1901– 7 Februari– 1926

D. V. zal het a.s. Zondag een feestdag in bijzonderen zin zijn voor het Koninklijk Huis.
Het zal dan 25 jaren geleden zijn, dat het huwelijk voltrokken werd tusschen Zijne Hoogheid Hendrik Wladamir Albert Ernst, Hertog van Mecklenburg-Schwerin, en Hare Majesteit Wilhelmina Helena Paulina Maria, koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje Nassau, enz.
Gezien den ernst der tijden zullen er geen bijzondere feestelijkheden plaats hebben; in stilte wenscht de Koninklijke Familie in beperkten kring, het feit der huwelijksluiting te gedenken, waartoe zij zich terugtrok op het Loo.
Maar ook zonder die bijzondere feestelijkheden, die een christen altijd met eenige vreeze vervullen, zoodat hij er niet naar verlangt, zal dit zilveren huwelijksfeest toch niet aan ons volk zoo maar voorbijgaan.
Daarvoor is ons Koninklijk Huis te veel één met ons volk, en ons volk te veel één met ons Koninklijk Huis.
God de Heere heeft Oranje en Nederland saamgesnoerd; beide zijn in de worstelgeschiedenis onzes volks saamgegroeid:
Zoo is er wederzijdsche vreugde, gelijk er ook wederzijdsche droefheid is;— een met elkander medeleven.
Als het dan feest is in het Koninklijk paleis, zou er dan geen feest zijn in het hart van ieder rechtgeaard Nederlander? Zou er dan geen feest zijn in het hart van den christen, toch de beste vaderlander?
Feest, ja dat is het, niet in den banalen zin. Er is feest voor ons, omdat wij den Heere te danken hebben voor de weldaad, het Koninklijk Huis bewezen, dat de gedenkdag daar zijn mag, die in zoo vele huwelijken niet wordt bereikt.
Vijf en twintig jaren heeft de Heere gespaard en gezegend.
Naast H. M. de Koningin en Z. K. H. den Prins-gemaal, leeft de vrucht des huwelijks, onze geliefde Prinses Juliana, de hope des lands.
God geve ons de weldaden te erkennen, die Hij ons in het Huis van Oranje schonk en in de regeering onzer Koningin zoo rijkelijk ons bewees.
Ook die weldaden roepen ons tot verootmoediging.
Wat zuilen wij den Heere vragen voor het Vorstelijk gezin?
Laat ons Hem bidden, opdat Zijn heil in den meest uitgebreiden en diepen zin het deel moge zijn van Koningin en Prins en Prinses, Zijn heil, waarin voor tijd en eeuwigheid, voor ambt en leven, voor lichaam en ziel alles ligt.
Er is een deel onzes volks, dat „naar verandering staat.”
Maar bij ons moge de bede om 's Heeren zegen met aandrang opstijgen tot den troon der genade, opdat het blijve: Nederland en Oranje!
Bij de gratie Gods Koningin der Nederlanden,
Zoo zij het tot in lengte van dagen.
Heil dan H. Majesteit! Heil Z. K. Hoogheid! Heil H. K. Hoogheid!
Het zilver, dat ons Vorstenhuis siert, worde goud bij de gratie Gods.
En het volk, dat bidden geleerd heeft, omringe met zijn gebed den troon en drage in het gebed dien troon voor het aangezicht des Heeren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen