Onverwachte Hulp

Het is thans wel zeker, dat, gedurende dit zittingsjaar, de Tweede Kamer het wetsontwerp, da; ook aan de gewetensbezwaarden, in zake de vaccinatie, vrijstelling verleenen zal, niet meer zal behandelen. Dat is wel heel jammer, want daardoor wordt het weer verschoven naar 1925 en ik vrees naar ….? De materieels aangelegenheden schijnen op dit oogenblik zoo overheerschend te zijn, dat de geestelijke belangen er totaal door verdrongen worden. De indiening van het wetsontwerp, dat mede deze vrijstelling bedoelt, heeft anders al heel wat stof opgejaagd. Van verschillende zijden is er tegen deze vrijstelling geprotesteerd en de minister gewezen op de ontzettende gevaren, waaraan hij ons volk ging blootstellen. Vooral dc doctoren hebben zich niet onbetuigd gelaten en met allerlei statistische gegevens trachten aan te toonen, dat de regeering hier een zeer gevaarlijken weg betrad. Maar gelukkig zijn er toch ook andere stemmen opgegaan, geen stemmen uit den kring der bezwaarden maar van wetenschappelijke mannen, die tot oordeelen in dezen bevoegd zijn.
Onder dezen reken ik de katholieke dokter A, J. van der Weerd, die in het Katholieke Sociale Weekblad een beschouwing over deze kwestie gegeven heeft.
Nadat hij eerst aan de hand der art. 15 en 16 de wetsvoordracht uiteengezet heeft, zegt hij:
„Uit deze artikelen zien we, dat, indien de gewetensbezwaren ernstig gemeend zijn, de betrokken personen nu niet zoo gemakkelijk van den indirecten dwang tot vaccinatie afkomen. Iemand, die zich zooveel moeite geeft, als in deze artikelen wordt voorgeschreven, om tegemoet te komen aan zijn gewetensbezwaren, mag men toch waarlijk wel au serieux nemen.
Maar nu komt het bezwaar. Men beweert, dat degene, die niet is ingeënt tegen de pokken, gevaar oplevert voor zijn mede-menschen. omdat hij bij een eventueel optreden van de pokken, een haard van besmetting kan zijn. Hij is dus verplicht zijn persoonlijke bezwaren van godsdienstigen of anderen aard op zij te zetten, ter wille van de gemeenschap. De Staat, die te zorgen heeft voor de volksgezondheid, heeft dus het recht hem te dwingen zich te doen inenten om het gevaar voor de volksgezondheid te verminderen.
We kunnen deze kwestie uit verschillend oogpunt beschouwen.
Laten we eerst eens aannemen, dat het absoluut zeker was, dat door de inenting de pokken werden voorkomen, heeft dan de Staat bet recht iemand te dwingen tot een lichamelijke behandeling, die indruischt tegen zijn godsdienstige overtuiging? Ik meen me zeer zacht uit te drukken indien ik zeg, dat ik dit niet geloof. Ik zou niet weten, aan welken rechtsgrond de Staat dit recht zou antieenen. Dit is een zuiver principieele kwestie, en nu weet ik wel, dat men prineipieele kwesties herhaaldelijk verwart met ultiliteitsgronden, of ze daaronder tracht te begraven, maar we moeten de zaak zuiver gescheiden houden: iets wat principieel onjuist is, kan niet juist worden, door welke of hoeveel utiliteitsgronden ook. Men kan trachten de menschen te overtuigen van de onjuistheid van hun princiep, maar hen te dwingen, hun princiep op zij te zetten onder straffe van dit of dat, is eenvoudig geestelijke dwingelandij. En dat is toch iets, wat wij, medici, zoo verschrikkelijk verfoeien! Dogmatiek is toch uit den booze. Och arme, en wij zijn verstrikt en verward in medische dogmata en het dogma van de inenting is wel een van de eerste en heiligste dogma's. Wij hebben het ingezogen aan de wetenschappelijke borst van de Alma mater, waar wij onze studiën gedaan hebben, zondercritiek. Het dogma van Jenners's vondst hoorden we al afkondigen, zoodra het begrip van immuniteit ons moest worden duidelijk gemaakt.
En nu gelooven we zoo onwrikbaar vast in het dogma van de pokken-vaccinatie, dat wij eischen van onze medeburgers, dat ze zich onderwerpen aan een lichamelijke behandeling, die indruischt tegen hun geloofsovertuiging. Dat er menschen zijn, die deze overtuiging voorwenden, doet niets ter sake, want we moeten de kwestie in abstracto honden. Maar er is veel meer. Is het allemaal wel waar, wat wij beweren van die vaccinatie?
Uit de argumentatie van de menschen, die zoo erg ongerust zijn, zou men het niet opmaken.
Ik lees in het praeadvies van de sociaal-hygiënische commissie, dat volgens den hoofdinspecteur voor de besmettelijke ziekten 7% van bet volk ongevaccineerd is, en concludeer daaruit, dat 93% dus is gevaccineerd. Men leest daar natuurlijk overheen, maar waardig had ik bet gevonden, indien de commissie de bron had aangegeven, waaraan zij deze mededeeling ontleent, ja, nog waardiger, indien zij bad geciteerd, wat de hoofdinspecteur schrijft, in zijn artikel: „de vaccinatie-toestand van de Nederlandsche bevolking” in „Versiagen en Mededeelingen betreffende de volksgezondheid van Januari 1923.” Op biz. 21 lees ik daar dit staaltje:
Op 31 December 1920 zon de bereiking van Nederland door de vaccinatie, vóór den schoolplichtingen leeftijd verricht, zijn samengesteld als volgt:
Aant. ongevaccineerden 493.376 = 7.2%
Aantal voldoend geïmmuniseerden 4.898.098 = 71.3%
Aantal onvoldoend geïmmuniseerden 4.898.098 = 71.3%
Waarom is dit niet in zijn geheel overgenomen?”
Mij dunkt dat hier de aanbidders van Jenner het voorloopig mee kunnen doen. Ik ben zeer benieuwd, wat zij dezen geharnasten strijder zullen antwoorden.

d.H. (Den Haag) J.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen