zelve vroeger bediend, deed uitkomen vooral hoe de Heere Ds. Schouten had willen gebruiken tot opening van der blinden oogen, tot versterking Zijns volks. De oudste zoon dankte voor al de bewijzen van liefde en belangstelling, zijnen geliefden vader betoond.
Zegene de Heere de weduwe; Hij zij haar Richter!
Zegene de Heere de kinderen; Hij zij hun Vader!
Zegene de Heere de gemeente; Hij zij haar Herder.

X.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen