Vragenbus

H. R. te D.
Wanneer ’s Zondags de dienst zal beginnen, dan wordt in de consis- toriekamer gebeden. Op de plaats. in de kerk gekomen, wordt weer gebeden n.l. door kerkeraad en dominee. Op den predikstoel gaat de domine voor in het gebed voor de geheele gemeente. Nu is de vraag: hoe moeten die gebeden gedaan worden?
Wat voor verschil is of behoort daar eigenlijk in te zijn?
Het is voorzeker een loffelijke gewoonte — gewoonte behoeft geen sleur te zijn? — dat de leden der gemeente, vóór de dienst begint, de mannen staande, de vrouwen zittende, hunne harten opwaarts verheffen, om in ootmoedig gebed den Heere te smeken om een zegen èn voor zichzelf èn voor de gemeente èn voor den Dienaar, die het Woord te brengen heeft. Inzonderheid zal het daarbij gaan om den bidder zelf,
Zoo staat het ook met het gebed, dat u als tweede noemde, een gebed der kerkeraadsleden en van den dominé voor zichzelf in de eerste plaats, en daarna ook voor de gemeente met of zonder leeraar.
Deze gebeden zijn zuiver persoonlijk, ook al wordt de naaste er niet in vergeten. Ieder stort op zijne wijze, laat het ons aannemen, zijne ziel uit voor den Heere en heeft daarbij de gelegenheid ook het meest intieme, het meest bijzonder persoonlijke den Heere voor te leggen.
Ieder heeft een eigen leven, ook een eigen leven voor den Heere en dat eigen leven, dat zeker reel gemeen heeft met anderer leven, heeft toch zijn eigen behoeften, die het zelf voelt en die soms door anderen niet verstaan worden.
Alleen het onderscheid in karakter en leiding rechtvaardigt reeds het persoonlijk gebed voor den dienst.
Anders staat het met het eerste en derde gebed, door u genoemd.
Het gebed in de consistoriekamer en dat op den predikstoel zijn ambtelijke gebeden, waarbij zeker ook personen betrokken zijn, doch die meer het geheel der gemeente raken.
Het gebed in de consistoriekamer is niet het gebed van een ouderling, maar het gebed van den kerkeraad voor den te houden dienst, opdat deze zij tot verheerlijking Gode, tot bekeering van zondaren, tot stichting van’s Heeren volk.
Dat daarbij bijzonderlijk aan hem gedacht wordt, die de gemeente heeft voor te gaan, behoeft geene vermelding.
Evenzoo is het met het gebed van den Dienaar op den predikstoel.
Ook dit is een ambtelijk gebed.
Niet van den dienaar persoonlijk maar van de gemeente in haar geheel, wier mond hij is tot God.
Hoe moeten die gebeden gedaan worden. Zoo als elk gebed: waar, eenvoudig, afhankelijk!Waar het anders is, heeft de bidder zijn loon weg.
Misschien kan het goed zijn nog iets naders te zeggen van het gebed in da consistoriekamer.
Er zijn sommige ouderlingen, die het doel er van beseffen: gebed voor den dienst. Er zijn er ook, die meenen voor alle bijzondere en algemeens belangen der Christenheid te moeten bidden, en land en volk, Koninklijk Huis en regeering, de zaken van in- en uitwendige zending en — wat beter te plaatsen is, al is het niet op zijn plaats — de kranken in de gemeente gedenken in het gebed.
Om al deze dingen gaat het niet.
Straks zullen in het midden der gemeente die belangen den Heere worden voorgelegd en het gebed in de consistoriekamer mag niet zijn het z.g. groote gebed ouder den dienst.
Alle dingen hebben hun plaats en tijd.
Daarbij komt, dat dikwijls dat rekken van het gebed meer ontstichting dan stichting geeft. Een door den kerkeraad niet geziene ontstichting in de gemeente, die op tijd tegenwoordig, wacht en tevergeefs vraagt:
Waarom moeten wij wachten?
Maar ook eene ontstichting bij den Dienaar, die gaarne op tijd wil aanvangen en genoodzaakt is in allen eerbied mede te bidden.
Zal hij het kunnen?
Waarom geen kort gebed in de consistoriekamer? ’
t Bestaat toch niet in de veelheid der woorden?
Eindelijk over een verkeerde gewoonte bij het tweede gebed, door u genoemd.
Als in de Consistoriekamer gebeden is, verlaat de voorlezer de consistorie. Predikant en kerkeraad wachten, tot het eerste gezang opstijgt. Nu gaan ook zij het kerkgebouw binnen en dominé en kerkeraadsleden staan te bidden, terwijl de gemeente zingt!
Zouden we die verkeerde gewoonte niet afschaffen?
Als in onze woning een der huisgenooten zal bidden, zeg b.v. voor het eten, zal hij dat doen terwijl de andere huisgenooten doorgaan met spreken of zingen ?
De eerbied, Gode verschuldigd, verbiedt het o. i…
Maar het staat zoo deftig!! ’t Kan wel zijn, maar ik wil de deftigheid gaarne inwisselen voer den eerbied voor den Heere. Welk ouderling of diaken of predikant is niet wel eens afgeleid door het gezang?
Zingt de gemeente goed, van harte, wordt de bidder dan niet
meegevoerd ?
Zingt de gemeente slecht, soms valsch, wat storing kan dit niet geven, vooral, wanneer de bidder gevoel heeft voor harmonie?
Daarbij: behoort het eerst opgegeven zangvers tot den dienst?
Ja of neen?
Ja immers. Dan behoort ook de kerkeraad, dan behoort ook de predikant aan dit gezang deel te nemen. Het eerste zangvers is er niet om aan den kerkeraad de gelegenheid te geven binnen te komen.
Aan de broeders predikanten en kerkeraadsleden geef ik in ernstige overweging, voortaan tegelijk met den voorlezer binnen te komen. Misschien lijkt het in het begin wat vreemd, maar dat vreemde zal er wel afgaan.

Apeldoorn., Borneolaan 4.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen