Opvoeding en Onderwijs 46

Christelijk Gereformeerd Schoolonderwijs, eisch voor beginsel en practijk.
Woensdag 19 Aug. l.l. hield Ds. S. v.d. Molen een rede over bovengenoemd onderwerp in de jaarvergadering der Vereen, voor Chr. Geref, Schoolonderwijs. Met behulp van een persverslag en eenige aanteekeningen wil ik van deze belangrijke rede een overzicht trachten te geven.
De spreker constateerde, dat van ons, Chr. Geref. wel eens wordt gezegd ('t zij in klacht of in verwijt) dat wij op velerlei gebied al te veel opgaan in het negatieve. De schuld daarvoor kan nimmer geweten worden aan de beginselen, die wij belijden. Dat wij wel terdege positief kunnen en willen zijn, wordt o.a. ook getoond door onze Vereeniging voor Chr. Ger. Schoolonderwijs.
Heeft dat beginsel ook zijn eischen voor het onderwijs? Zegt het ons iets in betrekking tot de geschiedenis, plaats, het uitgangspunt en doel van dat schoolonderwijs?
Wat de geschiedenis aangaat, kan er op gewezen worden, dat onze vaderen het christelijk karakter van het schoolonderwijs steeds hoog waardeerden en voorstonden.
Willen wij, Chr. Geref., de lijn der vaderen doortrekken, dan moet het onderwijs der jeugd ook onze voortdurende belangstelling en zorg hebben.
De plaats voor het onderwijs is een zeer voorname. Gods Woord stelt hooge eischen aan den arbeid voor de ziel des kinds. En daar het onderwijs toch een belangrijk deel der opvoeding is, kan het niet anders, of er rust een ontzaglijke verantwoording op degenen, die dit onderwijs hebben te geven. Want de beginselen moeten toch noodzakelijk bij de opvoeding gehandhaafd worden.
Wat is nu het uitgangspunt van het onderwijs? Hoe moet bet kind beschouwd worden? Daarover loopen de meeningen hemelsbreed uiteen. Ook op ons christelijk erf worden zeer verschillende beschouwingen geuit.
Allen, die het chr. onderwijs voorstaan, zullen het er wel mede eens zijn, dat wij onze kinderen als verbondskinderen hebben te bezien. Maar nu is juist de groote vraag: Hoe moeten wij dat Verbond beschouwen. Eén der redenen van ons Kerkelijk zelfstandig optreden, is immers gelegen in de Verbondsbeschouwing. Daarom worden dan ook de Chr. Geref. genoopt om voor hun kinderen Chr. Geref. onderwijs te zoeken.
Ook over het doel van bet onderwijs zijn er velerlei meeningen.
De doelstelling: Dat de mensch Gods volmaakt zij, tot alle goed werk volmaaktelijk toegerust — is, op zichzelf genomen wel juist, doch het hoofdbezwaar er tegen is, dat hierin over iets wordt heengesprongen. Zijn de kinderen menschen Gods? Niets is er, dat ons dit verzekert. In den regel zullen ze het niet zijn. Daarom behoort dan ook in de doelstelling uit te komen, dat het onderwijs naast vele andere, ook een middel dient te zijn om de kinderen onder de bevruchting des Geestes, tot menschen Gods te maken.
Zoodoende blijkt, dat Chr. Geref. onderwijs voor onze kinderen, eisch is van beginsel en practijk, waarom het onze plicht is, aan die eischen tegemoet te komen, hetzij in eigen scholen of door versterking van onzen invloed in bestuur en personeel van andere scholen.
Noordeloos
H. Velema

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen