Vragenbus

H. te G. Is het goed, gelijk ik eens hoorde, om de kindermoord te Bethlehem te beschouwen als een straf over de inwoners van Bethlehem, omdat er voor Jozef en Maria geene plaats was in de herberg?
Dat er voor Jozef en Maria geene plaats was in de herberg, wordt gewoonlijk voorgesteld als een daad van vijandschap. Is deze voorstelling echter juist? Legt men dan niet eenzijdig den nadruk op „voor henlieden”? De menschen in de herberg wisten toch niets af van de beteekenis der komst van die beiden en zij hebben in Jozef en Maria niets bijzonders gezien. Voor hen was Maria niet do a.s moeder des Heeren, maar een gewone jonkvrouw uit een Bethlehemitisch geslacht. Mogelijk blijft het, dat, ware Jozef een welgesteld man geweest, er nog wel eene andere plaats dan de stal was aangewezen. Maar dit raakt niet het vóór of tégen Christus.
Wij zien in het feit, dat er geene plaats was voor henlieden in de herberg, een bewijs der zorgende voorzienigheid Gods, die eene stille, afgezonderde plaats bereidde, waar de geboorte des Heeren kon plaats hebben, zonder dat een oningewijde er hindernis gaf, of — het menschdom was in die dagen evenals nu niet afkeerig met het heilige eener geboorte te spotten — door een onheiligen blik, gebaar of woord gekwetst te worden of beschaamd. Geboren worden is een zaak voor de eenzaamheid, niet voor het publiek. Hoe liefderijk wordt Maria door den Heere bewaard en geleid. Hij heeft de herberg gevuld met gasten en de teleurstelling van Jozef en Maria wordt een zegen.
Vijandschap, vrucht des vleesches en van de werking des satans, zien we niet in het vol zijn van de herberg, maar wel in het woeden van Herodes. Herodes zocht het Kindeke om hetzelve te dooden, dat is niet het geval bij de herberg.
Hoe we nu de kindermoord te Bethlehem te beschouwen hebben?
Als eene bevestiging van een gedeelte der moederbelofte: Ik zal vijandschap zetten, enz.
Als een bewijs van de macht der zonde, die tenslotte niets ontziet, om zichzelf maar te handhaven.

L. te S. Heeft het ook beteekenis, dat de Oostersche wijzen den Heere Jezus goud, wierook en myrrhe gaven?
Al dadelijk heeft het deze beteekenis, dat ook hieruit blijkt het voorzienig bestel des Heeren. Deze schatten moeten dienen om den Heiland en Zijne moeder en Jozef in staat te stellen tot de vlucht naar Egypte en aldaar te onderhouden tot zij waren gestorven, die de ziel van het Kindeke zochten.
Waarschijnlijk legt ge echter den nadruk op de verscheidenheid der gaven.
Fulgentius zegt: door het goud wordt Christus' Koningschap, door den wierook Zijn
hoogepriesterlijk, door de myrrhe Zijn dood aangewezen.
(Myrrhe werd gebruikt als zalfolie en voor het inbalsemen van lijken)
Theophilactus: Goud den Koning, wierook aan God, myrrhe dien, die den dood zou smaken.
G. Lang: Zij toonen door deze drie gaven aan, dat dit kind God (wierook), mensch (myrrhe) en koning (goud) is. Breng het goud des geloofs, den wierook des gebeds, en de myrrhe van waar berouw.
In hoeverre de wijzen zelf beteekenis in hunne gaven gezien hebben, is niet uit te maken.

B. te A. Me dunkt, ge kondet wel onderscheid maken tusschen hetgeen goed en hetgeen noodzakelijk is. Er zijn dingen, waarvan we kunnen zeggen, dat het goed zou zijn, indien ze veranderd werden; bepaalde schade, indien ze zoo blijven, wordt evenwel niet opgemerkt. Maar staat er zonde mede in verband, dan is de verandering noodzakelijk.

d. H. (den Haag) L.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen