WelEerw. Z.Geleerde Heer Ds. P. J. M. de Bruin.

Zeer Geachte Broeder,
Zou het mij als belangstellende ook geoorloofd zijn tot U in dit Blad een woord te richten?
In uw geschrift „Het Formulier v. d. Kinderdoop”, waarin veel voorkomt waarmede ik geheel instem, zegt U dat, „in den doop niet de innerlijke genadestaat verzegeld wordt, maar hetgeen God heeft beloofd aan Zijn Kerk”.
Nu vraag ik hoe U dat kunt zeggen.
Want wel verzegelt de Doop belofte en Verbond maar ook inwendige genade, zie maar hoe dat sacrament in het formulier meer dan eens met meer dan een belofte, n.l. met de zaken zelf direct in verband gebracht wordt.
En onze Belijdenis Art. 33 zegt wel dat de Sacramenten ons Gods beloften verzegelen, doch ook verder, „dat zij bondig en vast maken in ons de zaligheid die Hij ons mededeelt. Want het zijn zichtbare waarteekenen en zegelen van eene inwendige en onzienlijke zaak”.|
En dit geheel naar Col. 2 : 12, ook in verband met vers 11, in breeder uitwerking ook voorgesteld in Rom. 6 : 1—11. En Hand. 22 : 16, is dáár soms er sprake van dat de Doop slechts de bloote belofte?
En trouwens, als men de Doopsformule in het Grieksch nagaat, is dan aan hetgeen daar gezegd wordt, in den grond van de zaak wel gansch voldaan met een bloot uitwendige handeling?
Doch nu moet ook verder de waarheid beleden worden, n.l. dat de Doop nimmer liegt, en niet verzegelt wat niet is. Het Verbond was ook vroeger vooral geestelijk van inhoud, en omvatte alles.
Doch gelijk de Verbondsbetrekking, blijft ook de Doop bij zeer velen in het uitwendige hangen. Geheel gelijk de besnijdenis, waardoor de Heere aan zeer velen gaf het Verbond met zijn ganschen inhoud, slechts in het vleesch, Gen. 17 : 13. Er is een gemeenschap met Verbond en Kerk, en met het heil, ja met den Christus, die slechts in het uitwendige blijft hangen.
Maar voor dengene die de zaken ook geestelijk bezit, krijgt, gelijk immers het gansche Verbond en Evangelie, zoo ook zijn Doop, een diepere beteekenis, een hoogere kracht, een zalige inhoud. Het worden àl zaken die hem persoonlijk raken. Zoo wordt de verhouding, ook tot dan Doop, geheel anders. Zoo heeft de Doop, en behoort hij te hebben, de kracht, die o. a. in Art. 33 ook aan dat Sacrament, toegeschreven wordt.
Maar ach, hoe weinige kinderen Gods kennen in deze latere tijden nog alzoo hun Doop! Toch, voor den oprechte, of hij het reeds kent of niet, is zijn Doop een zegel, gelijk dat Art. het zoo schoon en waar zegt, niet alleen van hetgeen de Heere ons te verstaan geeft door Zijn Woord, maar ook van hetgeen Hij inwendig doet in onze harten, alzoo bondig en vastmakende in ons de zaligheid die Hij ons mededeelt.
De sacramenten inzonderheid, werken verzekerdheid des geloofs, Cat. Antw. 67. Zóó is het dat zij de belofte dos Evangelies aan ons verzegelen. Dat is een werking in ons hart, want immers de sacramenten versterken ons geloof.
De geestelijke kracht en vrucht van den Doop onderstelt dus geloof, dat geloof dat opspruit uit geboorte van Boven. De doop in het kort, onderstelt hier dus het oog en de kracht des geloofs, gelijk Col. 2 : 12 duidelijk aangeeft.
Een verzegeling van „veronderstelde genade” is mij een onding.
Ontvangt mijn welmeenenden broeder-groet, en hoogachting
Uw br.

's-Hage, 13 Sept. 1920.

Hooggeachte Br. Diermanse.

U meent dat de Sacramenten inwendige genade verzegelen.
Maar bij wie dan? bij allen, die het sacrament ontvangen?
Neen, want niet allen bezitten genade.
Maar dan alleen bij hen, die genade bezitten?
Maar wat verzegelen zij dan bij een onbegenadigde?
Dan bezegelt het sacrament bij den een wat anders dan bij den ander. Dan is de doop bij de on wedergeborene misschien een schijndoop?
Och dat gelooft ook Ds. D. niet.
En Art. 33 van onze Belijd. leert het ook niet.
Daar staat niet dat de Sacramenten in ons de zaligheid vast en bondig maken, maar dat God ons door dezelve beter geeft te verstaan, wat Hij in de harten der geloovigen werkt, in hen de zaligheid vast en bondig makende, m. a. w. God maakt vast of verzekert dat de eenige grond onzer zaligheid alleen ligt in de offerande van Jezus Chr. aan het kruis geschied, zooals antw. 67 van don Catechismus zegt
Ook antw. 65 leert dat de H. Geest het geloof versterkt door middel van de sacramenten, maar niet dat de sacramenten inwendige genade verzegelen, en antw. 66 zegt het zoo klaar mogelijk: zij verzegelen „dat Hij ons, vanwege het eenige slachtoffer des kruises vergeving en genade schenkt.”
Dus de genade in Chr. en niet inwendige genade wordt verzegeld. Ds. D. zal toch niet beweren dat Art. 33 in strijd is met den Catech., en die leert niet dat de werking in ons hart, door de sacramenten, maar door den H. Geest plaats heeft.
Van geestelijke kracht van den Doop, zooals Ds. D. schrijft, spreken onze belijd. schriften niet wèl van geestelijke kracht van het geloof, dat de door den Doop verzegelde beloften omhelst. Col. 2 : 12 leert dat de Doop hetzelfde verzegelt als de besnijdenis, en de besnijdenis verzegelde het verbond der genade, niet inwendige genade.

Met hoogachting en heilb. br. P.J.M.de Bruin. .

P.S. Hierbij is onvoorwaardelijk het debat gesloten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen