Zaandam's feesture (1)

Op Zondagavond 2 Juni was het voor onze gemeente te Zaandam eene bijzondere ure. Zij toch mocht gedenken haar vijf en twintigjarig voortbestaan als Christ. Geref. gemeente van Zaandam. In eene ure van dankzegging mochten wij in haar midden het Woord bedienen en gedenken hoe op dien datum in 1893 de gemeente was teruggekeerd tot het standpunt, waarop de Heere haar in 1834 geplaatst had. Klein was het getal broederen, dat besloot in het spoor van 1834 te blijven voortgaan, doch nu mocht de gemeente zeggen: de Heere heeft ons uitgebreid. Op 18 Mei 1893 trad Ds. J. Wisse voor deze weinige broeders en zusters op en bepaalde hen bij Joh. 1:38a: „Wat zoekt gij?” Onder Z.Eerw. leiding werd een kerkeraad gekozen, die op 2 Juni 1893 in het ambt bevestigd werd. Bij die gelegenheid trad Ds. Wisse op in het kerkgebouw der Doopsgezinde gemeente (Westzijde) en bepaalde Z.Eerw. de weer geopenbaarde gemeente bij Hand. 2:42 „En zij waren volhardende,” enz. Met dankbaarheid werd thans nog herinnerd wat Ds. Wisse voor die Zaandamsche gemeente gedaan had.
In een eenvoudige woning op het Wijnkanspad vergaderde nu de gemeente en kort daarna hadden wij het voorrecht voor haar op te treden als jeugdig leeraar en in haar midden het
H. Avondmaal te bedienen. Een jaar later verkreeg de gemeente een doelmatig kerkgebouw, dat op 17 Juni 1894 in gebruik werd genomen, en van af 15 Augustus 1897 trad br. J. v.d. Vegt als voorganger voor de gemeente op, eerst als leerend-ouderling en sedert 30 October 1900 als herder en leeraar, aldaar op dien datum bevestigd door zijn vader. Ds. H.M. van der Vegt van Utrecht.
Werd de gemeente in November 1901 herderloos, in April 1902 mocht zij haar tweeden leeraar ontvangen in wijlen Ds. M. den Boer, die aldaar, naar ons meegedeeld werd, met veel zegen heeft gearbeid tot in het voorjaar van 1907. Ook toen voorzag de Heere in de behoefte der gemeente en mocht zij in hetzelfde jaar Ds. Binee als haar derden predikant ontvangen. Ook deze leeraar arbeidde een vijftal jaren in haar midden en diende haar tot 1912. Nu was de gemeente ruim twee jaren herderloos en ontving eerst in 't najaar van 1914 haar vierden predikant in
Ds. H. Hoogendoorn, die in 1917 naar Lisse vertrok.
Thans herderloos, mag de gemeente nochthans deelen in de zegeningen des Heeren, en met blijdschap des harten gedacht zij de weldaden haar in al die jaren bewezen. Het schoone orgel, dat zij vóór zeven jaren ontving, was thans geheel afbetaald, zoodat de orgelcommissie den dank der gemeente ontving, voor den belangeloozen arbeid hiertoe besteed.
Inzonderheid voor Br. G. IJskes was deze avond gewichtig. Hij mocht gedenken het zilveren jubileum zijner ambtsbediening. Op 2 Juni 1893 als diaken bevestigd, diende hij eerst zeven jaren als diaken en daarna achttien jaren als ouderling der Zaansche gemeente. In veler oog zagen wij een traan blinken, toen hem werd toegezongen: „Dat 's Heeren zegen op u daal.” Ook Br. v.d. Werf, ouderling, sprak op zeer gepaste wijze zijn ambtsbroeder toe en vertolkte den dank en de liefde van den kerkeraad voor hun medebroeder. Toen kwam vooral uit hoezeer de broeders kerkeraadsleden zijn werk waardeerden en het was uit hun hart gegrepen, toen W. v.d. Werf de gemeente verzocht te zingen: Ps. 121:4: „De Heer' zal u steeds gadeslaan.” Dit bleek ook uit het aandenken, hetwelk br. IJskes van den kerkeraad ontving, n.l. een keurigen kerkbijbel, hem na den dienst door br. Meyer, oudste ouderling, namens den kerkeraad aangeboden. Ook was dien avond tegenwoordig br. Vogel, ouderling der Zaandamsche gemeente, wonende te Wormerveer, die aldaar Zondags voorgaat in de lezing eener predikatie voor de Chr. Geref. broeders en zusters te Wormerveer, die kerkelijk bij Zaandam's gemeente behooren. Zoo heeft Zaandam als moeder-gemeente reeds eene kleine dochter. Breide de Heere haar verder uit en stelle Hij haar steeds tot een spelonk van Adullam, waarin de bedrukten Zijns volks een toevlucht mogen vinden.
Wij doorleefden een aangenamen dag in Zaandam. Na afloop van den dienst stroomde de woning van br. IJskes zoo vol, dat wij niet alleen warm bij elkander zaten, maar tevens de warme liefde mochten ervaren, waarmede hij door velen in de gemeente geliefd werd. 't Waren dan ook meer dan klanken, toen in die woning het lied werd aangeheven: „Ai ziet, hoe goed, hoe lieflijk is 't, dat zonen, enz.” ps. 133:1.
't Was nog eens een ouderwetschen Zondag, die ons herinnerde aan de jaren 1892 en kort daarna. De banden werden versterkt, de gunst des Heeren werd genoten, maar in plaats van een klein getal, was het eene groote schare, die saamkwam in het lieflijk bedehuis. „Dat had onze Ds. Wisse nu ook moeten bijwonen!” zoo hoorden wij de ouderen zeggen, maar waar dit niet kon, wilden zij toch dat ZEerw. er iets van las in „de Wekker” en vroeg de kerkeraad ons om ook ZEerw. openlijk dank te betuigen voor al hetgeen ook door hem voor de Zaandamsche gemeente gedaan is in die eerste tijden van strijd en moeite, maar ook van zegen en liefde onder elkander.

's Gr. ('s Gravenhage) de Br.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen