Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Opvoeding en Onderwijs 35

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Opvoeding en Onderwijs 35

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het kind en de Bijbelsche Geschiedenis.
En Adam bekende Eva zijne huisvrouw, en zij werd zwanger en baarde Kaïn, en zeide: Ik heb eenen man van den Heere verkregen. (Gen. 4 : 1).
Vele ouders en opvoeders zullen bij de behandeling der Bijb. Gesch. voor kinderen, zich wel eens afgevraagd hebben: Moet ik ook spreken, over dat deel der geschiedenis, hetwelk over het geslachtsleven der menschen handelt ?
Deze vraag is niet maar even met „ja” of „neen” te beantwoorden.
Er zijn verschillende moeilijkheden aan verbonden. Het onderwerp is te teer en kiesch, om het anders dan met groote schuchterheid aan te roeren. Toch is het van groot belang, want het betreft den invloed van het Bijbelsch verhaal op de opvoeding onzer kinderen. We moeten de vraag onder de oogen zien.
Sommigen slaan deze gedeelten der Bijb. Gesch, eenvoudig maar over. Zij achten het niet verstandig er over te spreken. Of zij gevoelen zich onbekwaam om er met kinderen over te spreken.
Nu kunnen we dit standpunt heel goed begrijpen. Maar toch meenen we, dat het niet juist is. De bijbel slaat het sexueele leven d.w.z. het geslachtsleven, niet over. Wanneer we alles, wat hierop betrekking heeft, voor de kinderen weglaten, dan moeten we, of geheele geschiedenissen verzwijgen, of ze verminken.
In het hierboven genoemde vers lezen we b.v. van bekennen, zwanger worden en baren. Er is niets op tegen, vooral niet wanneer we jeugdige kinderen voor ons hebben, alleen maar te vertellen, dat Adam en Eva een zoontje kregen. Doch hoe moet het met andere gedeelten? Kunnen we b.v. Jozefs geschiedenis vertellen, zonder te spreken over het kwaad, waartoe Potifars huisvrouw hem wilde verleiden? En hoe moet het dan, als in huis of school Jozefs geschiedenis met de kinderen gelezen wordt, Kunnen we jongens of meisjes van b.v. een jaar of elf, even de oogen doen sluiten, wanneer ze den Bijbel vóór zich hebben? En hoe zonden wij ons van de vragen knnnen „afmaken” die dan heel natuurlijk bij hen zouden oprijzen? Mogen we de helft van onze schoone psalmen overslaan, omdat er wel eens iets op sexueel gebied in voorkomt?
Meer nog; we kunnen en mogen niet de Kerstgeschiedenis verminken, door het wonder Gods te verzwijgen, dat de maagd Maria zwanger werd. Men wachte zich echter voor een ander uiterste.
Er zijn ook wel opvoeders, die meenen dat naar aanleiding der Bijb. Gesch. uitvoerig moet gesproken worden over sexueele verschijnselen.
De kinderen behooren goed voorgelicht te worden, oordeelen zij, opdat niet langs slinksche en steelsche wijze de geheimen van het geslachtsleven ter hunner kennis komen en zij zich overgeven aan de bevrediging van hun zinnelijke driften.
Mij dunkt, dat het ook dezen weg niet op moet. Vooreerst achten we uitvoerige sexueele voorlichting ter bestrijding van zondige driften een middel erger dan de kwaal. Er is groote kans, dat nog sluimerende hartstochten gewekt worden.
Doch ten andere ontaardt ook het vertellen der Bijb. Gesch., wanneer men het in dienst stelt van bovengenoemde „voorlichting”.
Dus geen uitersten.
Voor jeugdige kinderen behandele men deze onderwerpen niet en voor oudere behandele men ze met voorzichtigheid, kieschheid en takt. Gods Woord wijze ons ook hierin den weg. De H. S verhaalt ons die zaken op een sobere en eenvoudige wijze. Het zondige wordt niet verbloemd en het sexueele is ook nooit de hoofdzaak der geschiedenis.
Het kan b.v. noodig zijn, dat het woord „hoererij” verklaard wordt. Welnu, o.i, kan men volstaan met te zeggen, dat dit de zonde is, die een man en een vrouw doen, als zij met elkaar omgaan, alsof zij getrouwd zijn, zonder dat zij werkelijk gehuwd zijn.
Geen verdere uitweiding dus.
En om nog een voorbeeld te noemen.
Bij de behandeling van Lukas 1 worde wel soberlijk gewezen op het wondere van Maria's zwangerschap, doch de hoofd-nadruk worde gelegd op het groote wonder, dat Gods Zoon als mensch op aarde zou komen, om menschen, dus ook kinderen te redden van het eeuwig verderf.
Wordt vervolgd).
Noordeloos
H. Velema

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 februari 1925

De Wekker | 4 Pagina's

Opvoeding en Onderwijs 35

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 februari 1925

De Wekker | 4 Pagina's