Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Anti-Papisme; Foei

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Anti-Papisme; Foei

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een vorige maal hebben we er op gewezen, hoe het ouderwetsche anti-revolutionaire standpunt ons leert, dat we in Rome net zoo goed onzen vijand moeten zien als in de Revolutie. De Paus òf Wijnkoop? Zoo stelt men de vraag tegenwoordig. De echte anti-revolutionair antwoordt: neen, niet de één òf de ander, maar geen van beiden, noch Paus, noch Wijnkoop. Vele gereformeerden in onze dagen schijnen dat niet zoo te verstaan. Dan heet het, dat we op éénen wortel des geloofs stoelen, maar wat het Jezuïetische Rome onzer dagen aangaat, wat betreft het Roomsche systeem, dan dienen onze menschen terdege te weten, dat dit Rome zelf, deze door u bedoelde eenheid van geloofswortel niet erkent. Rome zegt niets tegen, en denkt: goed zoo, laat hen in dien waan, dan helpen ze er ons mede boven op. Maar zelf aanvaardt Rome deze uw zienswijze, van geloofswortel-éénheid naar uw opvatting, absoluut niet. Ons drieledig Reformatorisch beginsel: de Schrift alleen, de Genade alleen, en het Geloof alleen, daarover heeft Rome nog steeds uitgesproken offieiëel bij kerkbesluit: „Vervloekt is hij die dat aanvaardt.” — Te Rotterdam is dezer dagen door een politieken Roomschen woordvoerder o.a. dit gezegd: dat Luther en Calvijn destijds de wereld aan Christus' stedehouder den paus (!) hebben pogen te ontrooven; maar dat thans Nederland weêr tot Rome en den paus koeren. — Dat Rome nu ontmoeten we in de politiek, en daarvoor schrijven Gereformeerde dominees tegenwoordig in hun Kerkbode, dat het antipapisme is, als men tegen deze alles opeischende Jezuïetistische politiek van Rome optreedt. Kom, Gereformeerde Vrije-Universiteits-broederen, hoor eens wat Rome over u en uw Kerken, over u en uw wetenschap bij gelegenheid zoo al zegt.
Zoo schreef in Januari j.l. de bekende pater-Jezuïet Gerard Brem ever Kuyper en de Gereformeerden als volgt:


„alles samengenomen maakt het levenswerk van den theoloog Kuyper den indruk van een historische eenstructie: maakwerk en dus vergankelijk. „Geworteld en gegrond” scheen zijn kerk, omdat die „organisme en instituut” meteen was, maar wat groeide, gaat vergroeien; wat gebouwd werd, begint te verzakken.
Over enkele jaren zal het verschil tusschen Gereformeerden en Hervormden wel niet veel grooter wezen dan tusschen Doopsgezinden en Remonstranten; een kwestie van vorm en van naam. Nieuwe afscheidingen kunnen onmogelijk uitblijven, tot er niets meer af te scheiden valt. Kuyper's denkbeelden werden triomfantelijk voorgedragen door zijn leerlingen aan de Vrije; nu zijn 't juist de studenten en de jonge predikanten die hem ernstig dreigen te verloochenen. Een indrukwekkend monument was de school, door den meester gemaakt, maar aan de toppen en onderste hoeken is 't al eene ruïne: ontelbare pastorieën staan leeg, dorpen vallen in handen van sekten”.
Tot zoover de priester Brem. Hoe moet dit gebrom den anti-revolutienairen calvinistischen coalitiebroederen wel in de ooren klinken? Als een Christelijke-Gereformeerde dominee zoo iets eens geschreven had, … wat zouden de Kerkbode-strijdbijlen zijn geheven, maar thans?
Maar neen, Iaat ik toch ook niet zoo onnoozel wezen; welk goed neo-calvinistisch mensch wil nu in onze dagen den schijn van anti-papisme nog op zich laden?
Daartoe heeft Dr. A. Kuyper Jr. (let op dit Jr. (Junior), dus niet de oude, maar de jonge tegenwoordig predikant te Rotterdam zijnde) nog onlangs te waarschuwend zijn stem verheven!
Wat heeft de oude Kuyper ons echter geleerd? Dat coalitie soms noodig is, maar dat we steeds moeten zeggen „blijf af” wanneer Rome der vaderen erve te na komt.
En gelijk Rome thans weêr hoogst ernstig en vermetel bezig is te doen.
En wat zegt „de Heraut”, niet nu, maar toen dit blad zijn eerste zuivere tonen liet hooren nu jaren geleden? Wat zegt die Heraut wel?
Dit weêr eens bij volgende gelegenheid.
Arnhem, 20 Juli '21.
G. Wisse

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 juli 1921

De Wekker | 4 Pagina's

Anti-Papisme; Foei

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 juli 1921

De Wekker | 4 Pagina's